Digger
Εντυπωσιακό ντεμπούτο για τον Τζώρτζη Γρηγοράκη που κέρδισε τον Αργυρό Αλέξανδρο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ήταν υποψήφιο για 14 βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και κέρδισε τελικά 10 βραβεία.
Ένας μοναχικός αγρότης πιέζεται να πουλήσει τη γη του στην βιομηχανική εταιρεία που πραγματοποιεί εξορύξεις στην περιοχή, την ίδια ώρα που ο γιος του τον οποίο έχει χρόνια να δει, φτάνει στο σπίτι του απαιτώντας να του δοθεί το μερίδιο από την κληρονομιά της μητέρας του
Μάχη πατέρα και γιου στην Άγρια… επαρχία!
Σκάβοντας σε δύο διαφορετικούς τόπους, ο ικανότατος σκηνοθέτης και συνεναριογράφος Τζώρτης Γρηγοράκης, καταφέρνει να αναδείξει προτερήματα που σπανίως συναντάς στην πρώτη ταινία των περισσοτέρων κινηματογραφικών δημιουργών.
Το μοτίβο της σχέσης του ανθρώπου με το περιβάλλον και η αλληλοεπίδραση τους χρησιμοποιείται υποδειγματικά στις ιδεολογικές παραμέτρους του σεναρίου (το τέρας της τεχνολογίας που αλλοιώνει το περιβάλλον, το άγριο πρόσωπο του καπιταλισμού, η οικονομική εκμετάλλευση στο όνομα της ανάπτυξης που διχάζει την κοινωνία κ.α.) που αποκτά ακόμη περισσότερη ουσία όταν η κάμερα στρέφεται στα πρόσωπα των δύο αντρών.
Η σχέση του πατέρα με το γιο ως μια ιδιοσυγκρασιακή αναμέτρηση με αλλεπάλληλες εκπλήξεις και ανατροπές, υπηρετείται θαυμάσια από τους δύο πρωταγωνιστές και προσφέρει τις πιο συγκινητικές σκηνές του φιλμ. Ενός φιλμ που παρά τις δραματικές του κορυφώσεις παραμένει σταθερά χαμηλόφωνο με συνέπεια να ακούγεται ακόμη πιο δυνατά στις πιο κομβικές σκηνές του ενώ ένα υπόστρωμα λυτρωτικού χιούμορ εμφανίζεται ως καταλύτης κάθε φορά που η ατμόσφαιρα τείνει να γίνει βαριά κι ασήκωτη.
