Surriento – Ο Κόσμος Ξανά του Θανάση Τριαρίδη στον Τεχνοχώρο Εργοτάξιο

O Τεχνοχώρος Εργοτάξιον παρουσιάζει, για δεύτερη χρονιά, από τη Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2025 και κάθε Τρίτη, το έργο του Θανάση Τριαρίδη «Surriento – Ο Κόσμος Ξανά» σε σκηνοθεσία Έφης Μεράβογλου.

Δυστοπικός κόσμος, σε συνθήκες περιβαλλοντικής καταστροφής και κατακλυσμικής πτώσης της κοινωνίας. Χρόνια πριν η ανθρωπότητα ετοιμαζόταν γι’ αυτή την καταστροφή και γνώριζε ότι το μέλλον θα είναι δυσοίωνο. Όλες οι έρευνες και τα πειράματα γίνονται για την μακροζωία του ανθρώπου και για τον πλήρη έλεγχο του εγκεφάλου.

Μία συγκλονιστική ιστορία αγάπης… Δύο άνθρωποι συναντιούνται στο ίδιο σημείο, την ίδια ώρα, ερωτεύονται ξανά και ξανά κάθε φορά που γνωρίζονται, αλλά μόνο ένας από τους δύο μπορεί να ανατρέψει το τέλος της ιστορίας τους.

Το Surriento είναι ένα θεματικό ταξίδι ανάμεσα σε δύο κόσμους. Στην Τrashworld και στην Hyperlife. Διαβάζοντας το έργο του Θανάση Τριαρίδη ένιωσα ότι πλησιάζουμε σε αυτή την δυστοπική κοινωνία και είμαστε πολύ κοντά στο χτίσιμο μιας άλλης ζωής που θα μπορούμε να γινόμαστε όποιοι θέλουμε, να ταξιδεύουμε σε στιγμές του παρελθόντος και όλα αυτά με το μυαλό μας. Με ενδιαφέρουν πάρα πολύ τα έργα που ερευνούν τον άνθρωπο και την εξέλιξή του. Με απασχολεί η έννοια του χωροχρόνου και πώς οι άνθρωποι την αντιλαμβάνονται. Τον έρωτα, όσες μορφές και να αλλάξει, δεν παύει να τον αποζητάμε και να είναι η κινητήριος δύναμη της ύπαρξής μας. Εδώ και χρόνια μέσα από τα βιβλία και τις ταινίες που βλέπουμε, ερχόμαστε όλο και πιο κοντά με ένα μέλλον αρκετά δυστοπικό, που το παρόν φαντάζει ονειρικό.

Η τεχνολογία τείνει να αντικαταστήσει τελείως τον άνθρωπο, αν αναλογιστούμε ότι το 1980 ξεκίνησε η επανάσταση των προσωπικών υπολογιστών. Σε ένα διάστημα 40 χρόνων έχουμε καταφέρει να αντιληφθούμε τις δυνατότητες της τεχνολογίας, να τις χειριζόμαστε με ευκολία και να αναζητάμε συνέχεια το επόμενο τεχνολογικό επίτευγμα. Μια Αμερικάνικη έρευνα που είχα διαβάσει πριν λίγα χρόνια έλεγε ότι ένας άνθρωπος για να ανακαλύψει και να αντιληφθεί πώς λειτουργεί η τεχνολογία ήθελε 20 χρόνια. Στο σήμερα τα 20 χρόνια γίνανε 20 λεπτά. Μόνο τόσα χρειαζόμαστε για να καταλάβουμε πώς λειτουργεί ένα τεχνολογικό μέσο.

Θεωρώ ότι βρισκόμαστε σε μια μετάβαση, στην μεταβιομηχανική εποχή και χαίρομαι που έχουμε την δυνατότητα εμείς οι καλλιτέχνες να μιλάμε μέσα από τα έργα μας, να προβλέπουμε τα μελλούμενα αλλά και να διεγείρουμε την φαντασία των θεατών. Ο Erich Fromm είχε γράψει κάποτε στο βιβλίο του, το «Δόγμα του Χριστού»: «Ο κίνδυνος στο παρελθόν ήταν μήπως οι άνθρωποι γίνουν δούλοι. Ο κίνδυνος στο μέλλον θα είναι μήπως οι άνθρωποι γίνουν ρομπότ». Ο Θανάσης Τριαρίδης με το «Surriento» συνδυάζει την επιστήμη και την αγάπη. Καρδιά και μυαλό γίνονται ένα με απώτερο σκοπό την συμπαντική ένωση.
Έφη Μεράβογλου

Να, λοιπόν, που ήρθε η ώρα το πιο σύνθετο (και, ενδεχομένως, το πιο προσωπικό) από τα έργα μου να παρασταθεί στην σκηνή… Το «Surriento – Ο Κόσμος Ξανά» είναι μια ιστορία όπου προσπάθησα να βάλω όλα εκείνα που τόσο πολύ με μάγεψαν (και ακόμη με μαγεύουν) στις μελλοντολογικές αφηγήσεις του New Age: Την διασάλευση της χρονικής συνέχειας, την λούπα μέσα στις παράλληλες πραγματικότητες, την υποψία της Αιώνιας Επιστροφής και της ανάστασης των νεκρών – την απελπισμένη επαναδιαπραγμάτευση της δεύτερης ευκαιρίας. Με άλλα λόγια: μια τετελεσμένη τραγική ιστορία αγάπης που ζητάει να σχηματιστεί ξανά, με άλλους όρους, στο μέλλον.

Είμαστε η αγάπη που ρουφήχτηκε στον χρόνο. Μακάρι να μπορούμε να σώσουμε μέσα στην μνήμη κάτι από αυτή την αγάπη.
Θανάσης Τριαρίδης, τέλη του 2021