Intra Muros του Alexis Michalik, σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Το πολυδιάστατο έργο Intra Muros του σημαντικού νέου σκηνοθέτη και συγγραφέα του σύγχρονου γαλλικού θεάτρου, Aλεξίς Μισαλίκ, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, από τις 8 Οκτωβρίου, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, και ζωντανεύει ανατρεπτικά μέσα από την σκηνοθετική ματιά του Παντελή Δεντάκη και τις ερμηνείες ενός συνόλου αγαπημένων ηθοποιών.

O Γάλλο-Βρετανός Aλεξίς Μισαλίκ, θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος, έχει ήδη στο ενεργητικό του σημαντικά βραβεία και πολυάριθμες καλλιτεχνικές διακρίσεις. Θεωρείται μια από τις πιο φρέσκες, δυναμικές και υποσχόμενες σύγχρονες θεατρικές φωνές της Γαλλίας, με τα έργα του να λαμβάνουν διεθνή αναγνώριση και να αποσπούν ενθουσιώδεις κριτικές. Το Intra Muros είναι το τέταρτο θεατρικό του έργο, που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό σε Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία, σημειώνοντας αλλεπάλληλα sold out.

Ο Ρισάρ (Κωνσταντίνος Ασπιώτης), ένας πρώην καταξιωμένος σκηνοθέτης, δέχεται την πρόταση μιας νεαρής κοινωνικής λειτουργού (Αμαλία Νίνου), να οργανώσει ένα θεατρικό εργαστήρι στις φυλακές, όπου εκείνη εργάζεται. Μαζί με την πολύτιμη βοήθεια της συνεργάτιδάς του ηθοποιού και πρώην γυναίκας του Ζαν (Αλεξάνδρα Αϊδίνη), και με την συνοδεία της Αλίς, ο Ρισάρ, επισκέπτεται τις φυλακές, αλλά εκεί τον περιμένει μία έκπληξη. Μόνο δύο κρατούμενοι εμφανίζονται και συμμετέχουν: ο βαρυποινίτης Ανζ (Γιώργος Συμεωνίδης) και ο νεαρός Κεβίν (Νικόλας Δροσόπουλος).  Ο Ανζ, συμμετέχει – εντελώς απρόθυμα – και βρίσκεται εκεί μόνο για χάρη του φίλου του Κεβίν, ο οποίος – αντιθέτως – δείχνει εξ αρχής τον ενθουσιασμό του για το εργαστήρι αυτό. Ενώ αρχικά η συνθήκη μοιάζει πρωτόγνωρη και κατά κάποιο τρόπο άβολη για όλους, σταδιακά παίρνουν μέρος σε ένα παιχνίδι ρόλων και παρασύρουν τον θεατή σε ένα ταξίδι με αναπάντεχες κρυμμένες αλήθειες και ιστορίες ζωής, που συνδέονται μεταξύ τους απρόσμενα, εμπλέκοντας πρόσωπα, το παρόν με το παρελθόν, το εδώ με το αλλού. Φαινομενικά είναι ένα απλό θεατρικό εργαστήρι…

«Ζωή είναι αυτό που ζούμε, αλλά και αυτό που ονειρευόμαστε πως ζούμε λέει κάποιος σοφός, και ο Alexis Michalik εμπνέεται ακριβώς από την συγκεκριμένη παραδοχή για την συγγραφή του Intra Muros. Πρόκειται για ένα έργο που, ενώ αρχικά κινείται γύρω από τα θέματα της παραβατικότητας και του εγκλεισμού, στην πορεία, εμβαθύνει στην έννοια των πιο σκληρών δεσμών των ανθρώπων, τις προσωπικές του φυλακές. Οι χαρακτήρες βουτούν ολοένα και πιο θαρραλέα σε ένα παιχνίδι ρόλων, δημιουργώντας μια νέα πραγματικότητα, που ακροβατεί ανάμεσα στο αληθινό και το φαντασιακό, στο υπαρκτό και το επιθυμητό. Και, τελικά, καταφέρνουν να οραματιστούν μια ζωή απαλλαγμένη από συμπλέγματα και δεσμά και να εμπιστευτούν λίγο περισσότερο το φαινόμενο που λέγεται Ζωή».