Μια μετέωρη κυρία στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Μέσα από αυτή τη σκηνική προσέγγιση προβάλλεται μια αναμέτρηση ανάμεσα στο προσωπικό και το ποιητικό, ένα εγχείρημα να έρθουν στην επιφάνεια οι μύχιες σκέψεις και τα κρυφά νοήματα της ποιήτριας και των έργων της.

Η Κική Δημουλά θεωρείται η πιο πετυχημένη και δημοφιλής ποιήτρια της εποχής. Τα ποιήματά της χαρακτηρίζονται από μελαγχολία, απαισιοδοξία, έντονο προβληματισμό, διαρκή απορία, πολλά ερωτηματικά, κυρίως όσα συνέθεσε μετά το θάνατο του συζύγου της, Άθω Δημουλά, όπως είναι ο “πληθυντικός αριθμός”. Η ίδια έχει δηλώσει για τη θλίψη που διακατέχει τα ποιήματά της, «δεν έζησα τον έρωτα όσο ήθελα γιατί ο έρωτας κρύβει το βασανισμό του ενός».

Η Σύλβια Λιούλιου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Royal Holloway University of London και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Γιώργου Κιμούλη. Έχει συνεργαστεί με γνωστά ονόματα όπως Ρούλα Πατεράκη, Έφη Θεοδώρου, Γιώργος Κιμούλης, ενώ έγινε πιο δημοφιλής στο κοινό με το έργο «Ο Πελεκάνος» του Στρίντμπεργκ.

Δραματουργία – σκηνοθεσία: Σύλβια Λιούλιου
Διαμόρφωση σκηνικού χώρου- κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Επιμέλεια κίνησης: Έλενα Τοπαλίδου
Ηχητική εικόνα: Δημοσθένης Γρίβας
Φωτισμοί: Εβίνα Βασιλακοπούλου