Backstage video από την παράσταση “Του Κουτρούλη ο Γάμος”

Τη σκηνοθεσία ανέλαβε η Σμαράγδα Καρύδη η οποία και πρωταγωνιστεί στη παράσταση μαζί με τον Νίκο Κουρή στον ρόλο του Κουτρούλη. Μαζί τους μια ομάδα καταξιωμένων αλλά και νεότερων ηθοποιών και μουσικών που παίζει, χορεύει, τραγουδάει και ερμηνεύει τα τραγούδια της παράστασης σε μουσική του Μίνου Μάτσα.

Ο Μανόλης Κουτρούλης, ένας ευκατάστατος  ράφτης απ’ τη Σύρο, φτάνει μαζί με τον υπηρέτη του Στροβίλη στην Αθήνα για να ζητήσει σε γάμο την φιλόδοξη Ανθούσα, κόρη του ξενοδόχου Σπύρου, που έχει ερωτευτεί. Η Ανθούσα έχει κρυφά απ’ τον πατέρα της σχέση με τον Λεωνίδα Ξανθούλη, έναν νεαρό αστυνομικό γραφέα ο οποίος είναι επίσης πολύ ερωτευμένος μαζί της και προκειμένου να αποφύγει το γάμο με τον Κουτρούλη του θέτει έναν όρο. Για να γίνει γυναίκα του πρέπει ο ταπεινής καταγωγής και αμόρφωτος ράφτης να εγκαταλείψει τη ραπτική και να γίνει υπουργός.

Ο Κουτρούλης με τη βοήθεια του υπηρέτη του προσπαθεί με κάθε μέσο για να πετύχει την υπουργοποίησή του και καταφέρνει να πείσει τους πάντες πως πραγματικά το έχει πετύχει. Έτσι η μεγαλομανής Ανθούσα γρήγορα τον παντρεύεται. Όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά μέχρι να αποκαλυφθεί η απάτη και το ψέμα και να επέμβει η δικαιοσύνη.

Ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής ήταν Φαναριώτης λόγιος, ρομαντικός ποιητής της Αθηναϊκής σχολής , πεζογράφος, καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πολιτικός και διπλωμάτης. Επηρεασμένος από τον Μολιέρο και με δάνεια από τον Αριστοφάνη τόσο στη φόρμα όσο και στο περιεχόμενο, ο Ραγκαβής παρουσιάζει τον Κουτρούλη το 1845. Μόλις 15 χρόνια μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους η πολιτική αυτή σάτιρα μοιάζει τραγικά διαχρονική.

Όλα τα θέματα που θίγει όπως η διαφθορά, το πελατειακό κράτος, τα ρουσφέτια, η αναξιοκρατία, ο αρχοντοχωριατισμός, η ξενομανία, η διαπλοκή, η σχέση Τύπου και εξουσίας κι ο διχασμός που έχει καθορίσει συχνά με οδυνηρό τρόπο όλη την νεότερη ιστορία μας, είναι τα ίδια που μας απασχολούν δυστυχώς σχεδόν 200 χρόνια αργότερα. Το έργο θα παρουσιαστεί στη γλώσσα την οποία γράφτηκε, μετά από κάποιες αναγκαίες περικοπές που έγιναν για την δραματουργική οικονομία της παράστασης, καθώς και με κάποιες εμβόλιμες σύγχρονες προσθήκες κειμένων και πρωτότυπων τραγουδιών, παντρεύοντας το τότε με το σήμερα, σ’ ένα γάμο διαχρονικά κωμικοτραγικό, παρόμοιο με του Κουτρούλη.