Πολυ-φτύσιμο παντός καιρού…
Σε έξαλλους πανηγυρισμούς ξέσπασαν οι συνταξιούχοι που στέκονταν στην ουρά για να πάρουν το φάρμακό τους όταν ανακοινώθηκε πως ψηφίστηκε το πολύ-το φοβάμαι- νομοσχέδιο. Τα όνειρά τους τα βλέπουν να βγαίνουν αληθινά, φαίνεται καθόλα πια βέβαιο, θα βελάξει το προβατάκι και θα το σουβλίσουν Πάσχα που έρχεται φέτος –ένα ποδαράκι από εδώ, μια πετσούλα από εκεί, όσοι δεν έγιναν φίλοι του Μόρισέι ήδη –χορτοφάγοι.Από τη Μαρία Μαρκουλή
Αλλού, πάλι, είχαν πολύ χρόνο και το γιόρτασαν δεόντως –ώσπου το έρριξαν έξω, έξω μακριά από δω- οι άνεργοι που δουλειά δεν είχαν και δουλειά βρήκαν να ξεδώσουν με το πολύ-τέτοιο που βγήκε από τη δουλή αφού προηγουμένως είχαν βγει οι άλλοι, που ξαναμπήκαν (δεν το παρακολούθησα και όλο να σας πω).
Στους δρόμους της Αθήνας στρώθηκαν χαλιά και κουβέρτες και ό,τι είχαν μαζέψει στρωσίδι οι άστεγοι, αφού, θα αλλάξουν όλα και όλοι και από τον πάνω μαχαλά ως τον κάτω θα βάλουν τα καλά τους και θα κάνουν Ανάσταση, πολυ-Ανάσταση, και θα τσουγκρίσουν αυγά κλούβια, όσα έμειναν στο ράφι από αυτά που δεν πετάξαμε. Ούτε αετό πετάξαμε, είναι η αλήθεια, την Καθαρά Δευτέρα με τέτοιο καιρό. Μερικοί ακόμη άρχισαν να γιορτάζουν γιατί τους είπαν και τους έδειξαν χαρτιά με υπογραφές και τέτοια ότι η κρίση φεύγει, ούτε που να την ξέρεις ούτε που να σε ξέρει θέλει, στρώσε τραπέζι με χωριάτικη και σουπιές με σάλτσα ντομάτα, να φάνε οι ξένοι, το τουρισταριό.
Και οι χοροί, τα γλέντια και ηδυπάθεια πολύ κρατούσαν, δηλαδή κάποιοι ανησύχησαν κιόλας, μην δεν το αντέξουν οι θνητοί αυτό το φευγιό της κρίσης απότομα, την ώρα κιόλας που άλλαζε η ώρα και είπαν έτσι λίγο να κρατηθούν, μωρέ ένα αστείο είπαμε – σκέφτονται να πουν – ότι χάλια θα’ μαστε, από χάλια άλλο τίποτε. Αλλά τότε ήταν που είχε φτάσει η σειρά του να πληρώσει στο ταμείο και επειδή δεν είχε μια ο άνθρωπος ούτε ευρώ δεν έμεινε, είπε να γιορτάσει την πολυ-κοροϊδία με ένα φτέρνισμα ανοιξιάτικης αλλεργίας και ένα πολυ-φτύσιμο παντός καιρού.
Πηγή: Ιt’s my Blender
