Solo: A Star Wars Story
Δεύτερο spin off της θρυλικής σειράς επιστημονικής φαντασίας με το focus αυτή τη φορά να γίνεται στην προσωπική ιστορία του Χαν Σόλο.
Μέσα από μια σειρά παράτολμες περιπέτειες στο σκοτεινό και επικίνδυνο διαγαλαξιακό σύμπαν, ο Χαν Σόλο γίνεται φίλος με τον πελώριο μελλοντικό του συν-πιλότο, τον Chewbacca και συναντά ένα φημισμένο λαθρέμπορο που θα του δώσει τα κατάλληλα μαθήματα όχι απλώς για να τη βγάλει καθαρή αλλά και για να συναντήσει ξανά την παιδική του αγάπη…
Το μεγάλο στοίχημα εδώ δεν ήταν να γίνει μια επική περιπέτεια αντάξια του ονόματος και της μυθολογίας που κουβαλά ο διεθνώς αναγνωρίσιμος τίτλος «Star Wars» αλλά να αποδειχτεί ο «άγνωστος» μέχρι σήμερα Αλντεν Ερενραϊκ σε ικανό… προκάτοχο του Χάρισον Φορντ που έδωσε σάρκα και οστά στον ώριμο, έμπειρο, καταφερτζή και τυχοδιώκτη Χαν Σόλο που όλοι γνωρίζουμε.
Ο Αλντεν Ερενραϊκ μπορεί να μην είναι ακόμη σταρ αλλά είναι σίγουρα καλός ηθοποιός όπως έχει αποδείξει στο «Χαίρε Καίσαρ» των Κοέν, στο «Rules don’t apply» του Γουόρεν Μπίτι και κυρίως στο «Tetro» που μας τον πρωτοπαρουσίασε ο Κόπολα το 2009. Εδώ πετυχαίνει και να θυμίζει έντονα τον Φορντ των πρώτων «Πολέμων» με την ίδια κόμμωση, τις πανομοιότυπες κινήσεις και την απαράμιλλη ελαφρότητα που τον χαρακτηρίζει αλλά και να δίνει δικά του κομμάτια ανθρωπιάς και ρομαντισμού που απαιτεί ο ρόλος του.
Το φιλμ λοιπόν που σκηνοθετεί ο Ρον Χάουαρντ (που έχει πάρει το κολάι του… διαστήματος από την εποχή του «Απόλλων 13») είναι μια χορταστική περιπέτεια που βρίσκεται πάντως σε απόλυτα ταιριαστή επαφή με το κλίμα των πρώτων ταινιών του Λούκας. Για να εξασφαλιστεί αυτό, χρειάστηκε η συνδρομή του σεναριογράφου της «Αυτοκρατορίας Αντεπιτίθεται» και της «Επιστροφής των Τζεντάι» Λόρενς Κάσνταν που έχτισε την ιστορία του σε μοτίβα του χτες (βλέπουμε τα πρώτα σημάδια δημιουργίας της Αντίστασης απέναντι στην Αυτοκρατορία) που όμως έχουν το βλέμμα τους όχι τόσο στο μέλλον όσο στο σήμερα.
Από πολλές απόψεις το «Solo» μιλάει για σύγχρονες οικείες καταστάσεις σε όλους μας, αρθρώνοντας μία και μόνο λέξη που απευθύνεται όχι μόνο στους πρωταγωνιστές της ιστορίας αλλά και στους θεατές. Η λέξη αυτή είναι η «Επανάσταση» ως απάντηση σε κάθε μορφή αδικίας που συντελείται γύρω μας. Είπατε τίποτα;
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
