10 λόγοι για να επισκεφτείτε το Μουσείο του Λούβρου!

Ο εκθεσιακός χώρος του μουσείου καταλαμβάνει 60.600 τετραγωνικά μέτρα, εκ των οποίων οι ελληνικές συλλογές καλύπτουν 25 αίθουσες. Σύμφωνα με την Christine Kuan, την επικεφαλή επιμελήτρια της online πλατφόρμας Artsy -τον πιο έγκυρο διαδικτυακό ιστότοπο, έργων τέχνης στον κόσμο- “Ο κόσμος του Μουσείο του Λούβρου στεγάζει χιλιάδες ανεκτίμητα αριστουργήματα. Κάθε χρόνο περισσότερα από 8 εκατομμύρια άνθρωποι συρρέουν στο μουσείο, για να απολαύσουν τους υπέροχους θησαυρούς του. Είναι ένας από τους κύριους λόγους, που το Παρίσι είναι διεθνής κριτής γεύση και πολιτισμού.”

“Μόνα Λίζα” του Λεονάρντο ντα Βίντσι (1503-1506)

Ο πιο διάσημος πίνακας στον κόσμο, η Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι (γνωστός και ως “Το χαμόγελο της Joconde”) εντυπωσιάζει τα πλήθη με το μυστηριώδη χαμόγελο της και με την αιχμή της παραίσθησης από τις αρχές του 1500. Το αριστούργημα έχει εκτεθεί στο Μουσείο του Λούβρου από το 1797. Εκατομμύρια κόσμου καταφτάνουν στο Παρίσι κάθε χρόνο για να «προσκυνήσουν» αυτό τον πίνακα.  
  
 “Νίκη της Σαμοθράκης” (190 π.Χ.)

Η Νίκη της Σαμοθράκης απεικονίζει την ελληνική θεά της νίκης. Πίνακας που συγκλονίζει με την εκφραστική ποιότητα του, θεωρείται ένα ελληνιστικό «tour de force», που πολλοί θα επιθυμούσαν να το αποκτήσουν.
 
 “Σχεδία της Μέδουσας” του Τεοντόρ Ζερικώ (1818-1819)

Με βάση μια αληθινή ιστορία, όπως η τραγωδία του ναυαγίου και ο κανιβαλισμός, ο Τεοντόρ Ζερικώ ζωγράφισε με αυτό το έργο τον γαλλικό ρομαντισμό, στην ηλικία των 27. Το αίμα και αδράχτι, που απεικονίζεται στον πίνακα, ερμηνεύεται από την ακούραστη μελέτη Ζερικώ στα νεκροτομεία.

“Ψυχή που αναβίωσε από το φιλί του θεού Έρωτα” του Antonio Canova (1793)

Σε αιθέριο λευκό μάρμαρο, ο Canova ζωντανεύει την μυθική ιστορία αγάπης του Έρωτα και της Ψυχής. Η όμορφη ψυχή, που έχει αποκοιμηθεί έχοντας εξαπατηθεί από την ζηλιάρα Αφροδίτη, αναβιώνει με τον εξίσου όμορφο έρωτα, που πίνει αμβροσία, έτσι ώστε να μπορούν να είναι μαζί ως θεοί. Αυτό το γλυπτό είναι εντυπωσιακό από όλες τις γωνίες. Μια πανέμορφη απόδοση της αληθινής αγάπης. 
 
 “Ο Καθιστός Γραφέας” από τον Σακάρα (4η Δυναστεία 2620-2500 π.Χ.)
 
 Το τμήμα των αιγυπτιακών αρχαιοτήτων, στο Μουσείο του Λούβρου, περιέχει περισσότερα από 50.000 αντικείμενα. Ο καθιστός γραφέας, θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα της συλλογής. Η απίστευτη μοντελοποίηση του προσώπου και του σώματος αποδεικνύουν το υψηλό επίπεδο της καλλιτεχνικής αριστείας των καλλιτεχνών και των τεχνιτών της αρχαίας Αίγυπτο.
 
“Ο θάνατος του Σαρδανάπαλου” του Ευγένιου Ντελακρουά (1827)

Εμπνευσμένο από την ιστορία Sardanapulus -τον βασιλιά των Ασσυρίων, που διέταξε να καταστραφεί ολόκληρη η περιουσία του, όταν έμαθε την στρατιωτική ήττα του- ο Ντελακρουά επέλεξε να ζωγραφίσει το καλύτερο μέρος της ιστορίας, την στιγμή που θα σκότωναν όλες τις παλλακίδες. Βίαια, πλούσια και αισθησιακή εικόνα, που γοητεύει όλες τις χώρες, Δύσης και Ανατολής, υπό το πρόσχημα «ζωγραφική της ιστορίας».
 
“Κοιμισμένος Ερμαφρόδιτος ” ρωμαϊκό αντίγραφο (2ος αιώνας μ.Χ.). Στρώμα του Gianlorenzo Bernini (1619)

Εύπλαστο γλυπτό, που όπως φημολογείται πρόκειται για αντίγραφο του Αθηναίου γλύπτη Πολυκλή. Το στρώμα έγινε από τον Bernini το 1620 κατά παραγγελία του καρδιναλίου Borghese. Ο ταραγμένος του ύπνος του αγάλματος αποκαλύπτει σταδιακά τη διπλή του φύση. Έχει ανδρικό ιμάτιο και μόριο, ενώ παράλληλα διαθέτει την κόμμωση της Αφροδίτης, η οποία συμπληρώνεται με κόσμημα στην κορυφή.
 
“Η Αφροδίτη της Μήλου” (περ. 130-100 π.Χ.)

Αυτή η θεά του έρωτα, γλυπτό ελληνικής καταγωγής, ανακαλύφθηκε στο νησί της Μήλου. Η εξαίσια κλασική λειτουργία αυτής της περιόδου αποτέλεσε πρότυπο για τη δυτική τέχνη καθώς ευθύνεται και για την ατελείωτη εμμονή των καλλιτεχνών με το ανθρώπινο σώμα. Το συγκεκριμένο αριστούργημα ορίζει ευθαρσώς την ομορφιά της γυναικείας μορφής.
 
“Επαναστατικοί σκλάβοι” Μιχαήλ Άγγελο (1513-1516)

 Στην όμορφη φωτογραφία του Matthew Pillsbury, απεικονίζονται τα λαμπρά γλυπτά του Μιχαήλ Άγγελο. Η εικόνα αποπνέει το αβάσταχτο μαρτύριο και τον πόνο των σωμάτων. Ο Μιχαήλ Άγγελο ήταν γνωστός ως ζωγράφος, ποιητής, αρχιτέκτονας. Ωστόσο, είχε ουσιαστικά εκπαιδευτεί ως γλύπτης. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι το γλυπτό πρέπει να ελευθερώνεται από το μάρμαρο.
 
“Πυραμίδα του Λούβρου” του Ι.Μ. Πέι (1985-1993)

 Η γυάλινη πυραμίδα του μουσείου είναι ορόσημο του Παρισιού. Η κατασκευή ανατέθηκε στον Ι.Μ. Πέι από τον πρόεδρο Μιττεράν, προκαλώντας θύελλα διαμάχης, όταν άνοιξε. Αποτελεί το λαμπερό στολίδι του Λούβρου, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί ως έξυπνη λύση, επιτρέποντας σε εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες να εισέλθουν στο μουσείο υπογείως, αποφεύγοντας τον εφιάλτη του συνωστισμού των παλαιών εισόδων.