Αδάμ Τσαρούχης, Σία Κοσκινά, Nastazia Beikof: πρόσκληση σε ρετρό “πάρτυ”!

Κοινό στοιχείο των προγραμμάτων που θα παρουσιάσετε στο Half Note, είναι οι αγαπημένες μουσικές αναφορές στο παρελθόν. Πιστεύετε ότι ο κόσμος σήμερα αρέσκεται ακόμα περισσότερο σε ρετρό ακούσματα επειδή ίσως η σημερινή εποχή δεν τον εμπνέει;

Α.Τ.: Θεωρώ ότι ο κόσμος έχει την ανάγκη να γυρίσει πίσω σε ακούσματα πιο αυθεντικά. Μουσικές με ποιότητα και αλήθεια. Ζούμε σε μία εποχή όπου οι αξίες και νομίζω όλοι μας έχουμε την ανάγκη για επιστροφή σε αυτή την εποχή. Οι ρυθμοί της εποχής δεν εμπνέουν καθόλου τον ρομαντισμό και την αγάπη, αυτό νομίζω είναι που ζητάμε όλοι μας.

N.B.: Όχι, όχι, όχι! Επειδή η σημερινή εποχή εμπνέει όλες τις εποχές να αναβιώσουν! Ζούμε σε μια συγκλονιστική εποχή με άπειρα gadget και λείπει η γλύκα! Αυτήν αναζητάμε στο ρετρό: την ανθρώπινη, γλυκιά, ανάλαφρη συνύπαρξη. Τον έρωτα, τις μέλισσες, αλλά και την αρμονία… Το πάθος για την τελειότητα και τις αξίες.

Σ. Κ.: Όταν η εποχή έχει να προσφέρει ακούσματα όπως αυτά στις playlist των ραδιοφώνων, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τότε πολύ σωστά έχουμε στραφεί στα τραγούδια παλιότερης κοπής. Την καλοκαιρινή περιοδεία που προανέφερα, θα την πραγματοποιήσω με τον μοναδικό μελετητή της ελληνικής ρετρό μουσικής και εξαιρετικό πιανίστα, Δαυίδ Ναχμία. Από την εμπειρία μου σ’ αυτού του είδους τα προγράμματα (εποχής ’20 με ’60) η προσέλευση και η αποδοχή του κόσμου δεν περιγράφεται! Οι παλαιότεροι σιγοτραγουδούν, ενώ οι νεότεροι ανακαλύπτουν τους Έλληνες δημιουργούς -τον Γιαννίδη, τον Σουγιούλ, τον Ραπίτη, τον Γούναρη  και φεύγουν σκεπτικοί, ρωτώντας πού θα ξαναεμφανιστούμε και πότε! Κι όλα αυτά μ’ ένα πιάνο και μία φωνή!

Τελευταία στην Ελλάδα βλέπουμε όλο και περισσότερους μουσικούς καλλιτέχνες να συνασπίζονται σε σχήματα, όχι απλά ως συγκροτήματα, αλλά διαμορφώνοντας μια “γεμάτη” καλλιτεχνική πρόταση με το εκάστοτε δικό της, ξεχωριστό στυλ, προφανώς ακολουθώντας τις ανάγκες των καιρών, σε συνθήκες που δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για σόλο καλλιτέχνες χωρίς γερές “πλάτες”. Εσείς με ποια ακριβώς φιλοσοφία δουλεύετε και με τι στόχο προετοιμάζετε κάθε φορά τις εμφανίσεις σας;

Α.Τ.: Η δημιουργία πολυμελών σχημάτων δεν είναι αυτοσκοπός. Ο προσωπικός μου οδηγός είναι η δημιουργία μουσικών παραστάσεων που έχουν να πουν κάτι στο κοινό με βασική αρχή το άρτιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα σε όλους τους τομείς. Αν αυτό απαιτεί “συνασπισμό δυνάμεων καλλιτεχνών”, αυτό είναι ευπρόσδεκτο.

N.B.: Τζαζ! Στόχος: ποιότητα, χαρά, απόλαυση, αρμονία, ρεαλισμός.

Σ. Κ.: Η αφορμή δεν είναι ποτέ η ίδια. Συνήθως αισθάνομαι την ανάγκη να εκφραστώ επάνω σ’ ένα μουσικό κομμάτι που μελετάω εκείνο τον καιρό. Τη μια είναι η αμερικάνικη τζαζ, την άλλη ένα αφιέρωμα στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, το μιούζικαλ ή το ελληνικό μουσικό θέατρο. Άλλες φορές πάλι όταν μου ζητούν να κάνω εμφανίσεις, διαμορφώνω το πρόγραμμά μου ανάλογα με τον χρόνο προετοιμασίας μου. Δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι, το κάνω μόνον όταν δεν έχω χρόνο προετοιμασίας. Όπως και μισώ να βγαίνω στον κόσμο απροβάριστη -συμβαίνει συνήθως στην τηλεόραση- και το αποφεύγω. Στην Ελλάδα όλο βιαζόμαστε και όλο δεν υπάρχει budget… ξέρεις τώρα! Σε τέτοιες περιπτώσεις προσπαθώ να κρατώ ένα καλό επίπεδο και να μην ντρέπομαι για τη δουλειά μου… αλλιώς αποχωρώ.

Πόσο στενά παρακολουθείτε τη δουλειά και τα live συναδέλφων σας; Σας αρέσει -σε γενικές γραμμές- αυτό που παρουσιάζεται στις μουσικές σκηνές; Υπάρχει “feedback” και αλληλοϋποστήριξη μεταξύ σας;

Α.Τ.: Μου αρέσει να παρακολουθώ παραστάσεις μουσικές ή μη. Είναι μέσα στα πλαίσια και της δουλειάς μου αλλά και της προσωπικής ευχαρίστησης. Δεν είναι ανάγκη οπωσδήποτε συναδελφικής υποστήριξης αλλά προσωπικής μου επιθυμίας. Ανάγκη να υποστηρίξω καλές δουλειές και ταλαντούχους ανθρώπους.

N.B.: Τα live δυστυχώς όχι αρκετά! Ευτυχώς έχουμε ελεύθερη πληροφόρηση στο διαδίκτυο και έτσι ενημερώνομαι και ακούω τις νέες εμπνεύσεις των συναδέλφων και μπορώ να σας πω ότι με κάνουν κάθε μέρα και πιο περήφανη. Μου αρέσει όταν οι μουσικές σκηνές ακμάζουν και θλίβομαι όταν κλείνουν. Χαίρομαι που το Half Note έχει ανοίξει τις πόρτες του στα νέα σχήματα στον τζαζ χώρο και υπάρχουν και πολλά ακόμα που θα χαρώ να ακούσω ότι τίμησαν την σκηνή του. Για την ελληνική ευρύτερη σκηνή θυμάμαι ένα βίντεο με το θέαμα που παρουσίαζαν τα ελληνάδικα πριν το κυρίως πρόγραμμα με χορευτές salsa/boogie, την ιστορία των μουσικών του κόσμου (!) και δεν μπορώ παρά να μας βρίσκω σε κρίση και να μάχομαι ώστε το κέφι και ο πλούτος μας να ανακατακτήσει την σκηνή! Τα μπαράκια είναι επανάσταση! Παρουσιάζουν εκπληκτικά σχήματα! Χωρίς stage, χωρίς ήχο της προκοπής, χωρίς είσοδο, μπορείς να ακούσεις από τους τελευταίους φανατικούς τζαζίστες μέχρι σχήματα που πραγματικά λυπάσαι που δεν έχουν κάποιον να τους γυρίζει στον κόσμο για να μας κάνουν περήφανους. Αγάπη, σεβασμός και αλληλοϋποστήριξη! Σχέση πάθους! Αν ήσασταν στην Τεχνόπολη στο Swing For Hope, θα καταλαβαίνατε για τι πράγμα σας μιλάω… Δύναμη και το Freestyle Session. Μπράβο και πάλι μπράβο στους καλλιτέχνες μας και μόλις ξεκινήσαμε να συντονιζόμαστε.

