Δήμητρα Ματσούκα: Δεν είμαι πια μέσα στα πράγματα της δημοσιότητας!

Ο ρόλος της Δήμητρας Ματσούκα στην “Συνέντευξη” της θυμίζει κάπως το πώς την μεταχειρίζονταν τα ΜΜΕ πριν από μία δεκαετία. Όμως, τα τελευταία χρόνια δηλώνει ότι δεν έχει πρόβλημα με τον τρόπο προβολής της από τα media.

Με αφορμή την παράσταση “Η Συνέντευξη”, η Δήμητρα Ματσούκα μας εκφράζει την άποψή της για την showbiz, μας μιλάει για την συνεργασία της με τον Γιώργο Κιμούλη, για την σχέση της με ΜΜΕ και για το πώς η συγκεκριμένη παράσταση μιλάει για προβλήματα που αφορούν το σήμερα στην Ελλάδα. 

-Το έργο μιλάει για την συνέντευξη που παίρνει ένας δημοσιογράφος από μια στάρλετ. Σας έχει τύχει να σας ενοχλήσει κάποια συνέντευξη από κάποιον δημοσιογράφο στα τόσα χρόνια καριέρας σας;
Όχι, δεν θυμάμαι κάτι. Μπορεί μέσα σε τόσα χρόνια να έχει συμβεί κάτι που το έχω ξεχάσει πια. Γιατί έχω και μια επιλεκτική μνήμη. Θυμάμαι πάντα τα καλά. Πάντως, νομίζω ότι ειλικρινά τα τελευταία χρόνια τα πράγματα πάνε ακριβώς όπως εγώ επιθυμώ με τις συνεντεύξεις στους δημοσιογράφους.

-Τελικά ποιος παίρνει συνέντευξη από τον άλλο σε αυτό το έργο;
Νομίζω ότι κυρίως παίρνει αυτή! Το λέει κι η ίδια κάποια στιγμή. Ότι κάνει περισσότερες ερωτήσεις από ό,τι εκείνος.

-Νιώθετε κάποια ταύτιση με τον ρόλο που ενσαρκώνετε (μία σέξι σταρ της τηλεόρασης) ως προς τον τρόπο που την μεταχειρίζονται τα ΜΜΕ;
Όχι ακριβώς. Πιθανόν αν με ρωτούσες μία δεκαετία πριν, θα μπορούσα να έβρισκα κάποιες ομοιότητες. Τώρα πια αυτό που είμαι και αυτό που προσπαθώ να κάνω μέσα από τη δουλειά μου έχει γίνει αντιληπτό κυρίως από τους ανθρώπους που με καλούν να συνεργαστώ μαζί τους, όπως ο κ. Κιμούλης, με τον οποίο είχα μια εξαιρετική συνεργασία.

-Το έργο ήταν αρχικά ολλανδική ταινία του 2003 και στην συνέχεια έγινε αμερικανική ταινία με πρωταγωνίστρια την Σιέννα Μίλερ. Έχετε δει κάποια από τις ταινίες;
Και τις δύο.

-Σας επηρέασαν οι ταινίες;
Το έργο διασκευάστηκε από τον Γιώργο Κιμούλη και τον Άκη Δήμου και υπάρχουν βασικές διαφορές του θεατρικού έργου που ανεβάζουμε εμείς, όπως ο τελευταίος μονόλογος της πρωταγωνίστριας, ο οποίος δεν υπάρχει σε καμία από τις δύο ταινίες. Νομίζω ότι δεν με επηρέασαν, όχι.

-Ο δημοσιογράφος κατηγορεί την ηθοποιό ότι είναι μία εικόνα την οποία έχουν πλάσει τα ίδια τα Μέσα. Δεν υπάρχει μια υποκρισία στον χαρακτήρα του δημοσιογράφου, αφού είναι και ο ίδιος μέλος των ΜΜΕ;
Προφανώς. Αυτό που θίγει το έργο είναι και το πόσο υποκριτές είμαστε όλοι, ανεξαρτήτως επαγγέλματος. Και η Κάτια υποκρίνεται ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι πραγματικά, αλλά αυτή γνωρίζει καλά την αλήθεια. Και αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι αυτός ο περίφημος δημοσιογράφος και πρώην πολιτικός αναλυτής είναι το ίδιο χαμηλά όσο είναι αυτή, και όπως είμαστε και οι περισσότεροι. Και αυτό είναι και μια κυνική διαπίστωση του έργου, το οποίο μας λέει ότι ένα μεγάλο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης ρέπει προς το κακό, την υποκρισία και την εκμετάλλευση απέναντι σε ό,τι βρεθεί γύρω μας.

