Δέσποινα Ολυμπίου: Το άγχος μου να αρέσω στο κοινό δεν αποβάλλεται ούτε με ψυχανάλυση!

Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα που παρουσιάζετε φέτος στο Up stage?
Κάνω ένα τετράωρο πρόγραμμα στο οποίο εντάσσω τραγούδια διαφορετικού ύφους μεταξύ τους, αλλά ενορχηστρωμένα με ιδιαίτερη προσοχή στον ήχο. Δεν γινόταν να μην συμπεριλάβω και τραγούδια της δισκογραφίας μου, αλλά αυτό δεν είναι η βάση μας. Δεν προωθώ δηλαδή το όνομά μου και τη δισκογραφία μου μέσω της δουλειάς μου, αλλά προσφέρω κάτι εντελώς επικοινωνιακό και διασκεδαστικό. Θέλω αυτός που έρχεται στο μαγαζί να νιώθει ότι μπήκε σε ένα μεγάλο σαλόνι κάποιου σπιτιού και διασκεδάζουμε με μουσική και τραγούδια, όμορφα, χαλαρά και ανθρώπινα.

Ποια είναι τα “τραγούδια των φίλων σας”; Με ποια κριτήρια τα επιλέξατε;
Συνήθως για να ξεκινήσω κάτι πρέπει να έχω ένα ερέθισμα, κάτι που να με προκαλέσει να το ονειρευτώ. Έτσι και φέτος όταν έκανα την σκέψη για μια μουσική παράσταση, σκέφτηκα τους φίλους μου. Πώς δηλαδή θα ήθελαν φέτος να διασκεδάσουν με όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα, τα προβλήματα και συνεπώς την κατάθλιψη που προκαλείται στην ψυχή, στη διάθεσή μας. Η απάντηση ήταν απλή. Με ένα πρόγραμμα με καλά τραγούδια, σε ένα χώρο όμορφο, ζεστό και μικρό, με χαμηλές τιμές και καθαρά ποτά. Η αμέσως επόμενη ερώτηση ήταν ποια τραγούδια θα ήθελαν να ακούσουν. Έτσι λοιπόν βρήκα το χώρο, τα τραγούδια, και απλά γίνομαι η οικοδέσποινα και αυτή που θα εκτελέσει τις μουσικές επιθυμίες των φίλων της. Μάλιστα μοιράζω μπλοκάκια με μολύβια και παρακινώ όσους θέλουν να μου γράψουν τα τραγούδια που θέλουν να ακούσουν. Όσα γνωρίζω τα λέω, όσα δεν τα γνωρίζω τα μαθαίνω για την επόμενη φορά κι έτσι το πρόγραμμα διαμορφώνεται αναλόγως και ποτέ δεν είναι ακριβώς ίδιο.

Πολλοί σας κατατάσσουν στον χώρο της ποπ, αλλά εσείς έχετε πει ότι δεν αισθάνεστε πως ανήκετε μόνο εκεί. Ποια άλλα είδη μουσικής πιστεύετε πως “εκπροσωπείτε”;
Μεγάλος μέρος της δισκογραφίας μου είναι ποπ, επομένως δικαιολογημένα με έχουν χαρακτηρίσει έτσι. Θα ήθελα στα αφτιά και στη συνείδηση αυτών που με έχουν ακούσει, να είμαι απλά μια καλή τραγουδίστρια, που ξέρω να υποστηρίζω το κάθε τραγούδι που επιλέγω να τραγουδήσω.

Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με τη μουσική;
Από μικρή λάτρευα τη μουσική. Θυμάμαι που γύρισα από το δημοτικό κρατώντας ένα μαντολίνο. Αφού έμαθα να παίζω, ήθελα μετά να μάθω μπουζούκι. Ύστερα ήθελα να μάθω τρομπέτα που μου ήταν αδύνατο να βγάλω νότα και αργότερα έκανα μαθήματα πιάνου όπου και πήρα πτυχίο. Το τραγούδι ήταν εκτόνωση, εξωτερίκευση και μεταφορά σε έναν πιο όμορφο κόσμο. Η οικογένειά μου τραγουδούσε σε χορωδία λυρικού ρεπερτορίου, η αδερφή μου επίσης μουσικός, ο μπαμπάς ήταν και είναι ψάλτης και γενικώς στο σπίτι άκουγα πάντα μουσική, όπως και στο δρόμο, στο κρεβάτι, παντού! Πέρασα δε μια ηλικία που δεν έβγαζα τα ακουστικά από τα αφτιά μου. Ξεκίνησα λοιπόν το τραγούδι ως χόμπι και μετά το ένα οδήγησε στο άλλο, με αποτέλεσμα να βρίσκομαι εδώ που βρίσκομαι τώρα.

