Με αφορμή το έργο Ο Βυσσινόκηπος του Αντόν Τσέχωφ, πέντε χαρακτήρες παρατηρούν, σχολιάζουν, θυμούνται και ονειρεύονται μέσα από τον εαυτό τους στο εδώ και τώρα μιας παράστασης, αλλά και γλιστρώντας ερήμην τους στις ιδιοσυγκρασίες των ηρώων του έργου.