Έχει ως σημείο αναφοράς ένα δρόμο στο κέντρο της Αθήνας που συχνάζει η μισή και βάλε Αθήνα (τσεκ). Έχει μια παρέα ανθρώπων, σουρεαλιστικά «μπλεγμένη», που μιλάει μια φουλ σημερινή γλώσσα (τσεκ). Έχει ηθοποιούς «ψημένους» στην τηλεοπτική κωμωδία, όπως η Μαίρη Σταυρακέλη (και Τσιτάρα κάποτε, στους Θάντερκατς!), η Ναταλία Δραγούμη, ο Γιάννης Στάνκογλου, ο Δημήτρης Πιατάς, ο Γεράσιμος Γεννατάς, και η Εβελίνα Παπούλια, αλλά και ανερχόμενες δυνάμεις, όπως η Νατάσα Εξηνταβελώνη, ο Γιάννης Καράμπαμπας και η Άλκηστις Ζιρώ.
Αγάπαμε τις κωμικές σειρές σε σημείο υπερβολής. Το πρώτο ερέθισμα ήταν οι «Απαράδεκτοι», μετά οι «Δύο Ξένοι», μετά «Ντόλτσε Βίτα» και «Εγκλήματα». Ζήσαμε εκείνη την εποχή που η ελληνική τηλεοπτική κωμωδία ήταν σαν ένα παιδί στην εφηβεία: Ζωηρή, αγενής, ασυγκράτητη, με μια τρυφερή καρδιά, καλά κρυμμένη.
Αργότερα, με τα «Φιλαράκια», το «The Office», το «Parks and Recreation», το «New Girl», το «Peep Show», το «Seinfeld», το «Always Sunny in Philadelphia», το «Superstore» και τόσους άλλους αγγλόφωνους κλασσικούς τίτλους, διαπίστωσαμε ότι η τηλε-κωμωδία, αυτή που έχει ως πρώτη ύλη μια παρέα, έστω κι ένα ντουέτο, μπορεί να κάνει θαύματα, να διηγηθεί ολόκληρα σύμπαντα από ιστορίες, που θα σε κάνουν να γελάσεις, να συγκινηθείς, να πεις «σε νιώθω ρε, κι εγώ έτσι είμαι» για τον αγαπημένο σου χαρακτήρα, να απολαύσεις παρωδίες και κοινωνική σάτιρα που κόβει σαν σουγιάς. Όλα τα καλά λοιπόν, ξεκινούν από μια παρέα.
Κι όμως, από την «Αρχελάου 5» δεν κρατάς μονάχα ότι είναι μια κωμωδία. Μπολιασμένη με τις αποχρώσεις της καθημερινότητας και με σκηνές στην πιο ακραία τους μορφή, σκέφτεσαι τελικά πως ακόμη και στις πιο οριακές στιγμές της ζωής, όταν ακροβατείς ανάμεσα στην τραγωδία και στην κωμωδία μπλεγμένος σε ένα κουβάρι καταστάσεων, μόνο αν δεις τα πράγματα να ξεδιπλώνονται μπρος σου θα μπορέσεις να τα διακωμωδήσεις και ο ίδιος. Κάπου εκεί σου κλείνει το μάτι η Αρχελάου και η μέρα έρχεται να σβήσει λίγο πιο ανάλαφρα.
Διαβάστε περισσότερα στο Reader.gr
