Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2022: Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων

Το πρόγραμμα της φετινής διοργάνωσης, με όλα όσα θα δούμε σε Πειραιώς 260, Ηρώδειο και Επίδαυρο, ανακοινώθηκε από την καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ, Κατερίνα Ευαγγελάτου.

Κατερίνα Ευαγγελάτου. Φωτογραφία: Ελίνα Γιουνανλή 

Μια φανταστική συνάντηση του Όρσον Ουέλς με τον κόσμο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.

Στην πρωτότυπη σύνθεση του Γιάννη Χουβαρδά, η σαιξπηρική Καταιγίδα (The Tempest) συναντιέται με το Χόλιγουντ της «Χρυσής Εποχής» και τον ιδιοφυή, επαναστάτη δημιουργό Όρσον Ουέλς. Το κείμενο, μεταφέρει την ποίηση του πρωτοτύπου σε ένα μυθικό αλλά κοντινό σ’ εμάς περιβάλλον, αντλώντας από δύο κύκνεια άσματα, το τελευταίο θεατρικό έργο του Άγγλου δραματουργού και την τελευταία, ανολοκλήρωτη ταινία του Όρσον Ουέλς Η άλλη πλευρά του ανέμου. Ο κόσμος του Πρόσπερο, το «μαγικό νησί» του, θα είναι ένα παλιό, μεγάλο στούντιο του Χόλιγουντ, και όλα τα πρόσωπα του έργου θα είναι αναγνωρίσιμες θρυλικές μορφές χολιγουντιανών ταινιών. Και η όλη παράσταση, μια φαντασμαγορική μίξη θεάτρου και κινηματογράφου, μ’ ένα λαμπερό σύνολο ηθοποιών απ’ όλες τις γενιές του ελληνικού θεάτρου, θα εκπέμπει μια αύρα της ύλης που παλεύει να γίνει πνεύμα, το υλικό απ’ το οποίο είναι φτιαγμένα τα όνειρα.

Σύλληψη – Διασκευή – Σκηνοθεσία Γιάννης Χουβαρδάς • Συνεργασία στη διασκευή Έρι Κύργια • Σκηνικά Εύα Μανιδάκη • Κοστούμια Ιωάννα Τσάμη • Μουσική Θοδωρής Οικονόμου • Χορογραφίες Φωκάς Ευαγγελινός • Κίνηση Μαρκέλλα Μανωλιάδη • Φωτισμοί Σίμος Σαρκετζής •  Παίζουν Γιάννης Βογιατζής, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Έκτορας Λυγίζος, Άρης Μπαλής, Ελένη Μπούκλη, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Αντώνης Μυριαγκός, Δημήτρης Παπανικολάου, Δημήτρης Πασσάς, Δημήτρης Πιατάς, Άλκηστις Πουλοπούλου, Χάρης Φραγκούλης

Beaver Dam Company – Edouard Hue, All I need © David Kretonic

Υπάρχει ελπίδα να ανακοπεί η πορεία της ανθρωπότητας προς την ολοκληρωτική καταστροφή; Αυτό είναι το κεντρικό ερώτημα που απασχολεί την καινούργια (2021) χορογραφία του Edouard Hue (Swiss Dance Awards 2019), διακεκριμένου χορευτή του Hofesh Shechter, και της ομάδας του, Beaver Dam Company. Οι χορευτές και οι χορεύτριές του μοιάζουν βυθισμένοι*ες σε ένα περίπλοκο, συναρπαστικό μπαλέτο που υφαίνεται από λεπτές ισορροπίες, οπισθοχωρήσεις, προελάσεις. Θα βρουν διέξοδο οι πρωταγωνιστές μας στον εχθρικό αυτό κόσμο; Αντλώντας έμπνευση από το παιχνίδι στρατηγικής γκο, ο χορογράφος αφήνεται να παρασυρθεί από τη δύναμη του επείγοντος και στρέφει την προσοχή μας σε μια θεμελιώδη ανάγκη: την ανάγκη να ακούμε ο ένας τον άλλον. Το μόνο που χρειαζόμαστε.

Χορογραφία Edouard Hue • Σύνθεση Jonathan Soucasse • Κοστούμια Sigolène Pétey • Φωτισμοί David Kretonic • Ερμηνεύουν Louise Bille, Alfredo Gottardi, Tilouna Morel, Jaewon Jung, Lou Landré, Neal Maxwell, Rafaël Sauzet, Angélique Spiliopoulos, Yurié Tsugawa

Η καταξιωμένη χορογράφος και παλιά γνώριμη του Φεστιβάλ, Ερμίρα Γκόρο, επιστρέφει με το νέο έργο της, μια παράσταση-εμπειρία πάνω στην πανάρχαια, πάντα πολύτιμη σύλληψη της τελετουργίας. Με όχημα μια ομάδα έξι χορευτών και την πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Σταύρου Γασπαράτου, το έργο εξερευνά το πώς η σύγχρονη τέχνη μπορεί να συμμετάσχει στην αναζήτηση ή καλύτερα, την ίδια την επινόηση «νέων» τελετών, αναγκαίων για την επιβίωσή μας. Όπως τοποθετεί το ερώτημα ο δραματουργός της παράστασης, Αναστάσιος Κουκουτάς: «Σε μια εποχή κατά την οποία τα ‘τελετουργικά’ έχουν εξατομικευτεί, αποσπαστεί από τον ιστό της κοινότητας, πώς ανιχνεύουμε τη σωματική μνήμη που ενυπάρχει σε κάθε αυθεντική τελετουργία και τι ακριβώς επιβιώνει;».

Σύλληψη / Χορογραφία Ερμίρα Γκόρο • Ερμηνεία Ηρώ Κόντη, Δήμητρα Μερτζάνη, Μάρθα Πασακοπούλου, Έλτον Πέτρη, Σοφία Πουχτού, Θάνος Ραγκούσης • Δραματουργία Αναστάσιος Κουκουτάς • Μουσική Σταύρος Γασπαράτος • Σκηνικά – Κοστούμια Χρήστος Δεληδήμος • Φωτισμοί Βαγγέλης Μούντριχας

Η Ένωση Ελλήνων Μουσουργών συστάθηκε πριν από 91 χρόνια για να στηρίξει και να προβάλει την εγχώρια δημιουργία, δίνοντας βήμα σε νέους καλλιτέχνες. Φέτος, γιορτάζει τα 90χρονά της, έναν χρόνο αργότερα λόγω πανδημίας, μ’ ένα πληθωρικό εορταστικό διήμερο που περιλαμβάνει αφιερώματα στον Ιάννη Ξενάκη –με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του (σε συνεργασία με το Centre Iannis Xenakis– καθώς και στο έργο του μοντερνιστή δασκάλου του, Olivier Messiaen, έργα ιστορικών μελών της ΕΕΜ για το Αρχαίο Δράμα (Δ. Μητρόπουλου, Α. Ευαγγελάτου, Κ. Παξινού, Μ. Χατζιδάκι, Θ. Αντωνίου, Γ. Κουρουπού, Δ. Δραγατάκη, Μ. Θεοδωράκη και Γ. Σισιλιάνου) σε συνεργασία με τη Χορωδία του Δήμου Αθηναίων, συναυλίες που αναδεικνύουν τη σύνδεση της σύγχρονης δημιουργίας με τη μουσική μας παράδοση, με κορυφαίους δεξιοτέχνες αλλά και συζητήσεις, προβολή του αρχείου και των εκδόσεων της Ένωσης και πολλά άλλα. Μια γιορτή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας που αφηγείται το παρελθόν κι αντικρύζει δυναμικά το μέλλον με 60 μουσικά έργα, 46 σε πρώτη εκτέλεση!