Ήταν δύσκολη απόφαση να μετακομίσετε από την Κύπρο στην Ελλάδα στην ηλικία των 18 ή το θεωρούσατε ως αναγκαίο βήμα για την αρχή της καριέρας σας;
Εκείνη την εποχή ακολούθησα την καρδιά μου και ήρθα στην Ελλάδα επειδή αγαπούσα έναν Ελλαδίτη. Για να πάρω την οριστική απόφαση να μετακομίσω, ως υπεύθυνο και ανεξάρτητο άτομο που ήθελα να είμαι, κατάφερα πριν την μετοίκηση να βρω δουλειά μετά από ακρόαση, και έτσι μια ξένη μεταξύ ξένων, ξεκίνησα την πορεία μου στο χώρο. Δεν ήξερα ακόμα τι πάει να πει καριέρα, ή πώς ήταν το επάγγελμα της τραγουδίστριας στην Ελλάδα, ή πώς θα ήταν η ζωή μου στην Αθήνα, και εκτός της απειρίας μου ένιωθα αβέβαιη για το τι ακριβώς θέλω. Όλα τα αποφάσισα στην πορεία μετά από ώριμη σκέψη και επίγνωση.

Έχετε συνεργαστεί με κάποιες από τις μεγαλύτερες μορφές του ελληνικού τραγουδιού, όπως οι Μητροπάνος, Αλεξίου, Πλέσσας, Πάριος, Τόκας, Ανδρεάτος, Μακεδόνας κ.ά. Τι “πήρατε” από τον καθένα ξεχωριστά;
Η κάθε συνεργασία ήταν πολύτιμη. Μέσα από τις συνεργασίες, το δρόμο και το χρόνο, μαθαίνεις τους άλλους και τον εαυτό σου. Ξεχωρίζεις προσωπικότητες και χαρίσματα ή ελαττώματα. Συγκρίνεις, αγαπάς, απορρίπτεις. Από όλους πήρα γνώσεις και έγινα πλουσιότερη σαν τραγουδίστρια και σαν άνθρωπος.

Υπάρχει κάποιος άνθρωπος τον οποίο να θεωρείτε μέντορα στη μέχρι τώρα πορεία σας;
Μέντορα δεν είχα ποτέ αλλά ξεχώρισα και εμπιστεύτηκα τον Μίμη Πλέσσα και τον Παντελή Θαλασσινό. Τους έχω σε μια πολύ ξεχωριστή θέση γιατί εκτός του ότι τους θαυμάζω για το ήθος τους, τους αγαπώ σαν καλλιτέχνες αλλά και σαν ανθρώπους για αυτό που γνώρισα κοντά τους, τη συγκίνηση, την απλότητα, τις συμβουλές και τη φιλία τους. Είναι δύο άνθρωποι διαφορετικοί, με διαφορετική ηλικία και ζωή, έχοντας όμως μοναδική ψυχή και ευγένεια. Στα τόσα χρόνια πορείας μου ήταν λίγες οι φορές που απευθύνθηκα σε αυτούς, αλλά πολύ καθοριστικές.

Μετά από τόσα χρόνια ως επαγγελματίας, νιώθετε ακόμα άγχος για να αποδείξετε πράγματα;
Η δουλειά μου είναι από μόνη της μια έκθεση στα φώτα και στις απόψεις. Στο φως φαίνεται και η παραμικρή λεπτομέρεια, και άποψη έχουν όλοι, επομένως είμαι συνέχεια σε επιφυλακή. Παρόλα αυτά έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, στις δυνάμεις και στις ικανότητές μου. Άγχος δεν έχω για τη δουλειά μου όταν είμαι καλά προετοιμασμένη αλλά με πιάνει αγωνία για το αποτέλεσμα, για το αν θα μείνουν όλοι ευχαριστημένοι. Το άγχος δημιουργείται από το έντονο αίσθημα της ευθύνης που έχω για όλα και για όλους και νομίζω πως αυτό δεν αποβάλλεται εύκολα ούτε με τα χρόνια εμπειρίας ούτε καν με ψυχανάλυση!

Έχετε δηλώσει ότι στη σχέση “δισκογραφική εταιρεία-τραγουδιστής”, που πλέον φθίνει, υπάρχουν λάθη και από τη μεριά των τραγουδιστών. Ποια είναι αυτά τα λάθη;
Δεν μπορώ να εκπροσωπήσω τους συναδέλφους μου αλλά μπορώ να σας πω αυτά που παρατηρώ εγώ. Ανάλογα με την εποχή χρειάζεται προσαρμογή στα καινούρια δεδομένα της αγοράς. Η επιτυχία οφείλεται στην καλή και ισχυρή συνεργασία από τη στιγμή που το παιχνίδι αυτό είναι ομαδικό. Είχα την αντίληψη πως δουλειά του τραγουδιστή είναι η μουσική, η μεταφορά συναισθημάτων, η συνέπεια στους χρόνους και στις συμφωνίες, ο σεβασμός στο αντικείμενο, η σωστή εκτέλεση, οι καλές συνεργασίες και ό,τι έχει να κάνει με το μουσικό κομμάτι της δουλειάς. Από την άλλη, η εταιρεία αναλαμβάνει το εμπορικό- επικοινωνιακό κομμάτι, την παραγωγή, τη διαφήμιση και την προώθησή της. Ο ένας υποτιμά τον άλλον, είτε από έπαρση, είτε από έλλειψη δυνατοτήτων είτε από ανασφάλεια και έλλειψη εμπιστοσύνης. Τώρα έχουμε και την κρίση ως λέξη που δικαιολογεί την ανικανότητα ή την ανεπάρκειά μας και ισχύει και για τις δύο πλευρές. Γκρίνια, μιζέρια και ο ένας ρίχνει την ευθύνη στον άλλον. Η χρυσή τομή και η επιτυχία βρίσκεται στη λέξη συνεργασία με μεθοδικότητα εφόσον υπάρχει καλό υλικό.

