Για την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, τη Δευτέρα 20 Ιουνίου, ο Χρίστος Μοδέστου μάς παρουσιάζει το γνωστό παραδοσιακό τραγούδι από τη Μικρά Ασία «Τζιβαέρι μου», που πάει να πει «Σπλάχνο μου».
Συνήθως στην στήλη "Τι θέλει να πει ο ποιητής" γράφω για ποπ ή λαϊκοπόπ τραγουδάκια, περισσότερο για το καλαμπούρι της ιστορίας, παρά για το ότι θέλω να κάνω σημειολογική ανάλυση, αλλά και για να αναδείξω κάποια κουλά σημεία των στίχων τους, που τα ακούμε κάθε μέρα, αλλά δεν τα προσέχουμε λόγω της ελαφρότητας της μουσικής.
Το να φεύγεις από την πατρίδα σου είναι μεγάλος καημός, αλλά ακόμα μεγαλύτερος είναι να θες να φύγεις και να σε γυρίζουν πίσω. Αυτό παθαίνει ο πρωταγωνιστής στο έργο του Θανάση Βαλτινού «Το Συναξάρι του Ανδρέα Κορδοπάτη», που ανεβαίνει για δεύτερη συνεχή χρονιά στη «Θεατρική Σκηνή» σε θεατρική προσαρμογή και σκηνοθεσία του Αντώνη Αντωνίου.
