Κάτι ανάμεσα σε techno-θρίλερ, δραματοποιημένη βιογραφία και περιπέτεια, η βασισμένη στην πραγματική ιστορία του Edward Snowden ταινία του Oliver Stone αδυνατεί να πετύχει ικανοποιητικά όλους τους στόχους της.
Η περίπτωση του Σνόουντεν, που είναι το «βαθύ λαρύγγι» της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας των ΗΠΑ (NSA) και το γεγονός ότι βρήκε τελικά καταφύγιο στην Ρωσία, η οποία του έδωσε άσυλο πλέον για έναν χρόνο, θυμίζει λίγο εποχές ψυχρού πολέμου. Τότε το φαινόμενο των κατασκόπων της Δύσης που γίνονταν διπλή πράκτορες κι έβρισκαν καταφύγιο στην Σοβιετική Ένωση είχε κάνει αίσθηση. Ήταν ένα παιχνίδι συνηθισμένο, πάντως, κι από τις δύο πλευρές, που αναζητούσαν διπλούς πράκτορες ή κατασκόπους διατεθειμένους να αυτομολήσουν, προκειμένου να τους δώσουν πολύτιμες πληροφορίες για την άλλη πλευρά.
Η παλιά γραφομηχανούλα, που είχε γίνει σχεδόν φετίχ, φαίνεται ότι θα ξαναγίνει της μόδας για την καταγραφή ευαίσθητων δεδομένων ασφαλείας, αφού οι πολύ πιο αναβαθμισμένοι τεχνολογικά ηλεκτρονικοί υπολογιστές, μπάζουν από παντού. Έτσι στην Ρωσία, θορυβημένοι από τις αποκαλύψεις Σνόουντεν, επιστρέφουν στις γραφομηχανές.
