Ένα από τα πιο γνωστά και αγαπητά μυθιστορήματα των τελευταίων 60 χρόνων, η «Μεγάλη Χίμαιρα» του Μ. Καραγάτση, παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρώτη σε συμπαραγωγή από το θέατρο Πορεία και το Φεστιβάλ Αθηνών. Η παράσταση σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου θα ανέβει από 14-17 Ιουλίου, 21:00 στην Πειραιώς 260, Κτίριο Η.
Λίγες μέρες πριν την επίσημη λήξη της θεατρικής σεζόν, την Κυριακή 28 Απριλίου, καταγράφουμε τις παραστάσεις που μας εντυπωσίασαν φέτος και που αξίζει να σπεύσετε να δείτε έστω και την τελευταία στιγμή. Για τις παραστάσεις που συνεχίζονται μετά το Πάσχα θα επανέλθουμε με άλλες προτάσεις!Από τη Μάρη Τιγκαράκη
«Ένας ηθοποιός οφείλει να καλύπτει όλη την γκάμα της ανθρώπινης εκδοχής. Και όλων των τεχνών» δηλώνει ο Κώστας Γάκης. Ο ίδιος είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, συνθέτης μουσικής, οργανοπαίχτης, στιχουργός, συγγραφέας, χορευτής. Γι' αυτή του την πληθωρική καλλιτεχνική προσωπικότητα, τον επέλεξε ο Δημήτρης Τάρλοου στο έργο «Ευρυδίκη», που έχει στοιχεία μιούζικαλ, για να παίξει έναν επίσης πολλαπλό ρόλο, που είναι ο Διάολος-Χάρος-Βασιλιάς του Κάτω Κόσμου... Και μάλιστα ροκ σταρ!Συνέντευξη στον Γ. Σμυρνή
Ένα μουσικοθεατρικό ταξίδι στα μαύρα σκοτάδια του Άλλου Κόσμου, της λησμονιάς και του χαμένου έρωτα επιχειρείται στην παράσταση «Ευρυδίκη» της της Sarah Ruhl, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου στο θέατρο Πορεία.
Νέες φιλόδοξες παραγωγές, μιούζικαλ με ηχηρά ονόματα, κλασικές κωμωδίες για... όλη την οικογένεια αλλά και αρκετές επαναλήψεις των «σίγουρων χαρτιών» που έκαναν καλά ταμεία πέρσι αλλά και παλαιότερα, επιφυλάσσει για τους θεατρόφιλους η νέα σεζόν. Παράλληλα το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει ένα εντυπωσιακό ρεπερτόριο με επίκεντρο την πολυσυζητημένη «Οδύσσεια», που φέρνει και πάλι τον Bob Wilson στην Ελλάδα. Παρόλο που ο χάρτης των παραστάσεων δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, καθώς οι ανακοινώσεις των θεάτρων έρχονται... «διστακτικά», έχουμε μια πρώτη γεύση για το τι θα δούμε φέτος.Επιμέλεια: Μάρη Τιγκαράκη
Η Λήθη είναι μία παράσταση που ανεβαίνει στο θέατρο Πορεία, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου και σε κείμενο του Δημήτρη Δημητριάδη για δεύτερη χρονιά. Ενώ πέρσι τον μονόλογο τον απήγγειλε γυμνός ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος, φέτος τη θέση του πήρε μία θαρραλέα και ταλαντούχα γυναίκα, η Εκάβη Ντούμα. Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή
Το να μιλήσεις για το τίποτα, μοιάζει με ματαιοπονία. Επειδή ακριβώς είναι αδύνατον να ορίσεις το τίποτα, μένεις διαρκώς ανικανοποίητος από τις διατυπώσεις σου. Άρα γράφεις ακόμα περισσότερα. Και το αποτέλεσμα είναι να απομακρύνεσαι ακόμα περισσότερο από τον στόχο.
Μπορεί ένα θεατρικό έργο να έχει τόσο απολιτίκ χαρακτήρες, που να γίνεται τελικά πολιτικό; Ναι, μπορεί. Ιδίως όταν το έχει γράψει ένας κατεξοχήν πολιτικός συγγραφέας, ο David Mamet.