-Η showbiz παρουσιάζεται στο έργο -τουλάχιστον στους μονολόγους και σε ατάκες του δημοσιογράφου- ότι είναι κάτι το ευτελές. Συμφωνείτε με αυτή την εικόνα της showbiz; Και γιατί πουλάει τόσο πολύ;
Ένα μεγάλο κομμάτι έχει μια ευτέλεια – είναι αλήθεια. Τώρα το γιατί απασχολεί τόσο πολύ τον κόσμο. Μάλλον γιατί παγκοσμίως οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για τις ζωές των άλλων. Όταν μάλιστα αυτές οι ζωές ανήκουν σε ανθρώπους που έχουν μια λάμψη, είναι ακόμα πιο γοητευτικές. Ίσως ο μέσος άνθρωπος να ξεχνάει τα δικά του προβλήματα και να χαίρεται με το να μαθαίνει τις κακές στιγμές των γνωστών ανθρώπων, τις στιγμές που κάποιος κάνει μια γκάφα ή έχει χωρίσει ή έχει εκτεθεί. Είναι μάλλον στην ανθρώπινη φύση να μας θέλγει η ατυχία του άλλου. Ειδικά αν ο άλλος είναι γνωστός και πετυχημένος.

-Σας έχει τύχει να νιώσετε ότι χαίρονται με την δική σας ατυχία οι άλλοι;
Πολύ σπάνια πια βγαίνω ή δίνω συνεντεύξεις. Οπότε, δεν είμαι μέσα στα πράγματα, στο κομμάτι αυτό της δημοσιότητας.

-Η ηθοποιός είναι πρωταγωνίστρια της τηλεόρασης. Και βλέπει τον εαυτό της στην τηλεόραση. Έβλεπα το βίντεο που προβάλλεται στην παράσταση με την ίδια πρωταγωνίστρια και μου θύμιζε τούρκικο σήριαλ. Έχει πάρει επιρροές από εκεί η σκηνοθεσία;
Δε νομίζω! Η ηρωίδα παίζει σε σαπουνόπερες. Οι σαπουνόπερες είναι ένα παγκόσμιο είδος, γνωστό για τους ίδιους λόγους παντού. Για την υπερδραματικότητα των σκηνών, για ακραίες μελό στιγμές και σκηνές. Είναι ένα είδος, το οποίο έχει αυτά τα χαρακτηριστικά παγκοσμίως, αλλά έχει και παγκοσμίως πέραση. Έτσι είναι όχι μόνο τα τούρκικα. Έτσι είναι και οι ελληνικές σαπουνόπερες και οι αμερικάνικες σαπουνόπερες… Είναι το είδος της σαπουνόπερας.

-Υπάρχουν αναφορές στην ελληνική κατάσταση;
Με την έννοια ότι οτιδήποτε μπορεί να αφορά την κρίση που περνάμε. Ο ήρωας είναι ένας άνθρωπος παρηκμασμένος και παρηκμασμένος οικονομικά. Οπότε, προκειμένου να ξανανέβει στην εφημερίδα, να πάρει περισσότερα χρήματα δεν διστάζει να κάνει τα πάντα, ώστε να αναρριχηθεί ξανά.

-Σωστά. Απλά στο έργο υπήρχε ένα βίντεο με ειδήσεις, στο οποίο έπεφτε η κυβέρνηση συνασπισμού και στη δική μας περίπτωση με την ψήφιση των νέων μέτρων παραλίγο να έπεφτε η κυβέρνηση.
Ναι, στις ειδήσεις που παίζονται στην παράσταση όντως υπάρχει παραλληλισμός με την ελληνική πραγματικότητα. Έχετε δίκιο.