Μουσική των Μ. Χατζιδάκι, Κ. Παξινού, Θ. Αντωνίου, Δ. Δραγατάκη, Δ. Μητρόπουλου, Α. Ευαγγελάτου, Γ. Σισιλιάνου, Γ. Κουρουπού, Μ. Θεοδωράκη. Συμμετέχει η Χορωδία του Δήμου Αθηναίων, μουσικό σύνολο και σολίστ

Καθόλη τη διάρκεια του διημέρου θα προβάλλονται μαγνητοταινίες και Πολύτοπα (πολυμεσικές εγκαταστάσεις) του Ξενάκη σε συνεχή ροή, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται τα:  La Légende d’Eer, 1977 – Μυκήνες Άλφα (Mycènes Alpha), Πολύτοπο, 1978 – Concret PH, για μαγνητοταινία, 1958 – Bohor, για μαγνητοταινία, 1962 – Hibiki Hana–Ma, για μαγνητοταινία, 1969-70 – Περσέπολις (Persepolis), για μαγνητοταινία, 1971 – Πολύτοπο του Cluny (Polytope de Cluny), 1972 – Gendy 3, για μαγνητοταινία, 1991                          

Συνεργασία του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με το Goethe-Institut Athen και το CTM festival.

Μετά την περσινή, συναρπαστική συνεργασία ανάμεσα στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, το διεθνώς αναγνωρισμένο φεστιβάλ ηλεκτρονικής και πειραματικής μουσικής CTM Festival και το Ινστιτούτο Γκαίτε, η επιτυχημένη αυτή συνέργεια συνεχίζεται. Για ακόμα μία χρονιά, το πρώην εργοστάσιο Τσαούσογλου στην Πειραιώς 260, που έχει καθιερωθεί ως χώρος συνάντησης του κοινού με πρωτοποριακές παραστάσεις από όλο τον κόσμο, δίνει ξανά βήμα διαλόγου στις νέες τάσεις της πειραματικής και ηλεκτρονικής μουσικής, προσκαλώντας δυναμικούς καλλιτέχνες, καταξιωμένους και ανερχόμενους, που θα μας παρασύρουν σε ρηξικέλευθες ηχητικές περφόρμανς.

Headliner της βραδιάς η Nene H, «από τις πιο ανήσυχες νέες μορφές της πειραματικής κλαμπ σκηνής του Βερολίνου» (Crack Magazine). Η καλλιτέχνιδα ενώνει τις δυνάμεις της με τη διεθνώς αναγνωρισμένη Γεωργιανή χορωδία Ensemble Basiani, που έχει συμβάλει καθοριστικά στην αναβίωση της παραδοσιακής πολυφωνικής μουσικής της Γεωργίας. Μαζί θα παρουσιάσουν το μουσικό έργο Chela.

Burt Turrido: an opera / Μπερτ Τουρρίντο: μια όπερα © Jessica Schäfer

Το ανατρεπτικό δίδυμο των Nature Theater of Oklahoma (Kelly Copper και Pavol Liška) επανέρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών, με μια διεθνή συμπαραγωγή κορυφαίων οργανισμών, στην οποία συμμετέχει το Φεστιβάλ, τέσσερα χρόνια μετά Το κυνήγι της ευτυχίας (2018), με το οποίο τους ανακάλυψε το ελληνικό κοινό. Η νέα τους παράσταση είναι μια κάντρι όπερα, που αποδομεί ξεκαρδιστικά τη σύγχρονη ποπ αμερικανική κουλτούρα.

Η πλοκή του Μπερτ Τουρρίντο: μια όπερα εκτυλίσσεται σε έναν μετα-αποκαλυπτικό κόσμο. Κλιματολογικές καταστροφές και γενοκτονίες έχουν αφήσει ελάχιστους ανθρώπους ζωντανούς. Δανειζόμενη αναφορές από εμβληματικά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου της όπερας, όπως Ο ιπτάμενος Ολλανδός, η καφκική, δυστοπική, όσο και ξεκαρδιστική ιλαροτραγωδία των Nature Theater of Oklahoma, που έκανε πρεμιέρα το 2021, παντρεύει αβίαστα το «υψηλό» με το «χαμηλό», αψηφώντας τις αυστηρές ταξινομήσεις των ειδών.

Κείμενο – Σκηνοθεσία Kelly Copper, Pavol Liška • Μουσική Robert M. Johanson • Σκηνικά – Φωτισμοί Luka Curk • Κοστούμια Anna Sünkel • Παίζουν Gabel Eiben, Anne Gridley, Robert M. Johanson, Bence Mezei, Kadence Neill

Comédie-Française – Ivo van Hove, Le Tartuffe ou l’hypocrite / Ταρτούφος ή Ο υποκριτής του Μολιέρου

Μετά την αξέχαστη παράσταση Ηλέκτρα / Ορέστης στην Επίδαυρο το 2019, η Comédie-Française με τον Ivo van Hove επιστρέφουν στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, αυτή τη φορά στην Πειραιώς 260, με αφορμή την επέτειο των 400 χρόνων από τη γέννηση του Μολιέρου. Βασισμένη στο ανέκδοτο κείμενο της απαγορευμένης, πρώτης εκδοχής του Ταρτούφου, η νέα, αριστοτεχνική παράσταση του Ivo van Hove, που θα δούμε πρώτοι αμέσως μετά το ανέβασμά της στο Παρίσι, φέρνει την απολαυστική κωμωδία στο σήμερα, φωτίζοντάς την καυστικά ως κοινωνικό δράμα. Ενώνοντας για ακόμα μία φορά τις δυνάμεις του με τον λαμπερό σύγχρονο θίασο του Μολιέρου με τον οποίο τον συνδέει δυνατή «χημεία» ήδη από την πρώτη τους συνεργασία στους Καταραμένους του Βισκόντι (2016), ο κορυφαίος σκηνοθέτης στήνει μια ολομέτωπη επίθεση στους παντός είδους υποκριτές.  Σύμμαχός του, ο διπλά βραβευμένος με Όσκαρ για τη μουσική του στις ταινίες του Guillermo del Toro και Wes Anderson, Alexandre Desplat, που συνθέτει την πρωτότυπη μουσική της παράστασης.

