Ένα αγγελικό πρόσωπο

Η Μαρλέν που ζει μόνη της, με την οκτάχρονη κόρη της Έλι, γνωρίζει έναν γοητευτικό άνδρα και αποφασίζει να τον ακολουθήσει άνευ όρων, αδιαφορώντας για το ανήλικο παιδί της. Η μικρή Έλι αρχίζει έναν αγώνα επιβίωσης και προσπάθειας να ενωθεί και πάλι με την μητέρα της.

Μια περίπλοκη και βασανιστική σχέση. Ένα σκληρό στόρι που δύσκολα βρίσκει διέξοδο στην ευτυχία. Αλλά πάνω από όλα μια ιστορία ενηλικίωσης με δύο αποδέκτες.

Η Μαρλέν με την καθυστερημένη ενηλικίωση και η Έλι με την πρόωρη ενηλικίωση είναι τα δύο πρόσωπα του δράματος. Η επιπολαιότητα της πρώτης αναγκάζεται τη δεύτερη να γίνει πιο υπεύθυνη. Συμβαίνει σε πολλές οικογένειες τα παιδιά να ωριμάζουν αναγκαστικά λόγω της ανευθυνότητας των γονιών τους.

Παρόμοιο θέμα είχαμε δει πρόσφατα και στο εντυπωσιακό «Florida project» του Σον Μπέικερ που έδινε μαθήματα νεορεαλισμού σε μια επιτηδευμένη (ελέω τοποθεσίας δίπλα στην Ντίσνεϊλαντ που εξυπηρετούσε το συμβολισμό του φιλμ) ανατροπής της καθημερινότητας. Κάτι ανάλογο επιχειρεί κι εδώ η νεοφερμένη Φιλό αλλά η αφήγηση της έχει πολλά κενά που προσπαθεί να τα σκεπάσει με μια κραυγαλέα ψυχρή αποστασιοποίηση από φόβο μην κατηγορηθεί ότι έφτιαξε ένα μελό.

Όμως το θέμα από μόνο του αυτό ακριβώς είναι και βρίθει από αμέτρητες μελό σκηνές. Ακόμη κι όταν η Έλι είναι μόνη στο σπίτι και προσπαθεί να καλύψει την απουσία της μητέρας της κάνοντας τις αγαπημένες τους συνήθειες, όσο κι αν προσπαθεί η σκηνοθέτιδα να κρατήσει ψύχραιμη την κάμερα της δεν τα καταφέρνει. Μοιραία ένα δάκρυ θα κυλήσει στο μάγουλο κι αυτό δεν είναι κακό.

Το κακό με τη Φιλό είναι πως αγχώνεται υπερβολικά να πείσει για τις αγνές προθέσεις της κι αυτό έχει αρνητικό αντίκτυπο στο φιλμ αφού πολλές σκηνές είναι γυρισμένες με έντονη νευρικότητα. Όμως υπάρχουν και τα θετικά. Εκεί που σχεδόν αριστεύει το «Αγγελικό πρόσωπο» είναι στο καστ. Τόσο η ερμηνεία της Κοτιγιάρ όσο και η αποκάλυψη που ακούει στο όνομα Αϊλίν Αξοί – Ετέξ (αυτή η πιτσιρίκα θα σας κλέψει την καρδιά) είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακές.