Γυρισμένη εξολοκλήρου μέσα σε μία αστυνομική κλούβα 8 μέτρων, η ταινία μας μεταφέρει στο Κάιρο, το καλοκαίρι του 2013, δύο χρόνια μετά από την Αιγυπτιακή Επανάσταση.
Σε ένα φλεγόμενο Κάιρο όπου οι συγκρούσεις διαδηλωτών και αστυνομικών γίνονται σώμα με σώμα, μια αστυνομική κλούβα «φιλοξενεί» διαδηλωτές με εντελώς διαφορετικές πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις, που πλακώνονται μεταξύ τους. Οι ψυχραιμότεροι θα επιχειρήσουν να ρίξουν τους τόνους αλλά το απύθμενο μίσος των θερμότερων μετατρέπει διαρκώς την αστυνομική κλούβα σε… σπιρτόκουτο!
Μια σκληρή αλλά πρωτότυπη- και με δυνατές στιγμές μαύρου χιούμορ που λειτουργεί ως αγχολυτικό- πολιτική αλληγορία για μια χώρα που βρίσκεται σε αλληλοσπαραγμό. Οι δεκάδες ορατές και αόρατες διαφορές (θρησκευτικές, ταξικές, ποδοσφαιρικές, πολιτικές, οικονομικές) χωρίζουν σε αντίπαλα στρατόπεδα τους πολίτες της Αιγύπτου και σε μια πρώτη ανάγνωση δεν μοιάζει δυνατή μια ειρημική συνύπαρξη όλων αυτών.
Η δηκτική ματιά του Ντιαμπ είναι αν μη τι άλλο πρωτότυπη και κινηματογραφικά εντυπωσιακή. Ο κάμεραμαν του μετατρέπεται σε ζογκλέρ (θεαματικές και εξαιρετικά δύσκολες οι λήψεις που επιτυγχάνει) για να αποδώσει πλήρως την αμείωτη ένταση αλλά και το παρανοϊκό κλίμα που επικρατεί μέσα στην κλούβα. Την ίδια ώρα ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος του φιλμ απεικονίζει με σκληρούς συμβολισμούς, τον καθρέφτη της αιγυπτιακής κοινωνίας για να προβεί σε μια απαισιόδοξη όσον αφορά το μέλλον της Αιγύπτου πολιτική «δήλωση», έχοντας ώς ακλόνητο επιχείρημα την αδυναμία (αν όχι ανικανότητα) όλων των εμπλεκομένων να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να μπορέσουν να ζήσουν αρμονικά.
Το φιλμ ήταν στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών 2016, ενώ αποτέλεσε την πρόταση της Αιγύπτου για το OSCAR Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 2016.
Σκηνοθεσία: Μοχάμεντ Ντιαμπ
Ηθοποιοί: Νέλι Καρίμ, Χάνι Αντέλ, Ταρέκ Αμπντέλ Αζίζ