Έμμετρη κωμωδία σε τρεις πράξεις, απαγορευμένη εκδοχή του 1664, αποκατεστημένη από τον Georges Forestier, με τη συνεργασία της Isabelle Grellet. Μια παραγωγή της Comédie-Française.

Σκηνοθεσία Ivo van Hove • Δραματουργία Koen Tachelet • Σκηνικά – Φωτισμοί Jan Versweyveld • Κοστούμια An D’Huys • Πρωτότυπη μουσική Alexandre Desplat • Παίζουν Claude Mathieu, Denis Podalydès, Loïc Corbery, Christophe Montenez, Dominique Blanc, Julien Frison, Marina Hands

Στο πλαίσιο του εορτασμού των 400 χρόνων από τη γέννηση του Μολιέρου, την παράσταση συνοδεύει συζήτηση με επίτιμο προσκεκλημένο τον Georges Forestier, Ομότιμο Καθηγητή Γαλλικής Λογοτεχνίας στη Σορβόννη, ιστορικό του θεάτρου του 17ου αιώνα και συγγραφέα της βιογραφίας του Μολιέρου (Μεγάλο Βραβείο Βιογραφίας της Γαλλικής Ακαδημίας, 2019). Η εκδήλωση, που διοργανώνεται σε συνεργασία του Φεστιβάλ με το Γαλλικό Ινστιτούτο, θα πραγματοποιηθεί στο Auditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου, την Τρίτη 14 Ιουνίου.

Ιωάννα Πορτόλου, Amazing

Τι συμβαίνει όταν αλλάζει ριζικά το γνώριμο κοινωνικό περιβάλλον μας; Πώς μας επηρεάζει μια βίαιη αλλαγή που ανατρέπει ό,τι μας όριζε μέχρι τώρα; H Ιωάννα Πορτόλου με την Ομάδα χορού Griffόn, που γνωρίζουμε στο Φεστιβάλ από τις πρόσφατες παραστάσεις της στην Πειραιώς 260 (Πορνό, 2017) και τη Μικρή Επίδαυρο (KAOS, 2018) επανέρχεται με τη νέα της δημιουργία, ανοίγοντας το κρίσιμο θέμα του ορίου ανάμεσα στο «καλύτερο» και το «χειρότερο» της ανθρώπινης φύσης. Μετά από ένα πρώτο διάστημα συλλογικής δραματουργικής έρευνας, το Amazing θα σχεδιαστεί ως χορογραφικό ντοκιμαντέρ για το ανθρώπινο είδος, που, όσο κι αν εξελίσσεται, παραμένει βίαιο και αδηφάγο. Παρόλη την περιρρέουσα ανθρωποφαγία όμως, πρέπει να υπάρχει και κάτι amazing / υπέροχο στον άνθρωπο, που η ομάδα αναζητά στην περιοχή της Υπέρβασης, τόσο σωματικής όσο και ψυχικής.

Χορογράφος Ιωάννα Πορτόλου • Πρωτότυπη μουσική Αντώνης Παλάσκας  • Κοστούμια – Σκηνικός χώρος Ιωάννα Τσάμη • Φωτισμοί Τάσος Παλαιορούτας • Boηθός χορογράφου Δήμητρα Μητροπούλου  •  Χορευτές Γιάννης Νικολαΐδης, Ιωάννα Αποστόλου, Θεανώ Ξυδιά, Σταυρούλα Σιάμου, Αλέξανδρος Λασκαράτος • Διεύθυνση παραγωγής Χριστίνα Πολυχρονιάδου 

Martin Zimmermann, Danse macabre © Basil Stuecheli

Άραγε στον αγώνα της επιβίωσης υπάρχει τίποτα που μπορεί να μας σώσει εκτός από το χιούμορ; Μετά την απολαυστική περσινή παράστασή του Ένα Δύο Τρία, που ενθουσίασε το κοινό της Πειραιώς 260, ο Μάρτιν Τσίμμερμαν (Μέγα Ελβετικό Βραβείο για τις Παραστατικές Τέχνες 2021) επανέρχεται με τους ερμηνευτές του στο εξίσου ξεκαρδιστικό Danse macabre, τη νέα του παράσταση, που αψηφά, για μια ακόμα φορά, τις ταξινομήσεις. Εντός ενός σκηνικού που παραπέμπει σε εγκαταλελειμμένο σκουπιδότοπο, τρεις κωμικοτραγικοί χαρακτήρες, απόκληροι της κοινωνίας, προσπαθούν να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. Μια παράξενη φιγούρα αιωρείται, ωστόσο, πάνω από αυτή την ευάλωτη κοινότητα χαρακτήρων: πρόκειται για τη μορφή του Θανάτου, τον οποίον υποδύεται ο ίδιος ο Τσίμμερμαν, παρεμβαίνοντας στη σκηνική δράση ως σκανδαλιάρης μαριονετίστας που κινεί τα νήματα των σωμάτων τους.

Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Χορογραφία Martin Zimmermann • Συνδημιουργοί – Ερμηνευτές Tarek Halaby, Dimitri Jourde, Methinee Wongtrakoon, Martin Zimmermann • Μουσική σύνθεση Colin Vallon • Δραματουργία Sabine Geistlich • Σκηνικά Simeon Meier, Martin Zimmermann

Οκτώ σώματα συσπώνται επί σκηνής. Δεν είναι ξεκάθαρο εάν υποφέρουν ή διασκεδάζουν, εάν οι κινήσεις τους μαρτυρούν περηφάνια ή φόβο. Όλα μαζί συγκροτούν ένα «αστυνομικό σώμα». Αυστηρά πειθαρχημένα, επιτηρούν την τάξη, αλλά η βία που είναι υποχρεωμένα να ασκούν προκαλεί αντιδράσεις. Τα θύματά τους απειλούν να κατακλύσουν τον χώρο και να προκαλέσουν κοινωνική έκρηξη! Ο θίασος La Re-Sentida, που ενθουσίασε πέρυσι το κοινό της Πειραιώς 260 με την εκρηκτική ενέργεια των έφηβων κοριτσιών από τη Χιλή, συγχωνεύει για άλλη μια φορά εξεγερσιακά και στοχαστικά στοιχεία, προσεγγίζοντας τη θεατρική δημιουργία ως εργαστήρι κριτικής, περισυλλογής και κοινωνικού οραματισμού. Εδώ, ο Μάρκο Λαγέρα και η ομάδα La Re-Sentida αντλούν έμπνευση από την εμπειρία της κοινωνικής εξέγερσης τον Οκτώβριο του 2019 στη Χιλή και «στήνουν» ένα έργο πάνω στη διαλεκτική της βίας που ξεπερνά τα σύνορα της χώρας τους και απευθύνεται σε κάθε πολίτη του σύγχρονου κόσμου.

