Η ακρόαση

Η Αννα Μπρόνσκι, δασκάλα βιολιού σε μουσικό γυμνάσιο, παρά την αντίθεση κάποιων συναδέλφων της αναλαμβάνει την προετοιμασία ενός μαθητή που θεωρεί αυθεντικό ταλέντο. Αποφασισμένη να τον προετοιμάσει για την ενδιάμεση εξέταση, η Άννα παραμελεί την οικογένειά της και κυρίως  τον γιο της.

Είναι προφανές ότι η καλοφτιαγμένη και ερμηνευμένη στην εντέλεια (όχι μόνο από την Χος αλλά από όλους σχεδόν τους ηθοποιούς) δεύτερη ταινία της γερμανίδας  Ινα Βάισε, δεν ήθελε να θυμίζει σε τίποτα τη «Δασκάλα του πιάνου» των Χάνεκε- Ιπέρ με την οποία πολλοί ίσως σινεφίλ  θεωρήσουν εσφαλμένα ότι υπάρχουν ομοιότητες. Η «Ακρόαση» όμως δεν είναι ένα νοσηρό ερωτικό δράμα με ψυχολογικές παραμέτρους αλλά το αινιγματικό πορτρέτο μιας αψυχολόγητης και απέραντα μυστηριώδους γυναίκας που επιχειρεί με το λάθος τρόπο να φέρει την ισορροπία μεταξύ της οικογενειακής και της επαγγελματικής ζωής της. Υπάρχουν βέβαια στοιχεία όπου ο ψυχολογικός παράγοντας  έχει το πάνω χέρι στην ιστορία, αλλά το ερωτικό στοιχείο έρχεται σε δεύτερη μοίρα και δεν οφείλεται σε μια λανθάνουσα ερωτική έλξη μεταξύ δασκάλας και μαθητή. Η ταινία αφορά κυρίως στις βασανιστικές διαπροσωπικές σχέσεις και την ευθύνη των οικογενειών πάνω στο ζήτημα της διαμόρφωσης του χαρακτήρα ή την καλλιέργεια του ταλέντου καθώς και στον ζωτικό χαρακτήρα των βασικών επιλογών στη ζωή «που είναι πολύ μικρή για να γίνεις καλός μόνο σε ένα πράγμα».