Αλαντίν (μεταγλωττισμένη)

Οι μαγικές περιπέτειες του γοητευτικού αλητάκου του δρόμου Αλαντίν, της θαρραλέας και αποφασιστικής πριγκίπισσας Τζάσμιν και, φυσικά, του Τζίνι που καλείται να ξεκλειδώσει το μέλλον τους.

Μαγικά χαλιά που πετούν πάνω από χαλιφάτα, βουνά και θάλασσες. Ένα χαμίνι που έχει γίνει εξπέρ στις κλοπές και τα άλματα σε ταράτσες. Μια πριγκίπισσα βγαλμένη από τα φανταχτερά παραμύθια της Μέσης Ανατολής. Ένας κακός (ο βεζίρης Τζαφάρ) που πετάει σπίθες μέσα από τα μάτια του. Μουσικοχορευτικές σκηνές που κάνουν το Μπόλιγουντ να μοιάζει με φτηνό κομπάρσο. Και πάνω από όλα το Τζίνι που δεν μοιάζει μόνο στο μπλε χρώμα του animated χαρακτήρα που είχε «υποδυθεί» το 1992 ο Ρόμπιν Γουίλιαμς- η παρουσία του Γουίλ Σμιθ είναι αν μη τι άλλο εμπνευσμένη και γίνεται πυξίδα για την πλοήγηση της καθαρά απελευθερωτικής ψυχαγωγικής δύναμης που κρύβεται πίσω από την ιστορία του «Αλαντίν».

Ο Γκάι Ρίτσι καταφέρνει να προσδώσει διαχρονικό χαρακτήρα και οικουμενικά μηνύματα στην ιστορία του κλέφτη από την Ανατολή, πατώντας όχι τόσο στο πιασάρικο συμβολισμό του μαγικού λυχναριού (το «σπίτι-φυλακή» του δύσμοιρου πνεύματος που είναι καταδικασμένο να πραγματοποιεί ευχές στο πέρασμα των αιώνων) που γίνεται μέσο για την πραγματοποίηση κάθε ονείρου αλλά κυρίως σε σταθερές αξίες – ακούγονται νέες ηχογραφήσεις των αυθεντικών τραγουδιών της πρώτης ταινίας Αλαντίν (1992) που έχουν αφήσει ιστορία, όπως το “A Whole New World” (Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού), αλλά και νέα τραγούδια- στο ταίριασμα και το ανακάτεμα της φαντασίας, του χιούμορ, της δράσης και των εφέ.

Το ταξίδι αυτογνωσίας του αλητάκου έχει μπόλικο σασπένς και αυθεντικότητα, χωρίς ίχνος σοβαροφάνειας ή τεχνητού δράματος. Για το είδος της οικογενειακής περιπέτειας φαντασίας, η δουλειά του Γκάι Ρίτσι κρίνεται κάτι παραπάνω από επαρκής, ενώ αξίζει να επισημανθεί ότι απευθύνεται εξίσου σε μικρούς και μεγάλους θεατές.