Σ. Κ.: Όταν δουλεύω στο θέατρο, μου είναι αδύνατο να παρακολουθήσω τους συναδέλφους μου. Έχω και τις διδασκαλίες μου που μου απορροφούν αρκετή ενέργεια και πολλές ώρες. Όταν όμως τα καταφέρνω, καμαρώνω πολύ γι’ αυτούς! Είμαι καλόπιστος θεατής και αφήνομαι πάντα στον καλλιτέχνη να με παρασύρει! Λατρεύω τα ταλέντα και κάνω συνεργασίες μόνο με πολύ ταλαντούχους ανθρώπους. Η παροιμία “Ο μονόφθαλμος στους τυφλούς βασιλεύει” δεν με γνωρίζει και δεν θα την ασπαστώ ποτέ. Αυτή είναι άλλωστε και η ιδέα της διδασκαλίας. Αν φοβάσαι μήπως και σε ξεπεράσουν, τότε δεν κάνεις γι’ αυτή τη δουλειά, καλύτερα να μείνεις να κοιτιέσαι στον καθρέφτη σου και να αυτοθαυμάζεσαι.

Βρισκόμαστε στην εποχιακή καμπή, στο τέλος της χειμερινής σαιζόν και στην έναρξη της καλοκαιρινής. Πώς αποτιμάτε επαγγελματικά τη φετινή χρονιά και τι προβλέπει το πρόγραμμα για εσάς το καλοκαίρι;

Α.Τ.: O φετινός χειμώνας ήταν πολύ πλούσιος καλλιτεχνικά για μένα. Με θέατρο και ζωντανές εμφανίσεις. Πήρα μέρος στο Θεατρικό Μιούζικαλ “Παναγία των Παρισίων” σε σκηνοθεσία του Χ.Βορκά, και κάνοντας ζωντανές εμφανίσεις και προετοιμάζοντας την μουσική παράσταση “Throwback Stories”. Για το καλοκαίρι θα ήθελα να κάνω εμφανίσεις με την συγκεκριμένη παράσταση εκτός Αθηνών.

N.B.: Δημιουργικό χάος! Περάσαμε ένα συντονιστικό χειμώνα, μια αναγεννησιακή άνοιξη και ξεκινάμε το καλοκαίρι μας στο Half Note! Μας βρίσκω απείρως εστιασμένους στο παρόν που μας συγκλονίζει, και αναμένουμε τις προ(σ)κλήσεις των καλοκαιρινών μουσικών σκηνών και των φεστιβάλ. Ό,τι και να γίνει, όλα θα πάνε καλά! Έχουμε βρει τα Κύθηρα, και αν δε με κλέψετε, θα παραθερίζω εκεί!

Σ. Κ.: Είναι γεγονός ότι διανύουμε μια περίοδο γενικότερης ανασφάλειας και είναι φυσικό η ελληνική οικογένεια να περιορίζει τα έξοδά της και να μένει στα απόλυτα αναγκαία. Όμως η τέχνη είναι σαν τον έρωτα, είναι ένα «ψώνιο» από το οποίο δύσκολα απομακρύνεσαι, γιατί από ένα σημείο και μετά γίνεται “πρώτη ανάγκη”! Η περσινή χρονιά όσον αφορά στις διδασκαλίες μου, ήταν δύσκολη από άποψης προσέλευσης στη σχολή μου, μια και το μιούζικαλ για όσους δεν πρόλαβαν να το γνωρίσουν, είναι “είδος πολυτελείας” και κάτι που απλά θα μείνει απωθημένο. Όμως υπάρχουν σταθερά άνθρωποι που γνωρίζοντάς το, ένιωσαν ότι είναι κάτι που τους αφορά και που δεν μπορούν να φανταστούν την ζωή τους χωρίς αυτό. Γι’ αυτούς τους λίγους θα προσπαθήσουμε να είμαστε εκεί, παρά τις όποιες δυσκολίες. Και στο θέατρο τα πράγματα έχουν δυσκολέψει. Απ’ ό,τι ακούω από έξω, γιατί με το «Αναζητώντας τον Αττίκ» στο θέατρο Μπάντμιντον, όπου συμμετείχα, “κρίση” δεν βιώσαμε! Το θέατρο ήταν γεμάτο με 2.500 άτομα καθημερινά για 32 παραστάσεις, και στη Θεσσαλονίκη για άλλες 8 παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής. Που σημαίνει ότι δεν έχουμε φτάσει στην εξαθλίωση, ακόμα! Ένα “καλό θέατρο”, μ’ ένα προσιτό εισιτήριο, τη σεζόν που μόλις πέρασε, μπορούσαμε να το προσφέρουμε στον εαυτό μας! Για το καλοκαίρι, σχεδιάζω μια μικρή περιοδεία με τραγούδια από την ελληνική και την ξένη τζαζ και ελπίζω το κοινό της μουσικής αυτής να ανταποκριθεί εξίσου!

