Anora του Sean Baker, ή αλλιώς μία σύγχρονη Σταχτοπούτα από το Μπρούκλιν

Στα πλαίσια της τελετής έναρξης των 30ων Νυχτών Πρεμιέρας, βρέθηκα κι εγώ ανάμεσα σε περίπου 1.000 θεατές για να παρακολουθήσουμε την “Anora”, τη νέα ταινία του Αμερικανού σκηνοθέτη του ανεξάρτητου σινεμά, Sean Baker, η οποία κέρδισε τον φετινό Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών. Η ταινία προβλήθηκε ακόμη μια φορά στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας κι όσοι δεν πρόλαβαν να τη δουν, θα έχουν την ευκαιρία να την πετύχουν στις αίθουσες από τις 24 Οκτωβρίου, από την Tanweer.

Αυτή είναι σίγουρα η μεγαλύτερη παραγωγή του Sean Baker, ενός σκηνοθέτη που υπηρετεί τις αθέατες ιστορίες και έχει αγαπηθεί από πολλούς. Το 2015 γύρισε ταινία με κινητό, το “Tangerine”, το 2017 μάς χάρισε το “The Florida Project”, έχοντας ανάμεσα στο cast και τον Willem Dafoe και, το 2021 παρέδωσε το “Red Rocket”, ένα διαμαντάκι στην αξιόλογη φιλμογραφία του. Ο Sean Baker αποδομεί το αμερικανικό όνειρο, όπως μου αρέσει να λέω, και επιλέγει ως κύρια θεματική στις ταινίες του την σεξεργασία, ένα θέμα που λίγοι θίγουν όπως αυτός, με σεβασμό και ρεαλισμό. Στα 53 του, κέρδισε μια από τις σημαντικότερες διακρίσεις στον κινηματογραφικό τομέα για την όγδοη ταινία του, στην οποία εκτός από σκηνοθέτης είναι και παραγωγός, σεναριογράφος και μοντέρ!

Η αφίσα της ταινίας “Anora” του Sean Baker

Σύνοψη: Η Anora, μία νεαρή σεξεργάτρια από το Μπρούκλιν, αρπάζει την ευκαιρία να ζήσει το παραμύθι της Σταχτοπούτας όταν συναντά και παντρεύεται αυθόρμητα τον Vanya, γιο ενός Ρώσου ολιγάρχη. Τα νέα μαθαίνονται στη Ρωσία και το παραμύθι της απειλείται καθώς οι γονείς του καταφθάνουν στη Νέα Υόρκη για να ακυρώσουν τον γάμο.

Παίζουν: Mikey Madison, Mark Eidelstein, Yura Borisov, Karren Karagulian, Vache Tovmasyan και Aleksei Serebryakov.

Η Ani, που δεν θέλει να την φωνάζουν Anora, δουλεύει σε ένα κλαμπ και προσφέρει ιδιωτικούς χορούς στους πελάτες. Εκεί την πρωτοσυναντάμε στην εναρκτήρια σκηνή της ταινίας. “Προσπαθούμε να δείξουμε στο κοινό πόσο καλή είναι στη δουλειά της και το τι χρειάζεται να κάνει κάθε βράδυ. Πρέπει ουσιαστικά να πηγαίνει από πελάτη σε πελάτη και, μέσα σε δευτερόλεπτα που γνωρίζει κάποιον, να τον διαβάζει” λέει ο σκηνοθέτης για την κεντρική ηρωίδα του.

“Anora” του Sean Baker

Ταυτόχρονα, επιλέγει να δείξει και τις αθέατες στιγμές στην βάρδιά της, όπως όταν τρώει από το ταπεράκι της στα αποδυτήρια, προσδίδοντας στον ρεαλισμό. Μάλιστα, η βασική σύμβουλος της ταινίας ήταν η Andrea Werhun, η οποία έχει γράψει και τα απομνημονεύματά της ως συνοδός και χορεύτρια στα 20 της, με τίτλο “Modern Whore”. “Ήταν πολύ ωραίο να ακούς από πραγματικές χορεύτριες και σεξεργάτριες να λένε ότι πραγματικά το έσκισες” δήλωσε ο Baker για τις λεπτομέρειες της δουλειάς που έβαλε στην ταινία.

Η γνωριμία της Anora με τον κάπως goofy και άβγαλτο Vanya είναι αυτή που πυροδοτεί τα πάντα. Σαν στερεοτυπικά πλούσιος κακομαθημένος, την καλεί να γίνει η κοπέλα του για μια εβδομάδα και να την πληρώσει αδρά. Μια χαοτική εβδομάδα, που η Anora ζει το όνειρο και γίνεται η Σταχτοπούτα του παραμυθιού με αποκορύφωμα τον γάμο τους στο Λας Βέγκας. Όμως, ο συγκεκριμένος πρίγκιπας είναι κάπως φλώρος, κάτι που η κατά τ’ άλλα πανέξυπνη Anora, πάνω στον ενθουσιασμό δεν μπόρεσε να προβλέψει.

“Anora” του Sean Baker

Ο Baker από την αρχή μέχρι το τέλος κρατάει τον χαρακτήρα της Anora ακέραιο, με ακλόνητες ηθικές αξίες και με τεράστιο δυναμισμό. Είναι μια από τους καλύτερους γυναικείους χαρακτήρες που έχουμε δει φέτος στο σινεμά!

Η ηθοποιός που την υποδύεται, η Mikey Madison (μπορεί να την ξέρετε από την σειρά “Better Things”, από το “Once Upon a Time in Hollywood” όπου παίζει ένα μέλος της οικογένειας Manson ή από το “Scream” του 2022) πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα πέρασε πολύ χρόνο σε strip clubs και έμεινε για λίγο στο Brighton Beach, που αποτελεί το κέντρο της ρωσικής μεταναστευτικής κοινότητας στο νότιο Μπρούκλιν και, βασικό μέρος στην ταινία. Επίσης, έμαθε ρωσικά και lap dancing για τις ανάγκες του ρόλου!

Αυτό που έχει πολύ ενδιαφέρον στην συγκεκριμένη ταινία είναι πως δεν μοιάζει με μια ταινία. Δηλαδή αλλάζει αριστουργηματικά τα είδη με τέτοιον τρόπο που είναι λες και βλέπουμε διαφορετικές ταινίες, που δένουν τόσο καλά μέσα σε μια. Από τη μια έχουμε το θυελλώδες ρομάντζο, αυτό το παραμυθένιο όνειρο που ο Vanya φέρνει την Anora στην έπαυλή του και σβήνει την παλιά της ζωή. Κάπου στην μέση ξεκινά το χάος και είναι λες και βλέπουμε κάποια φαρσοκωμωδία με αυτούς τους ανίκανους εγκληματίες, λίγο “Home Alone”. Ταυτόχρονα ενέχει και κάτι από αγωνία καταδίωξης και καταλήγει σε μίνι δράμα μπλεγμένο με ρεαλισμό, χωρίς να χάνει το χιούμορ του σε όλη αυτή την roller coaster διαδρομή.

Ο Sean Baker στα γυρίσματα της ταινίας “Anora”

“Ήξερα ότι μπορούσα να βρω τα σημεία που είναι λίγο πιο ανοιχτά ως προς το χιούμορ, σχεδόν να αγγίξω τα επίπεδα χιούμορ του sitcom, εφόσον θα έφερνα το κοινό πίσω στην γειωμένη πραγματικότητα στο τέλος της ταινίας” είπε χαρακτηριστικά ο Baker. Και στη κατάμεστη αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής που το παρακολούθησα, τα γέλια ηχούσαν πολύ συχνά. Αλλά αυτό το είδαμε σιγά-σιγά ήδη να αναπτύσσεται από το “Red Rocket”, δεν είναι μεγάλη έκπληξη που ο σκηνοθέτης θέλησε να παίξει κι άλλο με αυτό.

Είχε, όμως, και ξεκάθαρες επιρροές στο μυαλό του, ταινίες που συστήνει να δει κανείς πλάι με την δική του. Δεν θα μπορούσε να μη πει το “Nights of Cabiria” του Federico Fellini ενώ πρόσθεσε και τις “French Connection” του William Friedkin και “The Taking of Pelham 123” του Joseph Sargent, για αυτήν την νεοϋορκέζικη δόση των ’70s, που αισθητικά ήθελε να πετύχει.

Ο Sean Baker επιμένει να φτιάχνει ταινίες που ο ίδιος πρώτος να πιστεύει σε αυτές κι έπειτα το κάθε στούντιο. Έχει μια ειλικρίνεια και μια δημιουργικότητα που δύσκολο κανείς να τις παραβλέψει. Στην “Anora” πάντως έπαιξε με τα είδη, έμεινε πιστός στις θεματικές του ανανεώνοντας και επανακαθορίζοντας τον εαυτό του στο πιο μεγάλο παραγωγικά εγχείρημά του. Και βγήκε σίγουρα κερδισμένος! Αν σας είναι οικείο το έργο του, αξίζει να δείτε την μεγάλη καταξίωση της καριέρας του, κι αν πρώτη φορά τον συναντάτε, αυτή η ταινία θα είναι σίγουρα μια δυνατή γνωριμία…