Στα Τσακώνικα χωριά της Κυνουρίας με Skoda Yeti 1,2 TSI και Subaru Forester diesel

Όταν αποφασίσαμε να πάμε στα χωριά της Κυνουρίας, δεν ξέραμε τι θα συναντήσουμε, τι θα καταγράψουμε. Γνωρίζαμε την παράδοση και την ιστορία των τόπων αυτών, αλλά το άγνωστο μέσα στο μυαλό μας άφηνε κάποιες αμφιβολίες. Τρεις μέρες στην γη αυτή, ήταν αρκετές για να μας κάνουν να ξεχάσουμε για λίγο την ανιαρή, σύγχρονη ζωή μας.

Φύγαμε από την Αθήνα Παρασκευή απόγευμα. Μόλις είχαμε πάρει στα χέρια μας τα Subaru Forester 2.0 diesel και Skoda Yeti 1,2 TSI. Αφήσαμε  πίσω μας την Αττική Οδό και περάσαμε τον Ισθμό της Κορίνθου. Βρισκόμασταν ήδη στην ιστορική γη της Πελοποννήσου. Οι τελευταίες οδικές παρεμβάσεις βρίσκονται ακόμη σε στάδιο οργασμού, αλλά πλέον 2 ώρες ευχάριστης οδήγησης θεωρούνται αρκετές για την πολυπόθητη απόδρασή μας στην καρδιά της Αρκαδίας. Το ταξίδι μας κυλούσε ευχάριστα, χάρη και στην πολύ καλή οδική συμπεριφορά των δύο αυτοκινήτων που είχαμε στην διάθεση μας.

Κατηφορίζοντας προς την Τρίπολη, ακολουθήσαμε πορεία προς την Σπάρτη και πιο συγκεκριμένα για το Άστρος. Περίπου 5χλμ. μετά στρίψαμε προς την Κυνουρία . Ένας στενός επαρχιακός δρόμος μας ανέβαζε στις παρυφές του όρους Πάρνωνας.

Οι όποιες αρνητικές σκέψεις για την δύναμη του μοτέρ του Yeti ξεχάστηκε από την πρώτη κιόλας ανηφορική διαδρομή. Κουβαλώντας 3 ενήλικους και με πλήρη το πορτμπαγκάζ, η δύναμη του ήταν αρκετή για να ακολουθήσει το ρυθμό που είχε θέσει το πιο ισχυρό Forester. Η οδική συμπεριφορά και των δύο εξέπληξε τους υπόλοιπους επιβάτες, όπως και οι χώροι. Φυσικά, το ιαπωνικό SUV κινούνταν πιο σβέλτα και σταθερά στους κακοτράχαλους δρόμους χάρη στην υψηλή ροπή του ντιζελοκινητήρα και την πολύ καλή τετρακίνηση του. Όμως και το τσέχικο αυτοκίνητο ανέδειξε τις αρετές του, με πρώτη και καλύτερη την απορροφητικότητα της ανάρτησης και κατ’επέκταση την πιο άνετη μετακίνηση.

Καθώς σκαρφαλώναμε προς τα Βέρβαινα και σε υψόμετρο 1.160μ., εκεί δηλαδή όπου ο αέρας γίνεται πιο λεπτός, τα μάτια μας αγναντεύουν στον απέναντι ορίζοντα ένα νέο Αιολικό πάρκο, που δημιουργήθηκε με σκοπό να συμβάλει στην λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη». Φθάνοντας στο παραπάνω χωριό, έξω από τον μοναδικό ξενώνα, μας περιμένει ένας καλός φίλος, ο Παναγιώτης  Καρκούλης, τοπικός οδηγός της περιοχής. Κοιτάζουμε το χωριό και αναρωτιόμαστε πόσοι κάτοικοι μπορεί να μένουν μόνιμα εκεί. “Κανένας”, απαντά το Παναγιώτης, είμαστε μόνοι μας!

Το τζάκι μας περίμενε αναμμένο, υποσχόμενο τις νύχτες που ονειρευόμασταν στην πόλη. Την επομένη ώρα η συντροφιά, με παρέα καλό κόκκινο κρασί, κατάστρωνε τα σχέδια του Σαββατοκύριακου.

