Καλεσμένος στο σπίτι του όπου οι μουσικές αναφορές, τα βιβλία και τα έργα τέχνης αναπνέουν και ρέουν με φυσικότητα στο χώρο, ο Θάνος Μικρούτσικος, ένας από τους σπουδαιότερους εν ζωή συνθέτες του ελληνικού τραγουδιού και της μελοποιημένης ποίησης, με καλωσόρισε με απλότητα και σεμνότητα, ανάμεσα στις πρόβες του για την παράσταση «Ταξίδι στο Σταυρό του Νότου» σε έργα του Νίκου Καββαδία που παρουσιάζεται αυτή την εποχή στο Badminton.Με πολύ φυσικό τρόπο μετατόπισε την ωριαία αδιάλειπτη συζήτηση εκτός τυπικών δημοσιογραφικών ορίων προς μια, εφ’ όλης της ύλης, φιλική κουβέντα πάνω στον Καββαδία, στη τέχνη, το ταξίδι και τη ζωή. Μια συνάντηση που μου επιβεβαίωσε την βαθιά καλλιέργεια και την ανθρώπινη ευθύτητα του, θυμίζοντας μου ίσως μια φράση του Octavio Paz ότι στους μεγάλους καλλιτέχνες «η φωνή τους δεν είναι πια δική τους, αλλά ολονών».Συνέντευξη – επιμέλεια – φωτογραφίες: Χρήστος Σκυλλάκος
Στο σκάκι υπάρχει ως κίνηση η θυσία, δηλαδή η καταστροφή ενός σημαντικού κομματιού, προκειμένου να πετύχεις τη νίκη. Θυσία όμως υπάρχει και στο πολιτικό σκάκι, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο ηγεμόνας των Αχαιών Αγαμέμνονας θυσιάζει για πολιτικούς σκοπούς την κόρη του, στην τραγωδία Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη.
Οι τραγωδίες του Σαίξπηρ θέλουν κόσμο πάνω στην σκηνή! Όχι μόνο πολλούς ηθοποιούς, αλλά και κομπάρσους πολλούς. Δεν είναι δυνατόν στη Μέδουσα και στο Νάρκισσο να υπάρχουν 20 εθελοντές – και μάλιστα πρόθυμοι να τα "πετάξουν" όλα- και στον Άμλετ να μην υπάρχει ούτε ένας κομπάρσος να παίζει τον στρατιώτη ή το φύλακα ή τον ευγενή στην Αυλή του "σήποντος" Βασιλείου της Δανίας!
