Ξεχάστε τη Μικρή Σκηνή της Στέγης. Από τις 6 έως τις 15 Μαΐου μεταμορφώνεται σε ένα υβριδικό social medium: κάτι μεταξύ dance video στο Tiktok και αρχικής οθόνης στο Twitter. Ξεχάστε (και) το θέατρο όπως το ξέρατε. Τα πάντα εδώ στραφταλίζουν από την ultrapop αύρα του ίντερνετ. Τέσσερις θλιμμένοι millennials, internet, video games, smartphones, νέες πραγματικότητες. Ένας campy, προσωπικός στρατός. Θα τους εμπιστευτείτε; Ήρθε η ώρα της «στρατολόγησης».
Τους γνωρίσαμε τον Απρίλιο του 2021, μέσα από το Onassis Channel, να θυμίζουν σούπερ ήρωες Power Rangers, τα Pokemon και τη σέξι Cardi B. Έναν χρόνο μετά, ταξίδεψαν για δύο «ζωντανές» αυτή τη φορά παραστάσεις στη Μαδρίτη και το Μίλχαϊμ, στο Teatros del Canal τον Ιανουάριο και στο Ringlokschuppen Ruhr τον Απρίλιο του 2022, αντίστοιχα, με την υποστήριξη του προγράμματος «Εξωστρέφεια» του Ιδρύματος Ωνάση. Οι τέσσερις περφόρμερ του “We Are in the Army Now” κάνουν, επιτέλους, check-in στη Μικρή Σκηνή της Στέγης.
Όλα συμβαίνουν μέσα σε μια campy ατμόσφαιρα, γεμάτη snapshots από τις ζωές οριακών millennials, με χορογραφίες τύπου TikTok και βιντεοκλίπ της Britney Spears, με βαθιά εξομολογητικές selfies και memes για την αμφιλεγόμενη σχέση κοινωνικής-περιβαλλοντικής δικαιοσύνης και κοινωνικών μέσων. Μόνο που εκείνο που ποστάρεται είναι η συλλογική οργή και ορμή μιας ολόκληρης γενιάς, μαζί με όλο το άγριο χιούμορ που τη διακατέχει.
© Pinelopi Gerasimou
Μήπως είμαστε όλοι σούπερ ήρωες έτοιμοι να πολεμήσουμε; Χωρούν στην ίδια selfie ο Steve Jobs και η εργατική τάξη της Νίκαιας; Είναι ο ομοφοβικός πατέρας και η θρησκόληπτη Ελληνίδα μάνα ένα ακόμη πρότζεκτ εν εξελίξει; Εξηγούνται οι ιδεολογίες με emoji;
Σε μια εποχή που είναι σαν να μην υπάρχουν πια δράστες, που τα πράγματα είναι ρευστά και ακατανόητα, ποιον θα πολεμήσουν οι ήρωες; Η Gen Z παίρνει τα όπλα και μας υποδέχεται σε έναν νέο κόσμο όπου τα emoji και τα Pokemon συνυπάρχουν με την ακραία ευαισθησία και τον αιρετικό ακτιβισμό και σε ένα θέατρο ψηφιακό και συγχρόνως αθεράπευτα σωματικό.
Ο Ηλίας Αδάμ συνεργάζεται για δεύτερη φορά με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Τον Απρίλιο του 2020 σκηνοθέτησε μια μικρού μήκους ταινία/παράσταση με τίτλο «ΑΜΛΕΤ, a desktop performance» στο πλαίσιο του προγράμματος αναθέσεων ENTER του Ιδρύματος Ωνάση, όπου καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο έφτιαξαν νέα έργα στην περίοδο του πρώτου λοκντάουν, μέσα σε 120 ώρες.
Όπως αναφέρει στο site του ο Ηλίας Αδάμ: «Μου αρέσει η εξομολόγηση και το να χτίζω γέφυρες από το προσωπικό στο πολιτικό. Να δημιουργώ εναλλακτικές αφηγήσεις και να κάνω ορατές τις φωνές που έχουν αποσιωπηθεί. Με γοητεύει η μετασχηματιστική δύναμη της αυτοβιογραφίας αναμειγμένη με μυθοπλασία. Υιοθετώ στοιχεία από την αισθητική camp: τεχνάσματα, ελαφρότητα, επιδεικτικότητα και υπερβολή που σοκάρει. Γεννημένος στο κατώφλι του νέου αιώνα, ενσωματώνω στα έργα μου αναφορές στην ποπ κουλτούρα».
