Τέσσερις δεκαετίες μετά το πρώτο του ανέβασμα το έργο «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού», μοιάζει σαν να γράφτηκε χθες, καθώς καυτηριάζει τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας και τις συνέπειες της κοινωνικοπολιτικής εξουσίας και του καπιταλισμού με μοναδικό τρόπο.
Η παράσταση προσεγγίζει το κείμενο με μια σύγχρονη οπτική, αναδεικνύοντας το χιούμορ και την κωμικότητά του.
Λίγα λόγια για το έργο όπως τα έγραψε ο ίδιος ο συγγραφέας:
“…Τα εφτά αδέρφια, γυναίκες κι άντρες, κληρονόμοι μιας μεγάλης βιομηχανικής επιχείρησης, ζουν κάτω από την τυραννική αθανασία ενός εφτάψυχου πατέρα που μολονότι είναι σε μόνιμη αφασία, διατηρεί το 51% των μετοχών, κρατώντας έτσι τους διαδόχους του σε άγνοια για τη μελλοντική υπόσταση του καθενός μέσα στην εταιρία. Ανελέητες ραδιουργίες και λυσσαλέοι καβγάδες γίνονται συνέχεια ανάμεσά τους με στόχο την εξασφάλιση του πόστου ηγεσίας. Στην πιο άγρια απ’ τις μεταξύ τους διαμάχες και ενώ έχουν φτάσει στη με όλα τα μέσα αλληλοεξουθένωση, διαπιστώνουν, σε απόγνωση ότι κυνηγούν μια “τελειωμένη” υπόθεση, επενδύουν ένα μέλλον που δεν το ορίζουν…”
(Απόσπασμα από το σημείωμα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, 1978)