Σκηνοθεσία Marco Layera Navarro • Δραματουργία Elisa Leroy και Martín Valdés–Stauber • Βοηθοί σκηνοθεσίας Humberto Adriano Espinoza και Katherine Maureira • Καλλιτεχνική παραγωγή Victoria Iglesias

Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Ρομπέρτο Αρλτ. Μια μυστική οργάνωση σχεδιάζεται από «7 τρελούς» υπό την καθοδήγηση ενός «Αστρολόγου» – μια γκροτέσκα συνωμοσία παγκόσμιας κυριαρχίας, που παραπαίει ανάμεσα σε ακραία ιδεολογήματα και αυταπάτες. Γραμμένο το 1929, λίγο πριν ξεσπάσει η διεθνής οικονομική κρίση και πριν την πρώτη στρατιωτική δικτατορία στην Αργεντινή, το μυθιστόρημα του Αρλτ μας εισάγει σ’ ένα σύμπαν βίας και τρομοκρατίας, όπου κυριαρχεί η δυστοπία των μηχανών, η φαντασίωση του εύκολου πλούτου και το φλερτ με την παρανομία και το έγκλημα. Υπό τη σκιά του ολοκληρωτισμού αλλά και των επαναστατικών θεωριών της εποχής που βράζουν, οι «τρελοί» του έργου, σε ευθεία συνομιλία με τους ήρωες του Ντοστογιέφσκι, φωτογραφίζουν τον άνθρωπο των αχανών μεγαλουπόλεων, αναλώσιμο εξάρτημα σε αυτοματοποιημένες γραμμές παραγωγής, που συντρίβεται σ’ ένα εμπρηστικό μίγμα πλήξης και απόγνωσης. Επτά ηθοποιοί δημιουργούν μια «επί σκηνής» κοινότητα αποκαλύπτοντας μια επίκαιρη ιστορία που αναδεικνύει τις φιλοσοφικές προεκτάσεις του έργου και διεκδικεί τον χώρο για να ανθίσει ένα διαχρονικό «εμείς», μια νέου τύπου χορικότητα.

Μετάφραση Έφη Γιαννοπούλου • Σκηνοθεσία Ελεάνα Τσίχλη • Σκηνικά – Κοστούμια Τίνα Τζόκα • Κίνηση Κατερίνα Φώτη • Μουσική Θοδωρής Αμπαζής • Σχεδιασμός φωτισμών Στέλλα Κάλτσου  • Βοηθός σκηνοθέτιδας Μαριάνθη Παντελοπούλου • Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου Σταύρος Μπαλής • Διεύθυνση παραγωγής Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή • Παίζουν Μιχάλης Βαλάσογλου, Στέλλα Βογιατζάκη, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Γιάννης Καράμπαμπας, Γιώργος Κριθάρας, Γιώργος Σύρμας, Φιντέλ Ταλαμπούκας

BODHI PROJECT – Patricia Apergi, Newtopia © Bernhard Mueller

Με έντονο το αποτύπωμά της, τόσο στην εγχώρια όσο και στη διεθνή σκηνή του σύγχρονου χορού, η χορογράφος Πατρίσια Απέργη παρουσιάζει στο Φεστιβάλ ένα νέο έργο πάνω στη θεματική της Ουτοπίας. Στο Newtopia, που δημιούργησε σε συνεργασία με την αυστριακή ομάδα BODHI PROJECΤ, οι θεατές θα έρθουν σε επαφή με μια απρόσμενη χώρα, που ξαναφαντάζεται τις συντριβές και τις ήττες μας σαν θριάμβους. Φωτίζοντας το χιούμορ που κρύβεται ακόμα και στις μεγαλύτερες τραγωδίες της ζωής, η παράσταση μετατρέπει την αποδοχή της πραγματικότητας σε καύσιμο για τη δημιουργία μιας ουτοπίας, όπου κυριαρχούν η δικαιοσύνη, η ισορροπία και η ομορφιά. Ένας απρόσμενος σκηνικός τόπος αναδύεται μέσα από την ομάδα των χορευτών της BODHI PROJECΤ, που ξεχωρίζουν για τη θεατρικότητα και την έντονη σκηνική παρουσία τους. Ένας τόπος όπου μπορούμε να ανακαλύψουμε νέους τρόπους αντίστασης, να φανταστούμε την ανεξαρτησία μας, να αντέξουμε την αποτυχία μας και να σταθούμε πάλι όρθιοι. Η ομάδα BODHI PROJECT θεωρείται από τις κορυφαίες στην Ευρώπη για νέους επαγγελματίες χορευτές. Εστιάζει στην πρωτοπορία, σε νέες χορογραφικές «φωνές» στη διεθνή σκηνή του σύγχρονου χορού και στην καλλιτεχνική και τεχνική αρτιότητα του σύνθετου κινησιολογικού ρεπερτορίου των χορευτών της.

Σύλληψη & χορογραφία Πατρίσια Απέργη • Χορευτές Alec Letcher, Andréa Givanovitch, Dylan Brahim Labiod, Jaeger Wilkinson, Jeanne Procureur, Luisa Heilbron, Paola Taddeo • Διεύθυνση προβών Maja Poturovic • Φωτισμοί Frank Lischka • Κοστούμια Patricia Apergi, Birke van Maartens

Christiane Jatahy, Dusk / Λυκόφως © Magali Dougados

Βασισμένο στην ταινία Dogville του Λαρς φον Τρίερ. Σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από το καταπιεστικό, στα όρια του φασισμού, καθεστώς της χώρας της, η νεαρή Γκράσα εγκαταλείπει τη Βραζιλία. Βρίσκει καταφύγιο σε μια κοινότητα καλλιτεχνών του θεάτρου, που ανεβάζουν το Dogville του Λαρς φον Τρίερ εστιάζοντας ακριβώς στο πόσο ανεκτική είναι η κοινωνία μας απέναντι στον Άλλο. Αρχικά η κοπέλα γίνεται δεκτή με ενθουσιασμό. Στη συνέχεια, όμως, πέφτει θύμα εκμετάλλευσης και υφίσταται κάθε είδους ρατσιστικές και ξενοφοβικές συμπεριφορές.

Ο ρατσισμός, σε όλες του τις μορφές, επανέρχεται διαρκώς στο έργο της διεθνώς αναγνωρισμένης Christiane Jatahy, που μόλις απέσπασε Χρυσό Λέοντα από την Μπιενάλε της Βενετίας (2022). Στο Dusk (Entre chien et loup στα γαλλικά), οι ερμηνευτές*τριες κινηματογραφούνται μεταξύ τους ζωντανά επί σκηνής, προσφέροντας πολλές διαφορετικές οπτικές αντί της μίας και μοναδικής «αλήθειας».

