Καρφίτσες στα Γόνατα στο Από Μηχανής Θέατρο
Η Σοφία Φιλιππίδου συνεργάζεται δεύτερη φορά με την Εταιρεία Θεάτρου Συν Επί του Άκι Βλουτή μετά την επιτυχία της παράστασης “Μπάρτλεμπυ ο γραφιάς”, για να παρουσιάσει δύο σουρεαλιστικά μονόπρακτα της γνωστής δημοσιογράφου και συγγραφέως Ρούλας Γεωργακοπούλου σε μία παράσταση με κοινό τίτλο «Καρφίτσες στα γόνατα».
Δυο «συνηθισμένες» γυναίκες, πωλήτρια και πελάτισσα, συναντιούνται σε έναν χώρο εκτός τόπου και χρόνου, που είναι ένα διανυκτερεύον κατάστημα γυναικείων ρούχων, κάτωαπό το οποίο περνάει ο ηλεκτρικός. Η πελάτισσα επείγεται να βρει το οριστικό ρούχο της, την αποκρυσταλλωμένη εικόνα του σώματος εαυτού – καινούργιου ρόλου, ενώ η πωλήτρια- ψυχοπομπός διατηρεί την εξουσία και τη γοητεία του θανάτου και της αναγέννησης!
Δοκιμάζοντας συνεχώς ρούχα, μεταφέρουν όλη τη γκάμα των συναισθημάτων και τις τεχνικές παιχνιδιού, που είναι απαραίτητα στοιχεία κάθε πρόβας, είτε είναι πρόβα θεάτρου, είτε πρόβα θανάτου και αλλαγής.Όταν η πελάτισσα, που ήδη έχει “γράψει” το μικρό της μονόπρακτο, βρει το νέο της “ρούχο” «επιστρέφει» με τον «ηλεκτρικό»… το έσχατο όχημα…. «πίσω» στο μικρό της σπίτι, όπου «συγκατοικεί» με τα δυο της ζωγραφικά έργα: Τον ναύτη του Τσαρούχη και την Προσπερίνα (Proserpine του Dante Gabriel Rosseti)τα οποία αλωνίζουν πέρα δώθε διεκδικώντας ζωτικό χώρο.
Ο ναύτης με την ελληνικότητά του απαιτεί σεβασμό ως εθνικό και ερωτικό σύμβολο, όμως η παμπόνηρη “δυτική” Προσπερίνα με την κοφτερή της γλώσσα, αναστρέφει όλες τις βεβαιότητες και “υπαγορεύει” στην πελάτισσα -αφηγήτρια, ενα καινούργιο μονόπρακτο, που αυτήν την φορά θα είναι μια ξεκαρδιστική κωμωδία!
Να τί σημειώνει η ίδια η Σοφία Φιλιππίδου για την παράσταση:
Αγάπησα τα έργα της Ρούλας Γεωργακοπούλου με την πρώτη ανάγνωση και με ενθουσιασμό μεγάλο πρότεινα να τα σκηνοθετήσω και να συμμετέχω στην παράσταση. Εκείνη δέχτηκε επίσης με χαρά και άρχισε το ωραίο μας το θεατρικό παιχνίδι!
Η Ρούλα Γεωργακοπούλου με την βαθιά και ουσιαστική αγάπη της για το θέατρο, έγραψε και μας παραδίδει δυο μικρά αριστουργήματα, έχοντας σαν πρότυπο την ιδιοφυή τεχνική, των αγαπημένων σουρεαλιστών συγγραφέων και επηρεασμένη απο τη δύναμη και την γοητεία του μεγάλου ρεύματος του υπαρξισμού και του παραλόγου.
Στα έργα της αναγνωρίζουμε το ανθρώπινο δράμα της ύπαρξης και της κοινωνίας και ανακαλύπτουμε τους κανόνες του παιχνιδιού, που μας βοηθούν να δούμε τον εαυτό μας από μια νέα οπτική γωνία. Έτσι μέσω της αυτογνωσίας μπορούμε να καταλάβουμε ίσως, την μηδαμινή σημασία του κοινωνικού μας ρόλου και τα ειρωνικά του όρια και με απεριόριστη ελευθερία να φτιάξουμε νέους κανόνες και να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να ζήσει ουτοπικά!
Στην δική μου περίπτωση η επιθυμία μου είναι να «ξυπνήσω» τον μαγικό κόσμο της Ρούλας Γεωργακοπούλου και να φτιάξω με τις λέξεις και με τις φράσεις, με τις εικόνες και τα αισθήματα μια σουρεαλιστική παράσταση, που να μιλάει για τον άνθρωπο, την ποίηση, την γυναίκα και τον άντρα, τα σύμβολα, το παράλογο της ύπαρξης…το όνειρο και κυρίως για το μεγάλο ζητούμενο: την επικοινωνία και την αγάπη.
