Mamma Mia! Here We Go Again
Δέκα χρόνια μετά, το πάρτι με μουσική των ABBA και φόντο το ελληνικό καλοκαίρι, συνεχίζεται…
Η έγκυος Σόφι προσπαθεί να ανακαινίσει το ξενοδοχείο της μητέρας της Ντόνα στο ελληνικό νησί με το όνομα… Καλοκαίρι. Για να το καταφέρει θα ζητήσει τη βοήθεια των πιστών φιλενάδων της μακαρίτισσας μητέρας της και κάπως έτσι θα μάθει ακόμη περισσότερα μυστικά για το παρελθόν της για τους μπαμπάδες της και για την ανεπανάληπτη γιαγιά της.
Χωρίς Σκόπελο, Σκιάθο, Πήλιο (ως γνωστόν τα γυρίσματα έγιναν στην Κροατία και τις δαλματικές ακτές) αλλά και Μέριλ Στριπ η- οποία περιορίζεται σε μια μίνιμουμ εμφάνιση διάρκειας λίγων λεπτών όπου λέει ένα τραγουδάκι και… that’s it- η ταινία ξεκινάει με την όπισθεν αλλά γρήγορα ανεβάζει στροφές και καταλήγει στα δέοντα.
Ποια είναι αυτά; Ανάλαφρη διάθεση, προβληματισμοί του γλυκού νερού, χορός και τραγούδι σαν να μην υπάρχει αύριο («ζήσε τη ζωή» θα μπορούσε να είναι το διαφημιστικό μοτό του φιλμ), επιδέξια σκηνοθετικά δεσίματα των δύο διαφορετικών ιστοριών και φυσικά η αθάνατη μουσική των ABBA να δίνει το ρυθμό.
Δηλαδή η απόλυτα ψυχαγωγική ταινία που καταλύει κάθε έννοια σοβαροφάνειας (απολαυστικό το συναπάντημα της Σερ και του Αντι Γκαρσία, νεανικού της φλερτ από το Μεξικό του… 1959 ενώ η Λίλι Τζέιμς ως νεαρή Μέριλ Στριπ κουβαλά κάτι από τη στόφα της σπουδαίας ερμηνεύτριας) και επιτήδευσης, που γίνεται ύμνος για το καλοκαίρι, το ραχάτι, το σεξ και όλα τα συνοδευτικά της εποχής. Τι άλλο να θελήσει κανείς τέτοια εποχή;
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