Διασκευή – Σκηνοθεσία – Κινηματογράφηση Christiane Jatahy­ • Καλλιτεχνική συνεργασία – Σκηνικά – Φωτισμοί Thomas Walgrave • Διεύθυνση φωτογραφίας Paulo Kamacho • Μουσική Vitor Araujo • Κοστούμια Anna van Brée

Μετά το περσινό, δυναμικό ντεμπούτο του στο Φεστιβάλ Αθηνών Eπιδαύρου, όπου μύησε το κοινό της Πειραιώς 260 στο σύμπαν του hip hop και του street dance, το Athens Epidaurus Festival Urban Dance Contest επανέρχεται με νέες χορευτικές «μάχες», υποσχόμενο ακόμα πιο ηλεκτρισμένες αναμετρήσεις.

Φέτος, οι κατηγορίες είναι δύο: την πρώτη μέρα, δεκαέξι από τους καλύτερους*ες χορευτές*τριες στην Ελλάδα διαγωνίζονται ατομικά 1vs1 στην κατηγορία hip hop. Τη δεύτερη ημέρα, η αγωνία κορυφώνεται με ένα All Styles Battle: break, hip hop, popping, locking, house, krump, waacking, voguing και dancehall είναι τα είδη στα οποία θα διαγωνιστούν 32 εκρηκτικοί*ες χορευτές*τριες από όλη την Ελλάδα σε ζευγάρια 2 vs 2.

Στις θέσεις των κριτών μερικοί*ες από τους*τις καλύτερους*ες χορευτές*τριες της hip hop και street dance κουλτούρας από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Μαζί τους, για ακόμα μια χρονιά, ο Dj AmazeMe στα decks και ο Sifu Versus στον ρόλο του host.

Marlene Monteiro Freitas, Mal – Embriaguez divina / Κακό – Θεϊκή μέθη

Στο νέο της έργο, η αντισυμβατική χορογράφος Marlene Monteiro Freitas (Αργυρός Λέοντας για τον Χορό, Μπιεννάλε της Βενετίας, 2018), που είχε ξεσηκώσει το κοινό του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου στο παρελθόν με τις παραστάσεις Βάκχες και of ivory and flesh – statues also suffer, επιστρέφει με ακόμα ένα έργο, όπου κυριαρχούν το δαιμονικό στοιχείο, η μεταμόρφωση, ο σουρεαλισμός, αλλά και το άφθονο χιούμορ. Τοποθετημένη σε μια εξέδρα, ως χορωδία, η ομάδα χορευτών*τριών της εξερευνά το Κακό ως θεϊκή μέθη, όπως υποδηλώνει ο τίτλος του έργου, αλλά και ως συνθήκη έκστασης, καλλιτεχνικής δημιουργίας και κοινωνικής ανατροπής, με τη σκηνή του θεάτρου να γίνεται ο κατεξοχήν χώρος αποκάλυψής του.

Χορογραφία Marlene Monteiro Freitas • Ερμηνεύουν Francisco Rolo, Henri “Cookie” Lesguillier, Hsin–Yi Hsiang, Joãozinho da Costa, Kyle Scheurich, Mariana Tembe, Marlene Monteiro Freitas, Miguel Filipe, Tonan Quito

Γιούλα Μπούνταλη, Άνοιξη © Myrto Tzima

Υπάρχει αντρικός και γυναικείος «προορισμός», έμφυλες κλίσεις και ταλέντα; Είναι οι θετικές επιστήμες, η μηχανολογία, η αρχιτεκτονική, η φαρμακευτική κατάλληλες για ένα κορίτσι; Άνοιξη 1960, Μεσολόγγι. Μια ομάδα μαθητριών του Γυμνασίου Θηλέων διασχίζει τους δρόμους της πόλης αντιδρώντας στην ίδρυση Πρακτικού Γυμνασίου Αρρένων που θα απέκλειε τις ίδιες από τα μαθήματα θετικής κατεύθυνσης. Μια ιστορία γυναικών που γεννήθηκαν αμέσως μετά τον πόλεμο σε μια κλειστή επαρχιακή κοινωνία και οραματίστηκαν έναν ρόλο ισότιμο με τους άντρες. Κορίτσια αυτόφωτα και γι’ αυτό παράξενα για την εποχή τους αλλά και για τη δική μας, με τους έμφυλους ρόλους να ορίζουν ακόμη, παρά τον επιδερμικό τους μετασχηματισμό, το κυρίαρχο εθνικό αφήγημα. Μια πρωτότυπη παράσταση, βασισμένη σε μια αληθινή (κι αληθινά ελληνική) ιστορία.

Κείμενο – Σκηνοθεσία Γιούλα Μπούνταλη •  Παίζουν Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Έλη Δρίβα, Βασίλης Καραμπούλας, Εριέττα Κέλλη, Χριστίνα Κυπραίου, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Ζωή Σιγαλού, Θάνος Τοκάκης

Η Αντιγόνη του Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου με ειδική ανάθεση στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος VAST, στο οποίο συμμετέχει το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, διερευνά τη σχέση της Πόλης με την εξουσία, διαχρονικό ζήτημα του τραγικού έργου. Εστιάζοντας στον καταλυτικό ρόλο των ΜΜΕ στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, η θεατρική δράση τοποθετείται σ’ ένα τηλεοπτικό στούντιο, σ’ ένα απροσδιόριστο μέλλον, όπου κάθε πολιτική διαπραγμάτευση και απόφαση πραγματοποιούνται σε ζωντανό χρόνο. Ο Χορός των γερόντων γίνεται εδώ Χορός πολιτών που εκφράζουν εκφάνσεις του κυρίαρχου λόγου (πολιτικών, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών κλπ.), οι οποίοι παρακολουθούν, με την ενεργή συμμετοχή του κοινού, πάντα σε live σύνδεση, την ανελέητη σύγκρουση κοσμικού και ηθικού δικαίου.

Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος • Δραματουργία Or Benezra–Segal • Σκηνογραφία – Σχεδιασμός φωτισμών – Πολυμέσα Marco Turcich. Παίζουν Γεράσιμος Σκιαδαρέσης (Κρέων), Κίττυ Παϊταζόγλου (Αντιγόνη),  Ελένη Καραγιώργη (Ευριδίκη), Χριστίνα Δαλαμάγκα (Ισμήνη), Φοίβος Παπακώστας (Αίμων), Βίκυ Κυριακουλάκου (Τειρεσίας), Λάμπρος Γραμματικός (Φύλακας), Δανάη Λουκάκη (Χορός), Ζωή Δρακοπούλου (Χορός), Ντέμπορα Οντόνγκ (Χορός), Ιωάννα Αθανασίου (Χορός), Ντίνος Γκελαμέρης (Χορός)

Caroline Guiela Nguyen, FRATERNITÉ, Conte fantastique / ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ, φανταστική ιστορία

Όταν ένα μέρος της ανθρωπότητας εξαφανίζεται στο διάστημα λόγω ενός παράξενου ατυχήματος, της Μεγάλης Έκλειψης, οι εναπομείναντες κάτοικοι της Γης καταφεύγουν στα λεγόμενα «κέντρα φροντίδας», απ’ όπου μπορούν να στείλουν σύντομα μηνύματα στους αγνοούμενους οικείους τους. Μια κοινότητα συναισθηματικά «ακρωτηριασμένων» ανθρώπων συσπειρώνεται γύρω από τα κέντρα αυτά, που μετατρέπονται, έτσι, σε χώρους ιδανικούς για περισυλλογή και ανάρρωση. Μια μέρα, ωστόσο, αναγγέλλεται μια νέα Έκλειψη…

Μετά τη σαγηνευτική ΣΑΪΓΚΟΝ, που απέσπασε θερμό χειροκρότημα στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου 2019, η Γαλλοβιετναμέζα Καρολίν Γκυελά Ενγκυγέν επιστρέφει με ένα παραμύθι επιστημονικής φαντασίας και ένα πληθωρικό σύνολο επαγγελματιών και ερασιτεχνών ηθοποιών, που αναδεικνύει τον πιο πολύτιμο πόρο για το μέλλον του πλανήτη μας: την έννοια της Αδελφοσύνης.

Κείμενο Caroline Guiela Nguyen με ολόκληρη την καλλιτεχνική ομάδα • Σκηνοθεσία Caroline Guiela Nguyen  • Παίζουν Dan Artus, Saadi Bahri, Hoonaz Ghojallu, Maïmouna Keita, Nanii, Elios Noël, Alix Petris, Lamya Regragui, Saaphyra, Vasanth Selvam, Anh Tran Nghia, Hiep Tran Nghia, Mahia Zrouki

Κατερίνα Ανδρέου, Mourn baby mourn © Hélène Robert

Τι απομένει σήμερα απ’ όσα οραματίστηκαν και υποσχέθηκαν οι δεκαετίες του ’60 και του ’70; Τι κάνουμε με τη μελαγχολία και το αδιέξοδο μιας απογοήτευσης που έρχεται από την ακύρωση του μέλλοντος που υποσχέθηκαν; Έχοντας διακριθεί με το Prix Jardin d’Europe 2016, μετά την παράσταση A Kind of Fierce, διεθνή συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, και με σημαντική πορεία στην ευρωπαϊκή σκηνή του χορού, η Ελληνίδα Κατερίνα Ανδρέου ταράζει και πάλι τα νερά με μια γαλλοελβετική, πολλά υποσχόμενη παραγωγή που απορροφά τους κραδασμούς του παρόντος. Με όχημα την ιδέα του θρήνου, η δημιουργός εξερευνά τη δική της, αυθεντικά γυναικεία και πολιτική φωνή σ’ ένα χορογραφικό σόλο που ζητά να ξορκίσει την κατάθλιψη μιας εποχής ολόκληρης. Mourn baby mourn / Θρήνησε, μωρό μου, θρήνησε.

Σύλληψη – Ερμηνεία – Κείμενο – Ηχητική σύλληψη Κατερίνα Ανδρέου • Ηχητικός σχεδιασμός – Ενορχηστρώσεις Κατερίνα Ανδρέου & Cristian Sotomayor • Φωτισμοί – Χώρος Yannick Fouassier

Μια μετα-αποκαλυπτική συνθήκη στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον: πέντε σκιάχτρα που έχουν μείνει χωρίς δουλειά λόγω της κλιματικής αλλαγής αποφασίζουν να συγκροτήσουν μια νέα κοινότητα. Οι αφοπλιστικά αστείοι χαρακτήρες του έργου μας ωστόσο, δεν πτοούνται από τη δύσκολη κατάσταση. Καταγράφουν μεθοδικά τους ήχους της ετοιμοθάνατης φύσης για τις επόμενες γενιές, ετοιμάζουν πανό και σλόγκαν για διαδηλώσεις, παίζουν ποπ μουσική στον πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό τους, συζητάνε για την εξαφάνιση των εντόμων και τα φυτοφάρμακα.

Με την παράσταση Farm fatale, ο διεθνής Γάλλος δημιουργός Φιλίπ Κεν, γνωστός για τις υβριδικές – εικαστικές παράστασεις του, οραματίζεται ένα εξωφρενικό όσο και γοητευτικό σύμπαν, το οποίο κατοικείται από ευγενείς ονειροπόλους ακτιβιστές και λακωνικούς σχολιαστές της πραγματικότητάς μας.
Σύλληψη – Σκηνικά – Σκηνοθεσία Philippe Quesne

Συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας

Το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας –με το ελληνικό, το διεθνές και το σπουδαστικό διαγωνιστικό του πρόγραμμα– είναι ένας κόμβος καλλιτεχνικής επικοινωνίας και διαμοιρασμού κινηματογραφικών γνώσεων και εμπειριών. Αποτελεί κατεξοχήν θεσμό για την προβολή και ανάδειξη των ταινιών μικρού μήκους στη χώρα μας και στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Ως πύλη μέσα από την οποία οι κινηματογραφιστές προωθούν το έργο τους σε επίπεδο ευρωπαϊκό αλλά και διεθνές, κάθε χρόνο δέχεται πάνω από 2.000 συμμετοχές από όλο τον κόσμο. Οι καλύτερες «ταξιδεύουν» σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού μέσω της συμμετοχής του Φεστιβάλ σε πολλές σημαίνουσες διεθνείς και εγχώριες διοργανώσεις. Στο πλαίσιο του φετινού καλλιτεχνικού προγράμματος, θα προβληθεί επιλογή βραβευμένων ταινιών μικρού μήκους των τελευταίων ετών στις θεματικές «Ελευθερία» και «Γυναίκα και κοινωνία».

Ένα πολύχρωμο σύμπαν, που συνενώνει μυημένους και μη, παρασύροντάς μας στη χαρά και τη σαγήνη της μουσικής. Ο Χρήστος Χατζής, ο Χρήστος Ραφαηλίδης, ο Πέτρος Κλαμπάνης και ο Αντώνης Σουσάμογλου αναμειγνύουν τις συνθέσεις και τη δεξιοτεχνία τους σε μια κοινή μουσική γλώσσα, που υπερβαίνει τις ταξινομήσεις. Αυτή είναι η γλώσσα του Sonic convergence (Ηχητική σύγκλιση) όπως τη μιλούν οι κορυφαίοι μουσικοί της, σε μια αναπάντεχη μουσική συνομιλία.

