7 χρόνια χωρίς τη Ζωή Λάσκαρη: Οι ερμηνείες που άφησαν εποχή

Στις 12 Δεκεμβρίου του 1942, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη η Ζωή Κουρούκλη, η οποία λίγα χρόνια αργότερα θα γινόταν ευρύτερα γνωστή και αγαπητή μέσα από τον κινηματογράφο, ως Ζωή Λάσκαρη.

Στα 15 της μόλις χρόνια, η Ζωή θα ξεκινούσε να εντυπωσιάζει το κοινό με την παρουσία της και να τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας. Αφορμή για αυτό ήταν η συμμετοχή της στα καλλιστεία του 1959.

Εκεί, συμμετείχε με το ψευδώνυμο Αμαρυλλίς και μάλιστα είχε δηλώσει διαφορετική χρονολογία γέννησης για να φαίνεται ενήλικη και να γίνει δεκτή η συμμετοχή της. Η τολμηρή αυτή της κίνηση, πέρα από τον τίτλο στης «Σταρ Ελλάς», της έδωσε και ένα λαμπρό κινηματογραφικό μέλλον.

Πιο συγκεκριμένα, ο Φιλοποίμην Φίνος, μόλις είδε τη νεαρή, φιλόδοξη και εντυπωσιακή Ζωή διέκρινε το εκκολαπτόμενο υποκριτικό της ταλέντο και της χάρισε, εκτός από το επίθετο Λάσκαρη και τον πρώτο της κινηματογραφικό ρόλο, την εποχή που ο κόσμος του κινηματογράφου όδευε προς τη χρυσή εποχή του.

Στην εποχή αυτή, η Ζωή Λάσκαρη θα ήταν τελικά ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πρόσωπα που κατάφεραν να ξεχωρίσουν αλλά και να χαρίσουν στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου χαρακτηριστικές ερμηνείες.

Έξι από αυτές έχουν μείνει μέχρι και σήμερα ανεξίτηλες και μάς θυμίζουν την ηθοποιό που «αναμετρήθηκε» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη και κατάφερε να χτίσει μία λαμπρή καριέρα, χωρίς φόβο πως θα επισκιαζόταν το άστρο της και χωρίς ποτέ να απασχολήσει αρνητικά τον Τύπο.

Η Ζωή Λάσκαρη στον “Κατήφορο”. Φωτογραφία: Φίνος Φιλμ

Ο «Κατήφορος» ήταν ο πρώτος ρόλος που της χάρισε ο Φίνος και έτσι γνώρισε τον σκηνοθέτη Γιάννη Δαλιανίδη, με τον οποίο θα συνεργαστούν πολλές ακόμα φορές στο μέλλον. Αυτό που διέκρινε στην σπίθα των ματιών της ο παραγωγός δεν άργησε να το αντιληφθεί και το κοινό που παρακολούθησε τότε την ταινία, κηρύσσοντας σύντομα την ηθοποιό ως ένα από τα πιο φρέσκα και αξιοσημείωτα κινηματογραφικά πρόσωπα της εποχής της. Η Ζωή Λάσκαρη υποδύθηκε την Ρέα Νικολάου, μία όμορφη αλλά άτυχη κοπέλα που η ζωή της επιφύλασσε το μέλλον μίας δολοφόνου. Ο «Κατήφορος» ήταν μάλιστα η πρώτη ταινία που κατάφερε να ξεπεράσει σε πωλήσεις και επιτυχία την πρωτιά της Αλίκης Βουγιουκλάκη, οι ταινίες της οποίας μέχρι τότε βρίσκονταν επί 3 χρόνια στην κορυφή των προτιμήσεων.

