Ιστορίες

Πού είναι ο Υπουργός, οέο;

Φωτογενής μεν… ακριβοθώρητος δε, είναι ο Υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι του επιχορηγούμενου θεάτρου οι οποίοι τους τελευταίους 18 μήνες προσπαθούν να τον συναντήσουν για να του εκθέσουν τα προβλήματά τους.

31.05.2011

Και δεν μιλάμε για τίποτα περιθωριακούς καλλιτέχνες. Την επιτροπή διαμαρτυρίας συγκροτούν ορισμένα από τα πιο “δυνατά” ονόματα του χώρου όπως οι: Λευτέρης Βογιατζής, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Ξένια Καλογεροπούλου, Λυδία Κονιόρδου, Μάγια Λυμπεροπούλου, Μάνια Παπαδημητρίου, Βασίλης Πουλαντζάς, Δημήτρης Τάρλοου, Αιμιλία Υψηλάντη.

Οι παραπάνω καλλιτέχνες μαζί με πολλούς άλλους πραγματοποίησαν στις 24 Μαΐου μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Πολιτισμού, ενώ αντίστοιχη συγκέντρωση προγραμματίζουν για σήμερα (31/5) με αίτημα και πάλι να ξεκαθαριστεί το θέμα των επιχορηγήσεων.

Όπως αναφέρουν οι ίδιοι με ανακοίνωση που έστειλαν στα ΜΜΕ,

“Είναι βαθιά αντιδημοκρατικό και υποτιμητικό ένας υπουργός (ο μοναδικός από τη μεταπολίτευση και μετά!) να αρνείται παντελώς τον διάλογο. Η διαβούλευση που πραγματοποιήθηκε, δεν είναι διάλογος μεταξύ υπουργού και επιχορηγούμενου θεάτρου, είναι διαδικτυακή συζήτηση πολιτών, σχετικών και ασχέτων.

Μετά την ειρηνική συγκέντρωση διαμαρτυρίας της 24ης Μαΐου έξω από το Υπουργείο Πολιτισμού, λάβαμε τη διαβεβαίωση από το γραφείο του Υπουργού ότι εντός 48 ωρών θα μας καθοριστεί συνάντηση με τον ίδιο τον Υπουργό. Πέρασαν οι 48 ώρες, πέρασαν και οι επόμενες 48 χωρίς να ειδοποιηθούμε για τίποτα. Αντίθετα, σήμερα Κυριακή, ο Υπουργός, προφανώς θορυβημένος από την επιτυχία της συγκέντρωσής μας αλλά αποφεύγοντας πάντα τον διάλογο μαζί μας, έσπευσε να καλέσει τους δημοσιογράφους για Συνέντευξη Τύπου σε αθηναϊκό μπαρ, σε μία ακόμα κίνηση εντυπώσεων.

Το επιχορηγούμενο θέατρο επί τόσα χρόνια διαμορφώνει και συντηρεί το σημαντικότερο κομμάτι της θεατρικής δημιουργίας, αναδεικνύει δυνάμεις και τάσεις που τροφοδοτούν τα κρατικά θέατρα και στηρίζει με τις παραστάσεις του διοργανώσεις όπως το Φεστιβάλ Αθηνών. Το επιχορηγούμενο θέατρο αποτελεί δυναμική εστία καλλιτεχνικού και πνευματικού προβληματισμού, είναι τόπος διαλόγου, δημοκρατίας, παιδείας. Διαμορφώνοντας παράλληλα θεατρικούς χώρους-πνεύμονες πολιτισμού σημαντικότατους, προσφέρει κοινωνική ασπίδα ιδιαίτερα σε περιοχές που απειλούνται με υποβάθμιση και εγκατάλειψη.

Το επιχορηγούμενο θέατρο από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα έχει κερδίσει ένα πολυπληθές και διαρκώς διευρυνόμενο κοινό, ζωντανή απόδειξη για την αναγκαιότητα ύπαρξης των θεάτρων αυτών, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο γενικής κρίσης αξιών, που απαιτεί επαναπροδιορισμό του πολιτισμού στον τόπο μας, και της πορείας του.

Μένει να δούμε εάν και αυτή τη φορά το ΥΠ.ΠΟ. θα διατηρήσει τη γνωστή του απαξιωτική τακτική ή θ’ ανταποκριθεί στο κάλεσμα των καλλιτεχνών.