Αμερικάνικος Βούβαλος, του David Mamet σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου στο Θέατρο Σημείο

Ένα έργο-ορόσημο της σύγχρονης αμερικανικής δραματουργίας, που φέρνει στο φως τη γυμνή αλήθεια ενός κόσμου σε ηθική κατάρρευση· την αποδόμηση του αμερικανικού ονείρου, τη μοναξιά, την ανάγκη για αγάπη και τη σκληρότητα μιας κοινωνίας που τα μετρά όλα με όρους κέρδους.

Πρωταγωνιστεί ο Γιώργος Νινιός που μετά την πολυσυζητημένη του ερμηνεία στο “Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα” επιστρέφει για να ενσαρκώσει έναν ρόλο κυνικό και τρυφερό ταυτόχρονα, έναν ήρωα χαμένο στον λαβύρινθο των αντιφάσεών του. Δίπλα του, οι Αντώνης Κρόμπας και Σταύρος Τσουμάνης συγκροτούν ένα εκρηκτικό τρίγωνο σχέσεων, φόβου, ματαίωσης και «υπόγειας» αγάπης.

Η σκηνή του θεάτρου Σημείο μετατρέπεται σε ασφυκτικό πεδίο σύγκρουσης, όπου η φιλία, η επιθυμία και η προδοσία συνυπάρχουν στην πιο ωμή, αλλά και ευάλωτη εκδοχή τους.

Ένα εμβληματικό έργο που επανέρχεται για να μας υπενθυμίσει την θολότητα του αμερικανικού ονείρου. Τρεις άνθρωποι παγιδευμένοι σε ψευδαισθήσεις επιτυχίας. Η ακατάσχετη φλυαρία τους και η θορυβώδης συμπεριφορά τους, πολύ απλά, υπογραμμίζουν την ακινησία τους. Και για άλλη μια φορά υπάρχει «μία σπίθα τρεμόσβηστη» – όπως λέει και ο Μανώλης Αναγνωστάκης- να μας παρηγορήσει. Η ευαισθησία, πάντα καλά κρυμμένη, αποκαλύπτεται έστω και καθυστερημένα.

Πενήντα χρόνια μετά την παρθενική του παρουσίαση, ο Αμερικάνικος Βούβαλος, είναι πεισματικά παρών.

Το έργο διαδραματίζεται σε ένα παλιατζίδικο μιας αμερικανικής μεγαλούπολης τη δεκαετία του ’70. Ο ιδιοκτήτης, ο Ντον, ένας μικροέμπορος παλιατζήδων, νιώθει ότι εξαπατήθηκε όταν πούλησε κατά λάθος ένα σπάνιο και πολύτιμο συλλεκτικό νόμισμα — τον «Αμερικάνικο Βούβαλο» — σε εξευτελιστική τιμή. Μαζί με τον νεαρό, σχεδόν αφελή προστατευόμενό του Μπομπ και τον οξύθυμο φίλο του Τιτς, καταστρώνει ένα σχέδιο για να διαρρήξουν το σπίτι του συλλέκτη και να πάρουν πίσω το νόμισμα.

Όμως το σχέδιο δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ. Στην πορεία προς την υλοποίησή του, αποκαλύπτεται η διαβρωτική δυναμική μεταξύ των τριών ανδρών. Οι σχέσεις αλληλοϋποστήριξης μετατρέπονται σε σχέσεις καχυποψίας, χειραγώγησης και βίας. Η επιθυμία για γρήγορο κέρδος, η απουσία εμπιστοσύνης, η αδυναμία επικοινωνίας, διαλύουν κάθε δεσμό.

Ο Αμερικάνικος Βούβαλος που θα σκηνοθετήσει ο Γιάννης Μπέζος τη νέα σεζόν είναι πολλά περισσότερα από μια πικρή κωμωδία. Είναι μια τομή στην καρδιά του αμερικανικού ονείρου. Ο Mamet, με φόντο την παρακμιακή Αμερική της δεκαετίας του ’70, μιλά για την καταρρέουσα εμπιστοσύνη, την ψευδαίσθηση του πλουτισμού, τη ματαίωση της ανδρικής ταυτότητας και την απουσία προτύπων.

Έργο σπαρακτικά σύγχρονο, όσο κι αν θέλουμε να το διαψεύσουμε, ένας καθρέφτης ενός κόσμου που καταρρέει εσωτερικά, όπου οι άνθρωποι αντικαθίστανται από την επιθυμία για επιτυχία, και τα συναισθήματα από την ανάγκη για επιβεβαίωση.

Όπως αναφέρει στο σημείωμά του ο Γιάννης Μπέζος, «υπάρχει πάντα μια σπίθα τρεμόσβηστη», που επιμένει. Είναι η τελευταία ρωγμή της ευαισθησίας – μια κρυφή ελπίδα ότι ο άνθρωπος μπορεί να καταλάβει, έστω και καθυστερημένα, πού έκανε το λάθος.