Η Ζωή Λάσκαρη και η Μάρθα Καραγιάννη στα “Κορίτσια για φίλημα”. Φωτογραφία: Φίνος Φιλμ

Το 1965, η Ζωή Λάσκαρη ακολουθώντας τον Γιάννη Δαλιανίδη θα πρωταγωνιστούσε και στο πρώτο της μιούζικαλ, μία πρωτιά που έπειτα θα γινόταν «συνήθεια». Στο «Κορίτσια για φίλημα» υποδυόταν την Τζένη, ανιψιά της Ρένας Βλαχοπούλου, με την οποία ζει στην Αμερική όμως επιστρέφει στην Ελλάδα για διακοπές, όταν ο θείος της (Περικλής Χριστοφορίδης) χρειάζεται επειγόντως βοήθεια και έναν τρόπο να χρηματοδοτήσει τα μεγαλεπήβολα σχέδια του. Τον τρόπο αυτόν θα παλέψει να βρει η Ρένα, την ίδια στιγμή που η Τζένη πολιορκείται από δύο επίδοξους γαμπρούς, ο ένας εκ των οποίων είχε και… κότερο. (Κώστας Βουτσάς, Ανδρέας Ντούζος).

Η Ζωή Λάσκαρη ως Στεφανία. Φωτογραφία: Φίνος Φιλμ

Αυτή τη φορά, ακολουθώντας ένα πιο δραματικό όραμα του Δαλιανίδη, η Ζωή Λάσκαρη πρωταγωνιστεί στη «Στεφανία», μία ταινία που βασίστηκε στο βιβλίο της Νέλλης Θεοδώρου, «Η Στεφανία στο Αναμορφωτήριο». Η Στεφανία, μετά από μία δύσκολο εφηβική ηλικία, καταλήγει στο αναμορφωτήριο. Καθημερινά ψάχνει τρόπους να αποδράσει, όμως μία μέρα στη ζωή της ξανά μπαίνει ο γιατρός Δαπόντε, με τον οποίο ήταν ερωτευμένη από τα μαθητικά της ακόμα χρόνια. Έτσι, αντί να αποδράσει, η τραγική ηρωίδα γίνεται βοηθός στο ιατρείο του και ένας έρωτας γεννιέται.

Η Ζωή Λάσκαρη και ο Φαίδων Γεωργίτσης. Φωτογραφία: Φίνος Φιλμ

Στις «Θαλασσιές τις Χάντρες» η καριέρα της ηθοποιού ταξίδεψε μέχρι τη Γαλλία, την Τουρκία, την Αγγλία και γενικότερα τα Βαλκάνια, γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία, ενώ η ίδια, χορεύοντας το Crazy Girl, κατάφερε να αποτυπωθεί στις μνήμες όλων. Το μιούζικαλ αυτό του Δαλιανίδη έδωσε στη Λάσκαρη την ευκαιρία να αποδείξει το πολυδιάστατο ταλέντο της και φυσικά να γνωρίσει τη δική της διεθνή καταξίωση. Δίπλα στον Φώτη (Φαίδων Γεωργίτσης), η Μαίρη της ηθοποιού έλαμψε και παρά τα διαφορετικά είδη μουσικής που υπηρετούσαν οι χαρακτήρες, η αγάπη τους δεν μπόρεσε να τους κρατήσει μακριά, αφήνοντας στην άκρη έχθρες και ανταγωνισμούς.

Η Ζωή Λάσκαρη, ο Φαίδων Γεωργίτσης και ο Χρόνης Εξαρχάκος στην ταινία “Μια κυρία στα μπουζούκια”. Φωτογραφία: Φίνος Φιλμ

Με τον Δαλιανίδη στο τιμόνι για ακόμα μία φορά, η Ζωή Λάσκαρη βρέθηκε στο καστ της ταινίας «Μια κυρία στα μπουζούκια». Το όνομά της μάλιστα, το οποίο φιγούραρε πρώτο στους τίτλους της ταινίας, ήταν ο λόγος που η Μάρθα Καραγιάννη τσακώθηκε με τον σκηνοθέτη και έτσι το κλίμα στα γυρίσματα ήταν τεταμένο. Στην ταινία, η Ζωή μάς συστήνει την Αννούλα Μασούρου, μία φτωχή κοπέλα που είναι ερωτευμένη με τον φίλο των αδερφών της, Γιώργο (Φαίδων Γεωργίτση) ο οποίος όμως θαμπώνεται από τα πλούτη και το ταπεραμέντο της Έλενας Απέργη (Μαίρη Χρονοπούλου) και αποκλίνει από την κοινή τους πορεία. Αυτή η απόκλιση δε θα κρατήσει όμως πολύ και το βράδυ των καλλιστείων στα οποία πρόκειται να συμμετέχει η Αννούλα, ο Γιώργος γυρίζει ξανά σε αυτήν και ο έρωτας τους τελικά υπερισχύει των τίτλων ομορφιάς.

