Να το πω εξαρχής. Δεν ανήκω σε εκείνους που θα πήγαιναν να δουν το Star Trek σαν μια ακόμη – από τις πολλές στ΄αλήθεια - περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας. Είμαι από αυτούς που θα σημάδευαν με το φέιζερ τον Τζέι Τζέι Άμπραμς αν μας είχε ρίξει σε ξέρες του Διαστήματος. Όμως όχι. Αυτό που είδα χτες βράδυ στην μεγάλη, ωραία αίθουσα του Αθήναιον, σε εκτόξευε από τη Γλυφάδα στον Κρόνο, από την θέση 8, σειρά 11, στην Γέφυρα του Έντερπραιζ, να «χορεύεις» τρελά με τον Σποκ και τον Κερκ στους απολαυστικούς διαλόγους του σεναρίου.Από τη Μαρία Μαρκουλή
15.07.2013