Το φετινό καλοκαίρι είναι επιφορτισμένο με μια αίσθηση… τρόμου, εξαιτίας των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων. Ποιο κομμάτι από το πρόγραμμά σας θα τραγουδούσατε στο κοινό αν θέλατε να περάσετε ένα feeling ή μήνυμα αισιοδοξίας;

Α.Τ.: Το τραγούδι της συγκεκριμένης παράστασης που θα ταίριαζε στην κατάσταση της Ελλάδας, είναι το “Brother Can You Spare A Dime?”, ένα τραγούδι από το θεατρικό μιούζικαλ του 1931 “New Americana”, και μιλάει για έναν άνθρωπο που είναι άστεγος και χωρίς δουλειά, κάτι που πολύς κόσμος βιώνει αυτή την στιγμή στη χώρα μας. Επειδή όμως θα ήθελα μέσα από την συγκεκριμένη δουλειά να υπάρχει ένα θετικό μήνυμα και ελπίδα για το αύριο, το τραγούδι που θα αφιέρωνα σε όλους είναι το “What a wonderful world” του Louis Armstrong, του 1968.

N.B.: “On The Sunny Side of The Street”, 1930 – Jimmy McHugh & Dorothy Fields. Πέραν της αρμονίας και  της ιστορίας του, το βρίσκω σαν ένα κομμάτι που όσο το ακούς τόσο πιο πλούσιος νιώθεις. Και όπως είπε ο μεγάλος Art Blakey, “jazz washes away the dust of every day life”…

Σ. Κ.: Η φετινή είναι η τρίτη κατά σειρά συνεργασία μου με το Half Note. Δεν είναι τυχαίο ότι συνεχίζοντας την πορεία μου σαν καλλιτέχνης του μουσικού θεάτρου εδώ και 20 χρόνια και όντας στην πιο ώριμη ερμηνευτικά -θεωρώ- ηλικία των 40, αποφάσισα για πρώτη φορά να εμφανίσω στη σκηνή τους πιο ικανούς σπουδαστές της Επαγγελματικής Σχολής Μουσικού Θεάτρου, οι οποίοι περνούν στη σχολή το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους, γυμνάζοντας το κορμί, τη φωνή και την ψυχή τους. Δεν είναι μόνον η ευκαιρία που δίνεται στα παιδιά με τόση χαρά, ώστε να δοκιμαστούν από το απαιτητικό κοινό του Ηalf Νote και να παλέψουν να υπάρξουν, είναι και σημειολογικό, τονίζοντας ότι το μέλλον είναι τα παιδιά μας που έρχονται γεμάτα όνειρα, ταλέντο και πείσμα. “Tomorrow, tomorrow, I love you tomorrow, you ‘re only a day away”!

ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ για τα 3 live!

Πληροφορίες για την Επαγγελματική Σχολή Μουσικού Θεάτρου της Σίας Κοσκινά – School of p.m.t.p. method by Sia Koskina, στα: www.fakanas.gr, www.dancetheater.gr

Σημείωση της Nastazia Beikof: Swing Exchange & Swing For Hope & Half Note είναι οι 3 πρώτες συναυλίες των νεοσύστατων Jazzuars. Blaze Master Jam – Freestyle Session – Meeting Of Styles οι 3 πρώτες συναυλίες των νεοσύστατων Human. Η Γιορτή Μουσικής στα Κύθηρα αναμένεται φαντασμαγορική. Το εικαστικό έργο της Βασιλικής Σαργολόγου θα εκτεθεί στην Πινακοθήκη του Πειραιά και της Μυκόνου.

Ο Αδάμ Τσαρούχης στο Facebook: https://www.facebook.com/pages/Adam-Tsarouchis/