Η Σκελετογυναίκα της Μελίνας Αργυρίου στο Κινηματοθέατρο Τριανόν

Ο σκελετός μιας γυναίκας ζει χρόνια στα βάθη της θάλασσας, εκεί όπου την είχε ρίξει ο πατέρας της και «κανείς δε θυμάται πια γιατί» . Πλέει εκεί, παγωμένος στο χρόνο, μέχρι τη στιγμή που θα πιαστεί στο αγκίστρι ενός ανυποψίαστου ψαρά. Η καταδίωξη, η σύγκρουση και η διαπραγμάτευση που θα ακολουθήσουν, θα επαναφέρουν τη φυσική τάξη των πραγμάτων, θα αποκαταστήσουν την ενοχή και θα επιφέρουν τη μεταμόρφωση στη ζωή του ψαρά και της Σκελετογυναίκας .

Βασισμένη σε ένα αρχαίο μύθο του Βορρά, η διασκευή που έγινε, αναδεικνύει τα θέματα της κακοποίησης, της διαφορετικότητας και της αποδοχής της. Διανύοντας μια περίοδο, όπου κυριαρχεί η τυφλή, αλόγιστη βία, «Η Σκελετογυναίκα» μοιάζει να συμβολίζει την ενσάρκωση όλων των φόβων, που ο σύγχρονος άνθρωπος αρνείται να αντικρύσει. Όλων εκείνων των φόβων, οι οποίοι παγώνουν τη δυνατότητα της επιλογής της αυθεντικής ροής της ζωής. Ο μύθος φωτίζει την επιτακτική ανάγκη της αλλαγής στάσης και προτείνει τη δυναμική της συμφιλίωσης με τον πόνο και τη θλίψη, ως παράγωγα της κατάχρησης της δύναμης και της αποκάλυψης της αληθινής δύναμης που έγκειται στην ισορροπία και την αγάπη. Την αγάπη ως μόνο μέσο υπέρβασης της φθαρτότητας.