Χείλια Λουλούδια – Η Μουσική που Παίζουν στο Βυθό
Πολύ σίγουρα. Ξέρουν τη Μουσική που Παίζουν στο Βυθό. Και ξέρουν τη Μουσική που Παίζουν στο Βυθό γιατί ξέρουν καλό κολύμπι. Ευφάνταστο, πλούσιο, ποιητικό, με ωραίες βουτιές και θαυμάσιες κινήσεις. Μ΄αρέσουν. Μακροβούτια στη ποίηση (Μίλτος Σαχτούρης, Γκαμπριέλ Οκάρα, Πέδρο Χουάν Γκουτιέρεζ) και ύπτιο με μελωδία δουλεμένη.
Θαυμάσια αποφεύγουν δύνες «εντεχνίλας» (μπορούν – είναι η γνώμη μου – ακόμη και να το διδάξουν αυτό) και με απλωτές αυτοπεποίθησης γλυτώνουν κράμπες ελληνικού «προβληματισμένου» ροκ. Μην βιαστείς να βάλεις ετικέτα, τα «Χείλια Τραγούδια» από τη Θεσσαλονίκη, έχουν δικά τους χαρακτηριστικά, χαρακτήρα, ταυτότητα. Μουσικές επιρροές –κι αυτές με ανοιχτό ορίζοντα. Ούτε τζαζ, ούτε ροκ, ούτε μπαλάντα, ούτε φολκ, ούτε τριπ-χοπ, ούτε ακριβώς ρομαντισμός, ούτε μόνο θάλασσες, αλλά μαζί πολλά, αλεσμένα με λέξεις.
Το αν ο «καπετάν» Ηρακλής Ιωσηφίδης (στίχοι, μουσική, παραγωγή και μίξη) είχε βάλει πλώρη από την αρχή για όλα αυτά, ή μαγεύτηκε από γοργόνες στο ταξίδι, θα είναι μια από τις ωραίες ιστορίες για να ακούσει κανείς, καθώς τα κομμάτια ξετυλίγονται κοραλένια. Χρώματα και άλλα – από τη φωνή του Γιάννη Παλαμίδα, από το πιάνο του Θανάση Φωτιάδη, από το θέρεμιν της May Roosevelt, τα κρουστά του Jap, το σαξόφωνο της Δάφνης Παπαστρατή ταιριάζουν στη «Μουσική που Παίζουν στο Βυθό» τα Χείλια Λουλούδια (Νίκος Νικολαίδης, Δημήτρης Αφείδης, Κωστής Λιολιόπουλος, Μάνος Κοσμίδης, Ηρακλής Ιωσηφίδης) και προτού τα ποιητικά ρεύματα με πάνε στα ανοιχτά, προλαβαίνω να φέρω στην επιφάνεια και το τυρκουάζ της ωραίας συσκευασίας (artwork by Reb), που είναι, όπως δείχνουν οι βιτρίνες, και το χρώμα της φετινής άνοιξης.
Άκου λοιπόν εδώ: http://www.xeilialouloudia.gr/pages/music
Περισσότερα μουσικά θέματα στο blog It’ s my Blender
