Διπλή Ζωή
Η ψεύτικη ταυτότητα καμιά φορά κυριαρχεί της πραγματικής κι αυτό συμβαίνει “Διπλή ζωή”, η οποία πραγματοποιείται σε δύο πατρίδες και με δύο διαφορετικές ταυτότητες.
Άλλη μία ταινία εποχής για την πρόσφατη ιστορία της Γερμανίας, όπου αυτή τη φορά εμπλέκεται και η Νορβηγία. Ναζισμός, Στάζι και η μοίρα των Νορβηγίδων που τα έφτιαχναν με γερμανούς κατακτητές μπλέκονται σε μια ιστορία που είναι παράλληλα οικογενειακό δράμα και θρίλερ κατασκοπίας.
Ευρώπη 1990, το τείχος του Βερολίνου έχει πέσει. Η Katrine μεγαλωμένη στην Ανατολική Γερμανία, είναι ένα παιδί του πολέμου: το αποτέλεσμα της σχέσης μιας Νορβηγίδας και ενός Γερμανού στρατιώτη, κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Ενήλικη πια, επιστρέφει στη Νορβηγία και ξαναβρίσκει τη μητέρα της. Σήμερα, φαίνεται να απολαμβάνει μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή μαζί της, τον άντρα της, την κόρη και την εγγονή της. Όταν όμως ένας δικηγόρος ζητάει από την Katrine και την μητέρα της να γίνουν μάρτυρες σε μια δίκη εναντίον του Νορβηγικού Κράτους, εκ μέρους των παιδιών του πολέμου, εκείνη αντιστέκεται. Σταδιακά ένα δίκτυο καλά κρυμμένων μυστικών του παρελθόντος αποκαλύπτεται, ώσπου η Katrine καταλήγει ολοκληρωτικά εκτεθειμένη.
Το προσωπικό στοιχείο συγκρούεται με τις πολιτικές σκοπιμότητες κι όλα αυτά, ενώ ένα σύστημα, αυτό του υπαρκτού σοσιαλισμού, καταρρέει στην Ανατολική Γερμανία, παρασύροντας μαζί του ανθρώπους που το υπηρέτησαν μυστικά σε μια άλλη χώρα. Τα διλήμματα της Katrine είναι σίγουρα πολύ ισχυρά και η ταινία αφηγείται μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν καταφέρνει να γίνει μια ταινία που σε καθηλώνει. Αρκετά καθώς πρέπει και political correct ταινία, που δεν κατορθώνει να δημιουργήσει ένα αγωνιώδες και στιβαρό πολιτικό θρίλερ κατασκοπίας, ένα genre που στο πρόσφατο παρελθόν μας έχει δώσει σπουδαίες ταινίες. Επίσης, δεν έχει την συγκίνηση και το έντονο προσωπικό δράμα, που είδαμε στο “Οι ζωές των άλλων”.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Μία μέτρια ταινία, που αφηγείται μία ενδιαφέρουσα ιστορία, στην οποία εμπλέκονται παιχνίδια μυστικών υπηρεσιών και η μοίρα παιδιών με γονείς από δύο εχθρικές πατρίδες. H σπουδαία Liv Ulman με την ερμηνεία της δίνει έναν αέρα Bergman σε μερικά σημεία του έργου.
Γιώργος Σμυρνής