Έχουν υπάρξει στιγμές που έχετε μετανιώσει για τις επαγγελματικές αποφάσεις σας;
Δεν έχω μετανιώσει για κάτι μέχρι τώρα και ίσως να είναι και ένας από τους λόγους που νιώθω ικανοποίηση και περηφάνια. Δύο φορές που πήγα κόντρα στη διαίσθησή μου απλά ταλαιπωρήθηκα, αλλά ακόμα και αυτό ήταν σημαντικό να το ζήσω. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο και αν έχουμε σωστή κρίση μπορούμε να μάθουμε ακόμα και από αυτά που θεωρούμε ή αποδείχτηκαν λάθη.

Πόσο έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση την μουσική και εσάς προσωπικά;
Επηρεάζονται όλα και όλοι. Για παράδειγμα στη δουλειά μου ήθελα να γίνει μια ανακαίνιση στο χώρο με άλλη ταπετσαρία και καινούριες φωτογραφίες και σκηνικά, με μια ψηφιακή κονσόλα με περισσότερες γραμμές που να καλύπτει τις απαιτήσεις στο πατάρι και να διευκολύνει τον ηχολήπτη στις συνεχόμενες αλλαγές σχημάτων που δέχεται ο χώρος του Γυάλινου τις καθημερινές. Όταν όμως αναλογίζεσαι τα χρήματα που θα χρειαστεί ο όποιος επιχειρηματίας για να εξασφαλίσει κάποια πράγματα που θα ωφελήσουν μεν το μαγαζί του, αλλά ίσως να μην είναι η κατάλληλη εποχή να το κάνει, τότε παλεύεις αλλιώς το μεράκι σου, και αν πραγματικά θες κάτι, βρίσκεις τρόπο και το κάνεις. Ο κάθε άνθρωπος ονειρεύεται ένα έργο και μετά προσπαθεί να το υλοποιήσει. Χωρίς χρήματα όμως κάποια πράγματα δεν είναι εφικτά. Όταν δε υπάρχει μόνιμα η λέξη κρίση που αναβοσβήνει στο κεφάλι μας από το πρωί μέχρι το βράδυ, δεν τολμάς να κάνεις ούτε ένα βήμα από φόβο και ανασφάλεια. Κουράζεσαι με τα λίγα μέσα που διαθέτεις, έχεις νεύρα που δυσκολεύεσαι να παράξεις χωρίς χρήματα ενώ έχεις ιδέες, και πάει λέγοντας.

Ποια είναι τα σχέδια σας μετά τις εμφανίσεις στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο;
Ετοιμάζω τώρα μια ιδιαίτερου χαρακτήρα συναυλία. Πρόκειται για μια ανθολογία κυπριακών παραδοσιακών τραγουδιών με τίτλο «οι παιδεμοί του έρωτα». Η συναυλία θα γίνει στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης σε συνεργασία με την κυπριακή πρεσβεία και το υπουργείο παιδείας της Κύπρου στις 14 Νοέμβρη. Τις ενορχηστρώσεις τις ανέλαβε ο Κύπριος συνεργάτης μου Άδμητος Πιτσιλίδης με τον οποίο συνεργάζομαι τα τελευταία 4 χρόνια πάνω στο έργο αυτό. Θέλουμε να μεταδώσουμε τη μουσική μας παράδοση προσεγγίζοντάς την με διαφορετικό ύφος, αλλά με την ίδια αγάπη και σεβασμό που της αξίζει και αυτό με το να δίνουμε κάθε τόσο συναυλίες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, της Κύπρου και στο εξωτερικό. Σας προσκαλώ όλους όσους σας ενδιαφέρει. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Ιnfo: Up Stage, Γυάλινο Μουσικό Θέατρο
Λεωφόρος Συγγρού 143 Νέα Σμύρνη Αθήνα, τηλ: 2109315600, [email protected]
Παρασκευή και Σάββατο, Ώρα έναρξης: 12 μεσάνυχτα
Είσοδος με α’ ποτό στο μπαρ 12 € (β’ ποτό 7 €)