Σύνθεση Χρήστος Χατζής, Χρήστος Ραφαηλίδης, Αντώνης Σουσάμογλου, Πέτρος Κλαμπάνης • Παίζουν Χρήστος Ραφαηλίδης βιμπράφωνο, Πέτρος Κλαμπάνης μπάσο, φωνητικά, Αντώνης Σουσάμογλου βιολί, David Bogorad βιολί, Θανάσης Σουργκούνης βιόλα, Βασίλης Σαΐτης, τσέλο

Στο πλαίσιο του κύκλου Layers οf Street, που είναι αφιερωμένος στη hip hop και street χορευτική κουλτούρα, ο διεθνώς καταξιωμένος Έλληνας χορογράφος Αντώνης Φωνιαδάκης έρχεται στο Φεστιβάλ για να συναντήσει οκτώ από τους καλύτερους χορευτές*τριες της ελληνικής χιπ χοπ σκηνής. Μια εκρηκτική, απρόσμενη παράσταση που θα ταράξει τα νερά του σύγχρονου χορού στην Ελλάδα!

«Tο street dance είναι πλέον μια παγκόσμια σύγχρονη τέχνη, που δεν απέχει, κατά τη γνώμη μου, από τον κλασικό χορό, αφού και τα δύο απαιτούν μια τεχνική που ξεπερνάει τα όρια του σώματος, και τα δύο υπερβαίνουν το συναίσθημα μέσω της εξώθησης της φόρμας σε κάτι εξωπραγματικό, σχεδόν μεταφυσικό. Ο χορός είναι διέξοδος, μάς διδάσκει το χιπ χοπ, είναι μια επανάσταση εκτός Σχολών, ένα μέσο έκφρασης έξω από κάθε μίμηση της φύσης, μια σχεδόν πολιτική κιναισθητική κατασκευή, που δεν γνωρίζει φύλα, ένα περιβάλλον πλήρους αποδοχής, ένας αγωγός αισθητικών πληροφοριών και μια μετάγγιση προκλήσεων και προσκλήσεων από τον κόσμο του περιθωρίου, εκεί όπου γεννήθηκε το είδος αυτό.

Κι όμως, η παράσταση δεν ενδιαφέρεται να παρουσιάσει τον κόσμο αυτόν εν είδει ντοκιμαντέρ, αλλά να εγείρει ερωτηματικά, όπως: ποιοι είναι αυτοί οι νέοι άνθρωποι που δονούν έτσι τους δρόμους στις πόλεις μας, τι έχουν να μας πούνε, ποιος είναι ο ρόλος μας, ως κοινό, απέναντί τους; Πρόκειται για μια παράσταση – πρό(σ)κληση να ανοιχτούμε απέναντι σε κάτι, να συντονιστούμε με αυτό το κάτι…»

Χορογραφία Αντώνης Φωνιαδάκης • Πρωτότυπη μουσική σύνθεση Julien Tarride • Κοστούμια Τάσος Σοφρωνίου • Σχεδιασμός φωτισμών Σάκης Μπιρμπίλης • Σκηνικό περιβάλλον Αλέξανδρος Τζάννης • Βοηθός χορογράφου Pierre Magendie • Δραματουργία Έρι Κύργια • Οργάνωση & Εκτέλεση παραγωγής Goodheart Productions  • Χορεύουν Χάρης Χατζηανδρέου (haribo), Lucky Spyridis, Νάντια Τομαζένκο, Aidi Ormeni, Δανάη Αργυράκη Marques do Rosario, Klaus Shehaj, Δημήτρης Dwave Καραγεώργος, Πέτρος Νικολίδης

Γιώργος Κουτλής, Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι του Μάριους φον Μάγενμπουργκ @Christos Symeonidis

Ένας εφιάλτης με σπλάτερ και κωμικά στοιχεία, μια παρανοϊκή και ωμά διασκεδαστική κούρσα, παραβολή της παράλογης πραγματικότητάς μας. Ο Γιώργος Κουτλής, νεαρός σκηνοθέτης που συνεπήρε το αθηναϊκό κοινό με τους ξέφρενους Παίχτες του Γκόγκολ, αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία ενός σύγχρονου έργου με την υπογραφή του ανατρεπτικού δραματουργού της Σάουμπυνε Marius von Mayenburg.

Ο «Μ» βρίσκεται στο αδιέξοδο ενός εγκαταλελειμμένου δρόμου. Δεν έχει ιδέα πώς βρέθηκε εδώ. Το μόνο πράγμα που θυμάται είναι ότι έφαγε μύδια. Η νύχτα πέφτει βαριά και ώσπου να ξημερώσει ο «Μ» θα έχει μαχαιρωθεί, θα έχει μαχαιρώσει, θα έχει γνωρίσει ανθρώπους που θέλουν να τον φάνε, θα έχει δει τον χρόνο να στέκει ακίνητος και μόνο στο τέλος, για πρώτη φορά, θα νιώσει πως δεν φοβάται.

Σκηνοθεσία Γιώργος Κουτλής • Μετάφραση Γιώργος Δεπάστας • Σκηνικά – Κοστούμια Εύα Γουλάκου • Πρωτότυπη μουσική – Σχεδιασμός ήχου Jeph Vanger • Φωτισμοί Τάσος Παλαιορούτας • Επιμέλεια κίνησης Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου • Βοηθός σκηνοθέτη Ελένη Κουτσιούμπα • Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Σοφία Βάσου • Φωτογραφίες Χρήστος Συμεωνίδης • Παίζουν (αλφαβητικά) Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Θάνος Λέκκας, Βασίλης Μαγουλιώτης

Γιώτα Αργυροπούλου – blindspot theatre group, Youthquake

Δεκατέσσερις έφηβοι καταλαμβάνουν τη σκηνή και μας οδηγούν στο μέλλον! Από τον «Δεκέμβρη του 2008», τις οικολογικές πορείες σε όλο τον κόσμο και τις «Παρασκευές για το Μέλλον», το #Blacklivesmatter και το Occupy Wall Street, οι νέοι δημιουργούν πλέον νέα μοτίβα συμμετοχής και πολιτικοποίησης. Οι έφηβοι του «Youthquake», έχοντας ολοκληρώσει ένα πολύπλευρο εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο πλαίσιο του Open Plan, καταλαμβάνουν τώρα την Πειραιώς 260 και μας αφηγούνται τη ζωή, τις συνήθειες, τα γούστα και την κοινωνική δυσαρέσκειά τους για τον κόσμο που κληρονομούν.

Ένα πρωτότυπο έργο, υπό την καθοδήγηση και τη συνεργασία των ενήλικων συνεργατών της θεατρικής ομάδας blindspot, που έρχεται να προκαλέσει έναν καλλιτεχνικό «σεισμό» και να μοιραστεί μαζί μας μια δυνατή εμπειρία. Μια παράσταση με τη συμμετοχή εφήβων όσο και επαγγελματιών ηθοποιών, για κοινό όλων των ηλικιών, που θα μας συγκινήσει με την αμεσότητα και την αλήθεια της.

