Ο Πουπουλένιος, του Μάρτιν ΜακΝτόνα για 2ο χρόνο στο Σύγχρονο Θέατρο

Η μεγάλη επιτυχία της περσινής σεζόν «Ο Πουπουλένιος» του Μάρτιν ΜακΝτόνα σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, επαναλαμβάνεται για λίγες παραστάσεις στο Σύγχρονο Θέατρο, από τις 3 Οκτωβρίου, με μια σημαντική ανανέωση στο θίασο: Την δυναμική τετράδα των ηθοποιών Αργύρη Αγγέλου, Νίκου Πουρσανίδη και Γεράσιμου Σκαφίδα συμπληρώνει ο Δημήτρης Πιατάς.

Ο ΜακΝτόνα, συγγραφέας ιδιαίτερα αγαπητός στην Ελλάδα, στον «Πουπουλένιο» συνδυάζει στοιχεία αστυνομικού θρίλερ και μαύρης κωμωδίας, δημιουργώντας ένα έργο με αμείωτη ένταση που κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή ως το τέλος. Ένας συγγραφέας που ζει σε ένα κράτος με αυταρχικό καθεστώς, ανακρίνεται για το φρικιαστικό περιεχόμενο των διηγημάτων του και τις ομοιότητές τους με μια σειρά από ανεξιχνίαστες παιδοκτονίες που συμβαίνουν στην πόλη. Ο κόσμος της φαντασίας μπλέκεται με τον πραγματικό κόσμο, δημιουργώντας ένα σύμπαν όπου όλα είναι πιθανά και απίθανα.

Το έργο έλαβε το βραβείο Olivier 2004 για το καλύτερο νέο έργο, το 2004-2005 το βραβείο New York Drama Critics’ Circle Award για το καλύτερο νέο ξένο έργο και δύο βραβεία Tony για την παραγωγή. Προτάθηκε, επίσης, για το Βραβείο Evening Standard 2004 για το καλύτερο νέο έργο.

«Μια φορά κι έναν καιρό» οι γονείς και οι παππούδες μας, μάς αφηγούνταν όμορφα παραμύθια για να κοιμηθούμε γλυκά και ήσυχα. Εδώ ο ΜακΝτόνα  μας αφηγείται ένα σκληρό, «αιματοβαμμένο» παραμύθι για να μας ξυπνήσει. Ο «Πουπουλένιος» – αλήθεια, πόσο τρυφερή λέξη; – δεν είναι μια ιστορία για παιδιά, αλλά ΜΕ παιδιά. Παιδιά που κακοποιήθηκαν, που δεν έλαβαν αγάπη, που βίωσαν τον πόνο και που εν τέλει… δεν μεγάλωσαν ποτέ. Το κείμενο αυτό αγγίζει πολύ σοβαρά ζητήματα της ζωής του σύγχρονου ανθρώπου. Μέσα από αυτήν την παράσταση, προσπαθούμε να εξερευνήσουμε την βία που γεννιέται σήμερα στις κοινωνίες και πώς αυτή διασπείρεται σε κάθε οικογένεια, σε κάθε σπίτι. Επίσης, ψάχνουμε την απάντηση στο ερώτημα: ποια η σχέση της Τέχνης με την πραγματικότητα; Πόσο χρήσιμη ή «επικίνδυνη» μπορεί να είναι η Τέχνη για την – κάθε μορφής- εξουσία; Δυστυχώς απολυταρχικά καθεστώτα υπάρχουν ακόμα στις μέρες μας σε πολλά μέρη του κόσμου… Η ελευθερία λόγου και έκφρασης δεν είναι δεδομένη και οφείλουμε να την προστατεύουμε σε κάθε φάση της ανθρώπινης ιστορίας. Φεύγοντας από το θέατρο, ας αναρωτηθούμε: τελικά… ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα;

Η παράσταση είναι κατάλληλη για άτομα άνω των 16 ετών.