Η μέρα αποκάλυψε τα μυστικά που έκρυβε η νύχτα. Χωριό του περασμένου αιώνα τα Βέρβαινα, φιλοξένησε ένα από τα βασικά στρατηγεία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη  του «Γέρου του Μοριά». Ένα τριώροφο σπίτι, με επληκτική αρχιτεκτονική, πολεμίστρες και τέσσερις εξόδους κινδύνου. Τα υπόλοιπα  σπίτια, κατασκευασμένα ορισμένα στις αρχές του 1800 και τα άλλα του 1900, προσδίδουν δέος με την αρχοντιά και την ιστορία τους. Σε περίοπτη θέση βρίσκεται η εκκλησία, με τον χάλκινο τρούλο της να ξεχωρίζει από όλες τις γωνιές του χωριού!

Θαυμασμό προκαλούν τα γλυπτά  έξω από το σπίτι του Γλύπτη της εποχής, Γκαύρου ! Ένα άγαλμα που αναπαριστά τον Πουνέντε (δυτικός άνεμος) με τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Στην είσοδο της αυλής ένα παζλ από μάρμαρο αναπαριστά ένα βόδι! Εκπληκτικό ! Δεν θέλει πολύ για να καταλάβεις ότι οι πέτρες μιλούν και μεταφέρουν την ιστορία τις εικόνες που έζησαν!

Σε άλλους ρυθμούς πλέον, οδηγούμε στο στενό οδικό δίκτυο τα Yeti και Forester, σταματώντας πού και πού για να περάσουν οι σύγχρονοι βοσκοί με τα ζώα τους. Σε χωμάτινες διαδρομές το Forester περνά σαν σε άσφαλτο. Η τετρακίνηση σε συνδυασμό με τους 150 ίππους και τα 350Nm ροπής του κινητήρα, διαθέσιμα από χαμηλές στροφές, εξασφαλίζουν καλύτερες δυνατότητες στο ήδη ικανό SUV της Subaru και ειδικά όταν πρόκειται για προσπέλαση εμποδίων ή ανάβαση πλαγιών με έντονη κλίση. Το Yeti με τους 105 ίππους, υιοθετεί τη ροπή (175Nm!) ενός  ατμοσφαιρικού δίλιτρου, καταναλώνει λογικές ποσότητες βενζίνης, επιταχύνεται με ευκολία και σε ήπιες χωμάτινες διαδρομές δεν διαμαρτύρεται, περνώντας πάνω από πέτρες και μικρά νεροφαγώματα.

Το παλιό κάστρο στο παράλιο Αστρους τραβά τα βλέμματα μας καθώς βολτάραμε στην μικρή φιλόξενη παραλία του χωριού! Πορεία προς το χωριό Κούτσουφα και μια στάση στην αιωνόβια ελιά του χωριού! Ανήφορος στενός με μεγάλη θέα είναι εμπρός, καθώς σκαρφαλώνουμε προς το Τσακώνικο χωριό την Καστάνισα.

Διατηρητέο μνημείο της φύσης και παραδοσιακός οικισμός  από το 1967
To αρχαιότερο μεσαιωνικό και ορεινότερο Τσακωνοχώρι. Ένας τόπος χτισμένος πάνω σε λόφο στενόμακρο, ανάμεσα σε δύο καταπράσινες ρεματιές με γάργαρα νερά. Στο βόρειο άκρο του, υψώνεται μεγάλος βράχος σε μορφή πυραμίδας, στην κορυφή της οποίας οι Βυζαντινοί έχτισαν τον πύργο της Καστάνισας, ερείπια του σώζονται μέχρι και σήμερα.

Για αρκετούς αιώνες Τσακωνιά ονομαζόταν η μεγάλη Λακωνική περιοχή του δυτικού Πάρνωνα, που αρχίζει από το σημερινό Λακωνικό Γεράκι και φθάνει μέχρι την Μονεμβασία, τα Βάτικα και το Έλος. Στις αρχές του 18ου αιώνα άρχισε να ακούγεται ως Τσακωνιά και η περιοχή αυτή με τα σημερινά Τσακωνοχώρια , την Καστάνισα- Πραστός- Σίταινα.

Η Καστάνισα πέρασε αλώβητη την περίοδο της Φραγκοκρατίας, όσο και της Τουρκοκρατίας. Δεν εγκαταστάθηκαν Τούρκοι στο χωριό, αντίθετα δέχθηκε πολλούς Έλληνες που καταδυναστευμένοι από τον Τουρκικό ζυγό βρήκαν καταφύγιο στην Καστάνισα και τα άλλα χωριά του Πάρνωνα. Κατά τα νεότερα χρόνια φημολογείται ότι ήτανε η έδρα της εθνικής αντίστασης συνεχίζοντας την στρατηγική παράδοση της.

