Στα έργα της συναυλίας, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, «θυμούνται» επίσης έργα του Μπετόβεν.
Τα έξι κουαρτέτα εγχόρδων του Μπέλα Μπάρτοκ, από τα οποία θα ακούσουμε τα δύο πρώτα στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση στις 28 Μαρτίου από το Κουαρτέτο Diotima, συγκεντρώνουν τους πιο χαρακτηριστικούς μουσικούς νεωτερισμούς από το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Ταυτόχρονα, έχουν σημαντικά κοινά χαρακτηριστικά με τα τελευταία –κυρίως– κουαρτέτα του Μπετόβεν: το μουσικό τους υλικό παράγεται με παραδειγματική οικονομία από λίγα μουσικά «κύτταρα», οι φόρμες τους σχηματίζονται με έναν οργανικό αλλά και ελεύθερο τρόπο, ενώ οδηγούν τον ακροατή σε μια έντονη συγκέντρωση κι έναν βαθιά εσωτερικό κόσμο.
Ο Αλέξανδρος Μαρκέας σχετίζεται με διαφορετικό τρόπο με τον Μπετόβεν: παραφράζει με χιούμορ, ενίοτε σκοτεινό, τον τίτλο της δημοφιλέστατης σκηνικής μουσικής του, «Τα ερείπια των Αθηνών» (1811), όπου η θεά Αθηνά συνυπάρχει με χαρακτήρες της οθωμανικής Αθήνας. Ποιος είναι για τον Έλληνα συνθέτη ο ήχος των «νέων ερειπίων» της πόλης του, ποιες μνήμες φέρνουν στην επιφάνεια, πώς συνυπάρχουν με αυτά που μας περιστοιχίζουν εδώ και αιώνες;
Κουαρτέτο DIOTIMA
Βιολί Yun-PengZhao
Βιολί Constance Ronzatti
Βιόλα Franck Chevalier
Βιολοντζέλο Pierre MORLET
Πρόγραμμα
Béla Bartók: Κουαρτέτο αρ. 2 (1917)
Αλέξανδρος Μαρκέας: «Τα νέα ερείπια των Αθηνών» (2018) σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση
BélaBartók: Κουαρτέτο αρ. 1 (1909)
