Στα Ζάλα του Γκρέκο: Ένα μουσικοχορευτικό οδοιπορικό στα βήματα του Ελ Γκρέκο στο Μέγαρο
Ένα μουσικoχορευτικό θέαμα για τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο από τον Χρίστο Τζιφάκι παρουσιάζεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Το έργο «Στα ζάλα του Γκρέκο» είναι ένα μουσικoχορευτικό οδοιπορικό από την Κρήτη στην Ισπανία, στα «βήματα» του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, με οδηγό τον κιθαρίστα και συνθέτη Χρίστο Τζιφάκι, το οποίο παρουσιάζεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το Σάββατο 6 Μαΐου στις 8 μ.μ.
Στο πρώτο μέρος του ταξιδιού, συνοδοιπόροι του Χρίστου Τζιφάκι θα είναι τα μέλη της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, με μαέστρο τον Γιώργο Αραβίδη, και του φλαμένκο-τζαζ σχήματός του που θα τον πλαισιώσουν στην ερμηνεία της σύνθεσής του «Στα ζάλα του Γκρέκο, από την Κρήτη στην Ισπανία». Τις ενορχηστρώσεις υπογράφει ο Αχιλλέας Γουάστωρ.
Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής τη ΕΡΤ, Μαέστρο Γιώργος Αραβίδης
Στο δεύτερο μέρος της βραδιάς, ο αγαπημένος δεξιοτέχνης θα δημιουργήσει μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, παντρεύοντας κρητικούς σκοπούς με ισπανικά τραγούδια και χορούς. Μαζί του, οι χορευτές Φανή Δεμέστιχα (φλαμένκο) και Γιάννης & Γιώργος Μεγαλακάκης (κρητικοί χοροί), οι τραγουδίστριες Ειρήνη Δερέμπεη (κρητικά) και Δροσιά Χαρίση (φλαμένκο) και οι μουσικοί Κάρολος Κουκλάκης (μπουλγαρί), Παναγιώτης Μπουραζάνης (μπάσο), Γιάννης Δημουλάς (ντραμς), Pedro Fabián (κρουστά) και Χρήστος Φρόνιμος (βιολί).
Ο Χρίστος Τζιφάκις βλέπει τη σύγχρονη μουσική και τον χορό σαν ένα θέμα με παραλλαγές. Έχοντας ζήσει τόσο στην Κρήτη, όσο και στην Ισπανία, αντλεί το υλικό της έμπνευσής του από τους πρωτομάστορες της κρητικής μουσικής αλλά και του φλαμένκο, αναζητώντας τις μουσικές συγγένειες ανάμεσα στους δύο λαούς.
Με αλχημική διάθεση μπλέκει στοιχεία του παρελθόντος ‒βυζαντινά, αραβικά, ελληνικά, τσιγγάνικα‒ με σύγχρονα τζαζ ροκ, αναδεικνύοντας τον έντονο διονυσιακό χαρακτήρα των δύο άκρων της Μεσογείου αλλά και τη λαϊκή θυμοσοφία που βρίσκουμε τόσο στην κρητική μαντινάδα, όσο και στην ισπανική letra. Έτσι, δημιουργεί μια ενιαία αισθητική, μπολιάζοντας το παραδοσιακό στοιχείο με το λόγιο και το πανηγύρι της υπαίθρου με το μουσικοσκηνικό δρώμενο.