Σύλληψη / Δημιουργία – Σκηνοθεσία  Γιώτα Αργυροπούλου • Σχεδιασμός & σύνθεση ψηφιακής εικόνας Μιχάλης Κωνσταντάτος • Δραματουργία Igor Dobricic • Επιστημονική σύμβουλος – Θεατροπαιδαγωγός Μυρτώ Πίγκου-Ρεπούση • Μουσική Μαριλένα Ορφανού (Someone who isn’t me) • Χορογράφος Ίρις Καραγιάν • Σκηνογράφος Πουλχερία Τζόβα • Ενδυματολόγος Βασιλεία Ροζάνα • Σχεδιασμός φωτισμών Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Το σώμα σε κατάσταση μανίας. Εκστασιάζεται, γιορτάζει ξέφρενα, μπορεί νέας και να οδηγηθεί στην πιο βίαιη εξέγερση. Οι εννέα χορευτές νέας Λία Ροντρίγκες συνδιαλέγονται με νέας αρχετυπικές ανάγκες του ανθρώπου, σε μια χορογραφία μεγάλης ακρίβειας, όπου ο σύγχρονος Χορός συναντά τη βραζιλιάνικη παράδοση.

Η Λία Ροντρίγκες –που ξεκίνησε από την ομάδα νέας Μαγκύ Μαρέν– ζει εδώ και χρόνια στη Βραζιλία, όπου έχει ιδρύσει μέσα στη μεγαλύτερη φαβέλα του Ρίο ντε Τζανέιρο μια σχολή χορού για νέους χορευτές. Τα «μαχητικά» νέας έργα κινούνται στα όρια μεταξύ περφόρμανς, πλαστικών τεχνών και χορού σε μια σκηνική γλώσσα που φέρει τον δυναμισμό και την επείγουσα εκφορά νέας αληθινού μανιφέστου.

Δημιουργία Lia Rodrigues • Συνδημιουργοί – Ερμηνευτές Leonardo Nunes, Carolina Repetto, Valentina Fittipaldi, Andrey da Silva, Larissa Lima, Ricardo Xavier, Joana Lima, David Abreu, Matheus Macena, Tiago Oliveira, Raquel Alexandre 

Jazz στην Πλατεία © Giannopoulos

Τζαζ νότες συνοδεύουν φέτος τις φεστιβαλικές νύχτες, με ελεύθερη είσοδο. Πέντε ξεχωριστά ελληνικά τζαζ σχήματα, υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του διακεκριμένου σαξοφωνίστα Δημήτρη Τσάκα, δίνουν την επίγευση των παραστάσεων και ζωντανεύουν μαγικά τις βραδιές μας στην Πειραιώς 260.
Εκτέλεση παραγωγής Ομάδα Θεάματος Η Άλλη Πλευρά / Χρήστος Αλεξόπουλος.

Πρόγραμμα:

• 30 Ιουνίου, 1 & 2 Ιουλίου / Αλεξάνδρα Σιετή Quartet
• 5 – 7 Ιουλίου / Μάνος Θεοδοσάκης Quartet
• 10, 11 & 13 Ιουλίου / Alexandros Affolter Quartet
• 14 – 16 Ιουλίου / Melina Paxinos Quartet  
• 18 – 20 Ιουλίου / Δημήτρης Σεβδαλής Quartet   

Dimitris Tsakas Quintet © Chronopoulos

Το φετινό πρόγραμμα της Πειραιώς 260 κλείνει με μια εκρηκτική βραδιά: μια συναυλία του αγαπημένου σαξοφωνίστα Δημήτρη Τσάκα, που μετράει σημαντικές συνεργασίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, και του σχήματός του, Dimitris Tsakas Quintet. Μαζί τους, το ανερχόμενο αστέρι της κουβανέζικης τζαζ σκηνής, η τραγουδίστρια, συνθέτρια και μουσικός κρουστών Brenda Navarrete. «Ρίχνοντας αυλαία» στον βιομηχανικό χώρο της Πειραιώς, μετά από ένα εικοσαήμερο μουσικής ευφορίας στην Πλατεία, η συναυλία αυτή, με ελεύθερη είσοδο, είναι το καλύτερο αποχαιρετιστήριο δώρο για τους πιστούς φίλους του Φεστιβάλ.

Παίζουν Δημήτρης Τσάκας σαξόφωνο • Κωστής Χριστοδούλου πιάνο, keys • Yoel Soto μπάσο, vocals • Κώστας Λιόλιος ντραμς • Brenda Navarrete batá, vocals • Εκτέλεση παραγωγής ARTος & Θέαμα – Αναστασία Ταμουρίδου

Φεστιβάλ Επιδαύρου: παρελθόν και μέλλον. Επιμέλεια: Διονύσης Καψάλης – Δήμητρα Κονδυλάκη

Tι αντιπροσωπεύει το Φεστιβάλ Επιδαύρου στα σχεδόν 70 χρόνια της διαδρομής του; Πόσο επέδρασε στην πρόσληψη του Αρχαίου Δράματος στη χώρα μας και στο εξωτερικό και πώς καθόρισε το αφήγημα της ελληνικότητας εντός των συνόρων; Πώς το οραματιζόμαστε τον 21ο αιώνα; Συντηρούμε ή αναθεωρούμε τη φιλοσοφία και τη φυσιογνωμία του και μέχρι ποιου σημείου; Πόσο τοπικό θέλουμε να είναι και πόσο διεθνές; Άραγε η διεθνής διάσταση ζητά την εξειδίκευση στο Αρχαίο Δράμα ή προϋποθέτει τη διεύρυνση του ρεπερτορίου του;

Αυτά είναι ορισμένα από τα πολλά ερωτήματα που θέτει η λέξη «Επίδαυρος» στους ανθρώπους του θεάτρου. Σ’ αυτή τη φλέγουσα προβληματική θα είναι αφιερωμένη η Ημερίδα, φιλοδοξώντας να καλύψει τόσο την ιστορική και τη θεωρητική όσο και την πολιτική διάσταση του θέματος, με καλεσμένους θεωρητικούς του θεάτρου αλλά και πρόσωπα-κλειδιά στη διαδρομή του Φεστιβάλ τα τελευταία είκοσι χρόνια, πρώην καλλιτεχνικούς διευθυντές και καλλιτέχνες.

Το πρόγραμμα της Ημερίδας αρθρώνεται σε δύο συνεδρίες:

Α. Η πρόσληψη του Αρχαίου Δράματος με αφετηρία την Επίδαυρο από τις απαρχές του θεσμού έως σήμερα
Β. Φιλοσοφία και σύγχρονος προσανατολισμός του Φεστιβάλ Επιδαύρου