Γιούλικα Σκαφιδά: Δεν έχουμε δει ξανά τη σκληρή πραγματικότητα που βίωναν οι “Ψυχοκόρες”
Η Γιούλικα Σκαφιδά, λίγο πριν μπει στον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης της, βρέθηκε στο 2Night Show και μίλησε για την απόφαση να γίνει μητέρα, τα παιδικά της όνειρα, αλλά και για τις τηλεοπτικές σειρές στις οποίες πρωταγωνιστεί τη φετινή σεζόν.
Η Γιούλικα Σκαφιδά ήταν καλεσμένη στη χθεσινή (09/10) εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου, «The 2Night Show».
Η ηθοποιός, που φέτος συμμετείχε στην επιτυχημένη σειρά της ΕΡΤ “Η Παραλία”, στις “Ψυχοκόρες” του ΑΝΤ1+, αλλά και στο “Milky Way” που πρόκειται να δούμε στο MEGA, λίγο πριν μπει στον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης της, βρέθηκε στο στούντιο της εκπομπής και μίλησε για την απόφαση να γίνει μητέρα, τα παιδικά της όνειρα, αλλά και για τις τρεις τηλεοπτικές σειρές στις οποίες πρωταγωνιστεί τη φετινή σεζόν.
“Δεν έχουμε δει ξανά τη σκληρή πραγματικότητα που βίωναν οι “Ψυχοκόρες”. Τις έχουμε δει μόνο στις ελληνικές ταινίες τις υπηρέτριες-ψυχοκόρες που είναι οι τσαχπίνες, που θα πετάξουν λίγες ατάκας και θα γελάσεις. Δεν ήταν έτσι τα πράγματα όμως. Ουσιαστικά ήταν υπηρέτριες που δεν πληρώνονταν. Αυτά τα κορίτσια περνούσαν άσχημα. Έχουμε ακούσει φοβερές ιστορίες” είπε η ηθοποιός, μιλώντας για τη νέα σειρά του ΑΝΤ1+.
Μεταξύ άλλων, η ηθοποιός μίλησε και για την απόφασή της να γίνει μητέρα, αλλά και για τα παιδικά της χρόνια: “Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα κάνω παιδί, όπως και τα περισσότερα πράγματα που έχω κάνει. Όπως δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα γίνω ηθοποιός. Έλεγα εγώ αυτό δεν πρόκειται να το κάνω. Ήθελα να γίνω αστροφυσικός. Και ακόμα πιο μικρή ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Πήγαινα μαζί με τον μπαμπά μου και έμπαινα μπροστά από τους παίκτες της Καλαμάτας και έκανα κι εγώ ότι τρέχω”.
“Ηθοποιός κατέληξα πολύ αργότερα, όταν στην Γ’ Λυκείου είδα μία παράσταση, τον Γυάλινο Κόσμο του Δημήτρη Μαυρίκιου στο Θέατρο Εμπρός και είπα ότι εγώ αυτό θέλω να κάνω” ανέφερε.
Μιλώντας την περασμένη σεζόν στη Στέλλα Χαραμή και το Monopoli.gr, η Γιούλικα Σκαφιδά είχε εξομολογηθεί για τα παιδικά της χρόνια:
“Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή δεν έπαιζα με κούκλες, αλλά με στρατιωτάκια και τα υπόλοιπα παιδιά στο σχολείο με κορόιδευαν. Όμως, η μητέρα μου έμπαινε μπροστά λέγοντας πως τα παιχνίδια είναι για όλα τα παιδάκια. Με υπερασπιζόταν που δεν φορούσα φούστα, αλλά παντελόνια, που έπαιζα με τα αγόρια κι όχι με τα κορίτσια και εξηγούσε στους άλλους, μικρούς και μεγάλους. Κι εγώ την άκουγα και είχα την ίδια αυτοπεποίθηση. Έτσι, δεν είχα μαράζι ότι κάτι δεν κάνω καλά – είχα την αυτοπεποίθηση που μου έδινε η μητέρα μου. Ακόμα και τώρα που στην Καλαμάτα ρωτούν αν έχω παντρευτεί, αν θα κάνω παιδιά, η μαμά μου (και ο μπαμπάς μου) συνεχίζουν να εξηγούν. «Ας κάνει ότι θέλει, αρκεί να είναι χαρούμενη» λένε”.
