Μια δισκογραφική πρόταση έρχεται στο μουσικό στερέωμα, ως «Τελευταίος Εαυτός» της στιχουργικής ποιητικής του Οδυσσέα Ιωάννου που πιάνει με λιτό και μη πομπώδη λόγο την ανάγκη των καιρών, ανάμεσα στο προσωπικό και το κοινωνικό, και παντρεύεται με έξοχο τρόπο το ίδιο λιτά, με μια κλασική, λαϊκής και έντεχνης πνοής, μουσική σύνθεση του Θέμη Καραμουρατίδη. Στην ερμηνεία των δέκα τρυφερών καταθέσεων, βρίσκουμε τη κατάλληλη φωνή, τη σημαντική εκφραστική δύναμη της Γιώτας Νέγκα που έχει εισέλθει σεμνά, ήσυχα και απλά στη δισκογραφία, δίνοντας ένα αποτέλεσμα καθημερινότητας, δίχως όμως τις μεταπτώσεις φόβου και απόγνωσης που κυριαρχούν. Αποτελεί δηλαδή το μουσικό αεράκι που αναζητούμε στα τραγούδια του σήμερα. Στο δίσκο υπάρχει συναισθηματισμός, μα δίχως δακρύβρεχτα μελό. Κυριαρχεί η ομορφιά, η στιβαρότητα και η σιγουριά των απλών και απέριττων στιγμών των ανθρώπων. Είναι λαϊκό με την ανερμήνευτη έννοια του όρου. Και επειδή «το τραγούδι είναι σοβαρή υπόθεση» όπως τόνισε ο Μίλτος Πασχαλίδης σαν φίλος που παρευρέθηκε στην παρουσίαση του δίσκου, θεωρώ ότι οι τρεις δημιουργοί γνωρίζουν το βάρος της και κατάφεραν να τη σηκώσουν επάξια. Η Γιώτα Νέγκα, ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Οδυσσέας Ιωάννου μιλούν στο Monopoli.gr για τον «Τελευταίο Εαυτό».
09.02.2016
