Μεφίστο, του Κλάους Μαν σε σκηνοθεσία Νικόλα Βαγιονάκη για δεύτερη χρονιά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Το πιο συγκλονιστικό, σκοτεινό και αντιφασιστικό μυθιστόρημα του Κλάους Μαν, το Μεφίστο, παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, σε ερμηνεία και σκηνοθεσία Νικόλα Βαγιονάκη.
Ο Νικόλας Βαγιονάκης σκηνοθετεί και ερμηνεύει σε μια μοναδική σόλο performance την ιστορία του αμφιλεγόμενου ηθοποιού Χέντρικ Χέφγκεν που ξεκινά την καριέρα του στο Θέατρο Τέχνης του Αμβούργου το 1926, οραματιζόμενος ένα επαναστατικό ισοδύναμο θέατρο, μέχρι το 1936 όπου με την άνοδο του φασισμού στη Γερμανία αναδεικνύεται το νέο αστέρι του Τρίτου Ράιχ. Συνάπτοντας συμφωνία με τον διάβολο, προδίδει όλα τα ιδανικά και τις αξίες του, και στο τέλος μεταμορφώνεται σε μαϊμού της εξουσίας. Ένας παλιάτσος που διασκεδάζει δολοφόνους. Οι συνέπειες θα είναι δραματικές. Πρόκειται άραγε για κωμωδία, δράμα, ουτοπία, παρωδία, cabaret; Όλα αυτά και πολλά άλλα…
Το πιο συγκλονιστικό, σκοτεινό και αντιφασιστικό μυθιστόρημα του Κλάους Μαν, το Μεφίστο, παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, από την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου, κάθε Παρασκευή και Σάββατο, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Photo Credits: Θανάσης Καρατζάς
Ο Κλάους Μαν κληρονομεί το συγγραφικό ταλέντο και την ευστροφία του πατέρα του, δημιουργώντας ένα από τα πιο διαχρονικά, σκληρά, σκοτεινά και εύστοχα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ένα μυθιστόρημα όπως το αποκαλεί για να καταφέρει την έκδοση του το 1936 στο Άμστερνταμ και να αποφύγει τη λογοκρισία του ναζιστικού πλέον καθεστώτος, που απλώνει τα πλοκάμια του παντού.
Μέσα λοιπόν από τον κεντρικό του ήρωα τον φιλόδοξο, χαρισματικό και ματαιόδοξο ηθοποιό Χέντρικ Χέφγκεν, (Μεφίστο) ξεδιπλώνεται η ιστορία της ανθρωπότητας. Από το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης μέχρι την απόλυτη χυδαιότητα και τη φρικαλέα κτηνωδία.
Photo Credits: Θανάσης Καρατζάς
Ο Χέντρικ Χέφκεν ξεκινάει την καριέρα του στο Αμβούργο. Γίνεται διευθυντής στο θέατρο τέχνης, μιλάει για ένα επαναστατικό θέατρο. Παίζει πρωταγωνιστικούς ρόλους. Όμως νιώθει επαρχιώτης. Μετακομίζει στο Βερολίνο. Θρίαμβος. Είναι πλέον ο διευθυντής του Εθνικού θεάτρου. Η απογείωση έρχεται μέσα από το ρόλο του Μεφίστο. Όλα φαίνονται παραμυθένια και όπως τα είχε ονειρευτεί.
Όμως για να επιβιώσει μέσα στο τρίτο Ράιχ που πλέον ελέγχει τα πάντα ξεπουλάει τα ιδανικά και τις αξίες του. Γίνεται παλιάτσος της εξουσίας. Διασκεδαστής δολοφόνων. Μα εγώ είμαι απλά ένας ηθοποιός ψελλίζει. Ένας ηθοποιός και τίποτα άλλο. Όμως είναι πλέον αργά. Τα πάντα σκοτεινά μαύρα. Το όνειρο πάγωσε. Η ωραιοπημένη ατμόσφαιρα μιας ουτοπικής ψευδαίσθησης διαλύθηκε. Οι συνέπειες οδυνηρές. Ότι ήταν όμορφο σκεπάζεται από σκοτάδι, αγωνία. κραυγές. Νεκρική σιωπή.
