Αναλογιζόμενος κανείς τους δήμους αναφοράς, υποθέτει πως το πρόβλημα των αδεσπότων είναι περιορισμένο. Κι όμως, η εγγύτητα με τον Υμηττό, την ορεινή αττική ζώνη, είναι μια ανοιχτή πληγή για τους όμορους δήμου αφού τα περιστατικά εγκατάλειψης είναι πολλά. «Βρισκόμαστε πολύ συχνά μάρτυρες σε περιστατικά εγκατάλειψης ολόκληρης γέννας στο βουνό που με ταχύτατες διαδικασίες μας φιλοδωρούν με 8-10 κουτάβια τη φορά» τονίζει η κ. Ανευλαβή.

Γι’ αυτό και η ίδρυση του σωματείου κρίθηκε απαραίτητη το 2015, παρότι ο δήμος Παπάγου έχει πρόγραμμα στειρώσεων και περίθαλψης των αδεσπότων. «Η συνεργασία μας με το δήμο αποδίδει ύστερα από επίμονη δική μας προσπάθεια. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα, κρίνοντας τόσο από την εμβέλεια όσο και από την οικονομική επιφάνεια του δήμου».

‘Οπως και σε πολλές ακόμα αντίστοιχες περιπτώσεις, ενώ τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου είναι πολυάριθμα στην πράξη λίγοι δρουν στο δρόμο: Στην ανάγκη διασώσεων, την μεταφορά ζώων σε γιατρούς κ.ο.κ. «Υπάρχει και μια άλλη ιδιαιτερότητα στην περιοχή μας: Ο πληθυσμός είναι γερασμένος· δηλαδή δεν είναι φιλικά προσκείμενος στα όποια αδέσποτα υπάρχουν. Οργανώνουμε, λοιπόν, φιλοξενίες των ζώων ειδικά σε σκυλιά υπερήλικια, χειρουργημένα ή άρρωστα. Βασικό μας μέλημα να βρουν μόνιμα σπίτια. Ασφαλώς, οι υιοθεσίες χρειάζονται πολλή δουλειά πριν δοθεί το ζώο τόσο στη νέα του οικογένεια όσο και στο σπίτι που θα το φιλοξενήσει». Υπολογίζεται πως το σωματείο διαχειρίζεται κάθε χρόνο 100 περιστατικά αδέσποτων.

Ηλικιωμένα σκυλιά – όπως ο Χοντρός – απολαμβάνουν σταθερή φιλοξενία.

Το σκηνικό δεν αλλάζει ούτε και για τους εθελοντές των δήμων Παπάγου και Χολαργού: Έχει αυξηθεί ο αριθμός όσων είναι διαθέσιμοι να φιλοξενήσουν – προετοιμάζοντας το κάθε ζώο για την συνύπαρξη με τη νέα του οικογένεια – αλλά και όσων είναι πρόθυμοι να υιοθετήσουν. «Μέχρι στιγμής, είμαστε σφιχτοί στο δόσιμο ζώων. Και όταν το αποφασίζουμε αφενός οι ενδείξεις είναι καλές και αφετέρου ο υποψήφιος κηδεμόνας είναι υποχρεωμένος να υπογράψει σχετική υπεύθυνη δήλωση».

Η ίδια αναλογία ισχύει και ως προς τους πόρους του σωματείου, αφού ήδη δύο διαδικασίες παζαριών έχουν ακυρωθεί μέσα στο 2020. «Προσπαθούμε – και το έχουμε τηρήσει σε μεγάλο βαθμό – να μην διαχειριζόμαστε χρήματα δωρητών. Αντίθετα, ενθαρρύνουμε όλους όσοι θέλουν να μας βοηθήσουν να καταθέτουν τα χρήματα τους απευθείας στους συνεργαζόμενους κτηνιάτρους, στα pet shop και στις πανσιόν όπου φιλοξενούνται ζώα μας. Ακόμα κι αν ζητήσουμε μια τραπεζική κατάθεση προτείνουμε να είναι μικρή· για παράδειγμα το υπόλοιπο ενός λογαριασμού που δεν μπορεί να γίνει καν ανάληψη!».

Ένα κουταβάκι, από τα πολλά που εγκαταλείπονται, δόθηκε για υιοθεσία σε μια κοπέλα που δεν είχε πρότερη εμπειρία συνύπαρξης με ζώο. Είχε, όμως, θέληση να μάθει. Τελικά, το κουταβάκι χρειάστηκε χρόνο να προσαρμοστεί αφού για μέρες έκλαιγε διαρκώς. Η νέα του κηδεμόνας καλούσε συχνά τα μέλη του σωματείου, κλαίγοντας κι αυτή μαζί με το κουτάβι της, απογοητευμένη που δεν μπορούσε να το καθησυχάσει. Ήταν, όμως, αποφασισμένη να τα καταφέρει. Έτσι κι έγινε.

• Να κάνετε μια μικρή δωρεά στον τραπεζικό λογαριασμό των συνεργατών γιατρών του σωματείου
• Να αναλάβετε την φιλοξενία ενός ζώου