Είναι στο μυαλό μου σαν ένας από τους πιο αφοσιωμένους θεράποντες της λογοτεχνίας, ο συγγραφέας Νίκος Δαββέτας. Κι όχι μόνο επειδή το ψάχνει κάθε φορά και διαφορετικά στα δικά του βιβλία, αλλά, κι αυτό με συγκινεί περισσότερο, γιατί διαβάζει πολύ, αγαπάει τον κόσμο της γραφής, νοιάζεται, ψάχνει κάτω από τις γραμμές του κάθε συγγραφέα, είναι παρών και δίπλα τους. Και είναι ίσως από τους ελάχιστους πλέον ανθρώπους που βιοπορίζεται από τον κύκλο του βιβλίου. Με κόπο και θυσίες, υποθέτω, αλλά δεν έκανε ποτέ πίσω σ’ αυτή την επιλογή του.
19.04.2017