Φωτογραφία: Φίνος Φιλμ

Η Ζωή Λάσκαρη, ως μούσα πλέον του Δαλιανίδη, έχει πρωταγωνιστήσει στις περισσότερες ταινίες του. Μία από αυτές ήταν και η ταινία «Μαριχουάνα Stop!», η οποία γνώρισε μεγάλη θεατρική επιτυχία, όμως στον κινηματογράφο η πορεία της δεν ήταν και τόσο λαμπρή. Παρόλα αυτά, η Λάσκαρη ξεχώρισε για ακόμα μία φορά στο πλευρό του Τόλη Βοσκόπουλου, του Γιώργου Πάντζα, της Μάρθας Καραγιάννη και του Χρόνη Εξαρχάκου. Στην ταινία υποδύθηκε την Καίτη Λαγοπούλου, η οποία ζει μόνιμα στο εξωτερικό, όμως όταν μαθαίνει για ένα παλιό αρχοντικό στην Πλάκα που κληρονόμησε μαζί με τα 2 της ξαδέρφια επιστρέφει στην Ελλάδα για να διεκδικήσει το μερίδιό της, μπαίνοντας σε… μουσικές περιπέτειες που θα αναστατώσουν την ηρεμία της νέας της γειτονιάς.

• Αμέσως μετά το ντεμπούτο της στον «Κατήφορο», η Ζωή Λάσκαρη θα προσληφθεί μόνιμα στην Finos Film με μηνιαίο μισθό, ενώ αρχικά ο ρόλος της στην ταινία είχε προταθεί στην Αλίκη Βουγιουκλάκη, η οποία τον απέρριψε εξαιτίας των τολμηρών σκηνών.
• Τα «Κορίτσια για Φίλημα» ήταν η πρώτη έγχρωμη ταινία που διέθετε στερεοφωνικό ήχο, και προβλήθηκε στον κινηματογράφο Αττικόν, του οποίου τα μηχανήματα προβολής διαμόρφωσε ο ίδιος ο Φιλοποίμην Φίνος για να έχει σωστό ηχητικό αποτέλεσμα.
• Στη «Στεφανία», η Λάσκαρη είχε γυρίσει και ένα εναλλακτικό τέλος, στο οποίο η πρωταγωνίστρια στραγγαλιζόταν από τον φύλακα του αναμορφωτήριου, όμως η σκηνή θεωρήθηκε πολύ σκληρή για την εποχή της και δεν προβλήθηκε ποτέ.
• Η Ζωή Λάσκαρη είχε πάντα το παράπονο πως ο Γιάννης Δαλιανίδης δεν την εμπιστευόταν να τραγουδήσει στις ταινίες του, παρόλο που η ίδια είχε αποδείξει τις φωνητικές της ικανότητες στο θέατρο. Γι’ αυτό και πάντα ντούμπλαραν την ηθοποιό σε αυτές τις σκηνές, με χαρακτηριστικό το ντουμπλάρισμα της στις «Θαλασσιές χάντρες» από την Αλέκα Κανελλίδου στο τραγούδι “Crazy girl”.
• Η ίδια ταινία προβλήθηκε και στις Κάννες με τίτλο “Les Perles Grecques” και δημιούργησε μεγάλη αίσθηση, ενώ οι παπαράτσι κυνηγούσαν τη Ζωή Λάσκαρη για να απαθανατίσουν κάθε της κίνηση.
• Το Μαριχουάνα Stop! ήταν το θεατρικό ντεμπούτο της Ζωής Λάσκαρη, στο οποίο και ξεκίνησε το σύντομο ειδύλλιο που είχε με τον Τόλη Βοσκόπουλο.