Την περίοδο της μεγάλης μετανάστευσης των Ελλήνων και πιο συγκεκριμένα το 1960-1965, το χωριό όχι μόνο κράτησε τους κατοίκους του αλλά τους αύξησε κιόλας αφού στην περιοχή ανθούσε η παραγωγή Ασβεστίου. Αλλά και η υλοτομία κατόρθωσε να θρέψει την κοινωνία των 1.000 ψυχών, μιας και τα μεροκάματα για την εποχή εκείνη ήτανε εξαιρετικά υψηλά.

Στις μέρες μας ο πολιτιστικός σύλλογος επωμίστηκε το μεγάλο βάρος της διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, φτιάχνοντας ένα σύγχρονο κέντρο ενημέρωσης για το οικοσύστημα του Πάρνωνα. Σήμερα οι 40 μόνιμοι κάτοικοι της Καστάνισας «φυλούν Θερμοπύλες», αρνούμενοι να εγκαταλείψουν την πανέμορφη θέα προς την θάλασσα, αλλά και το ψυχρό αεράκι του Πάρνωνα που με το μικροκλίμα του, τρελαίνει τον επισκέπτη.

Αρκετές διαδρομές περιπατητικές ξεκινούν από εδώ  θα αναφέρω αυτήν που κάναμε εμείς με την παρέα. Καστάνισα – Πραστός, περιοχή που κινείται σε υψόμετρο 800μ. Κατάφυτη, με αρκετές πηγές να ξεδιψάσουν τον ορειβάτη, με σημεία θέας μαγεμένα αλλά και σημάδια των περασμένων χρόνων που αναβιώνουν στην σκέψη αυτών που τα διαβαίνουνε!

Στο χωριό υπάρχει ο ξενώνας του Αντωνίου με 5 δωμάτια που μπορεί να σας φιλοξενήσει. Στην γραφική πλατεία του χωριού, δύο ταβέρνες σερβίρουν καταπληκτικές λιχουδιές  όπως χοιρινό με ψητό κάστανο,  κόκκορα κοκκινιστό και τυρόψωμο. Σας συστήνουμε και τις δύο. Ακόμη ένας προορισμός μέσα σε αυτήν την χώρα που λέγεται Ελλάδα. Δώσαμε υπόσχεσή  στον ξεναγό μας πρώην Δήμαρχο της Καστάνισας, Σωτήρη Λάτση να ξανανταμώσουμε!

Πως να πάτε
Παίρνουμε την Εθνική οδό Αθήνας- Σπάρτης. 200Χλμ.
Στρίβουμε από τον κόμβο της Τριπόλεως για Σπάρτη και ακολουθούμε σήμανση για Αστρος Κυνουρίας, Κούτσουφα, Αγιος Ανδρέας, Καστάνισα.
Προσοχή χρειάζεται κατά την έξοδο από τα χωριά, μιας και οι πινακίδες σήμανσης είναι αυτοσχέδιες.

Πού να μείνετε
Στα Βέρβαινα, στον κοινοτικό ξενώνα συντροφιά με τον Παναγιώτη Καρκούλη τοπικό οδηγό, γνώστη της περιοχής, αλλά και έναν άνθρωπο που αγαπά τον τόπο του. Ο ξενώνας είναι κατάλληλος για μεγάλες παρέες, αλλά και άτομα που αγαπούν την φύση, την ησυχία και την παράδοση.  Πληροφορίες στο τηλέφωνο 6974004003.
Καστάνισα ξενώνας Αντωνίου 6974555108 . Παραδοσιακό κατάλυμα με θέα τον Πάρνωνα.

Πού να φάτε
Στην Καστάνισα στην ταβέρνα «Πάρνων» του Τάκη  Λίζου στην πλατεία και στο «Στολίδι» ακριβώς απέναντι, του  κ. Μπαδογιάννη. Τα πιάτα μοσχομυρίζουν και συνοδεύονται από ψητό κάστανο και φανταστικό τυρόψωμο.

Τιμές; Περασμένης δεκαετίας!

Στο παράλιο Άστροs αν κατέβετε για μπάνιο αρκετές ταβέρνες είναι πρόθυμες να σας εξυπηρετήσουνε μιας και η περιοχή είναι άκρως τουριστική!

Κείμενο: Λουκάς Παπαλάμπρος
Φώτο: Παντελής Τζερτζεβέλης