Αγάπη μόνο

Ύστερα από μια απελευθερωτική κουβέντα με τον ρεαλιστή αλλά και συναισθηματικό ταυτόχρονα νοσοκόμο Τορ, η κυνική γιατρός Μαριάνε αποφασίζει να αναζητήσει την ερωτική ηδονή στις περιστασιακές σχέσεις.

Η αίσθηση ελευθερίας. Η απόλυτη ειλικρίνεια. Η ικανότητα του να μοιράζεσαι. Η αδρεναλίνη της περιπέτειας. Η διαρκής συγκίνηση. Ο καθένας βάζει τον ορισμό που προτιμά – αλλά και του ταιριάζει- στην ερμηνεία της αγάπης. Τον παραπάνω υποκειμενικό χαρακτήρα αναπαράγει με όρους αποστασιοποίησης και… «αντικειμενικότητας» ο στυλίστας των ερωτικών σχέσεων Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ.

Το φιλμ αποτελεί μια ιδιότυπη ερωτική κομεντί, δεύτερο μέρος μιας τριλογίας για τις ερωτικές σχέσεις στο σημερινό Όσλο. Η νορβηγική πρωτεύουσα που φιλοξενεί τους μοναχικούς ήρωες του Χάουγκερουντ και ετοιμάζεται να γιορτάσει την εκατονταετηρίδα της, είναι υπό μια έννοια ο πραγματικός πρωταγωνιστής του φιλμ. Μια πόλη γεμάτη ζεστασιά, φως και λάμψη που πριν από λίγο καιρό απέκτησε τον τίτλο της πιο «ευτυχισμένης πόλης στην Ευρώπη», αγκαλιάζει στη διάρκεια ενός άκρως ερωτικού καλοκαιριού, τους «χαμένους» ήρωες της ταινίας.

Με μια λιτή αλλά κομψή αφήγηση, που ενισχύεται με πνευματώδεις διαλόγους, μαύρο χιούμορ και αισθησιακές εικόνες, ο Χάουγκερουντ διεισδύει στον πυρήνα μιας τολμηρής ανάλυσης για το αδιέξοδο των σύγχρονων – ερωτικών κυρίως- σχέσεων και τα συμπεράσματα που αντλεί είναι αρκούντως ενδιαφέροντα.