MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
20
ΙΟΥΝΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ART ΜΕΕΤS FASHION

Νεφέλη Φασούλη: Επιβάλλεται να ονειρεύεσαι. Μόνο έτσι είσαι πραγματικά ελεύθερος

Η Νεφέλη Φασούλη έμαθε να αγαπά τη μουσική μέσα από ιστορίες και concepts. Ίσως γι’ αυτό, μέσα σε λίγα χρόνια έχει κυκλοφορήσει τρεις δίσκους και 1 EP. Θέλει να λέει πάντα ιστορίες, είτε όταν ηχογραφεί, είτε όταν βρίσκεται στη σκηνή. Και δεν θα σταματήσει ποτέ να μιλά για όσα πιστεύει ότι πρέπει να ακουστούν.

KEIMENO: Τατιάνα Γεωργακοπούλου | 20.06.2025 STYLE EDITOR: ΣΙΣΣΥ ΣΟΥΒΑΤΖΟΓΛΟΥ/ PHOTOGRAPHER: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΣΑΤΣΑΝΗ

Δεν είναι πολλοί οι καλλιτέχνες που, λίγα μόλις χρόνια μετά την πρώτη τους δισκογραφική εμφάνιση, έχουν προλάβει να χτίσουν ένα τόσο πολύχρωμο και ολοκληρωμένο μουσικό σύμπαν. Η Νεφέλη Φασούλη κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της, Ο Κόσμος σου, το 2021, κι έκτοτε δεν φρέναρε ούτε στιγμή. Ίσως γιατί «ανδρώθηκε» καλλιτεχνικά δίπλα στον απόλυτο storyteller Φοίβο Δεληβοριά — ή ίσως γιατί και η ίδια, έτσι έμαθε να αγαπά τη μουσική: μέσα από ιστορίες.

Η Νεφέλη μοιράζεται απλόχερα τις ιστορίες της. Άλλοτε μιλώντας για την περίοδο που έζησε στην Νέα Υόρκη, άλλοτε για τις συνεργασίες που κυνηγά και καλλιεργεί με δημιουργούς που έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν. Κι όταν τραγουδά, είναι σαν να αφήνει χώρο για να μοιραστεί τις ιστορίες αυτές. Ο Κόσμος σου λειτούργησε ως ιδανική εισαγωγή στο μουσικό της σύμπαν, το Phases είναι ένα διαβατήριο για την τζαζ σκηνή της Νέας Υόρκης, Ο Κήπος αποκάλυψε νέα μονοπάτια στο σύγχρονο λαϊκό τραγούδι, ενώ το πιο πρόσφατο Wyrd μοιάζει να ενώνει όλους τους διαφορετικούς κόσμους της, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον.

Όταν τη συναντώ στο Θέατρο Άλσος, λίγες ώρες πριν ανέβει στη σκηνή για την Ταράτσα του Φοίβου, την πετυχαίνω σε μια περίοδο που δηλώνει αισιόδοξη – και το εννοεί. Η Ταράτσα, όπως τη βιώνει εκείνη, είναι κάτι περισσότερο από καλοκαιρινό στέκι. Είναι καταφύγιο, μια σκηνή όπου η μουσική, το θέατρο και ο χορός συνυπάρχουν αρμονικά, και όπου η ίδια καλείται να βγει από το comfort zone της για να δοκιμάσει νέα μονοπάτια.

Έχει προηγηθεί η φωτογράφιση για το Art Meets Fashion σε μία αστική ταράτσα με φόντο την Αθήνα –  που τόσο αγαπά – μια ζεστή μέρα του Ιουνίου. Η ενέργειά της είναι στα ύψη και δεν γίνεται αλλιώς, αφού την περιμένει ένα καλοκαίρι γεμάτο ‘δικά της’ πράγματα, όπως οι συναυλίες της σε όλη την Ελλάδα και φυσικά η ιδέα για μια μουσική συνύπαρξη με τον Εισβολέα στη σκηνή. Κάπως έτσι, παρά τους δυστοπικούς καιρούς που ζούμε, η Νεφέλη έχει κάτι να περιμένει και συνεχίζει να ελπίζει, να ονειρεύεται, να χτίζει τον κόσμο της με τα δικά της υλικά: το θάρρος, την συλλογικότητα, την αλληλεγγύη.

Κορμάκι από λεπτό, ελαστικό πλεκτό DieselANSWEAR

Αυτό το καλοκαίρι σε βρίσκουμε και πάλι στην Ταράτσα του Φοίβου. Πώς νιώθεις για την επιστροφή αυτή;

Είναι πολύ όμορφα. Πάντα είναι. Είναι τόσο όμορφα, που σχεδόν τιμωρητικά, εντός εισαγωγικών, κράτησα απόσταση δύο χρόνια. Αναρωτιόμουν αν πραγματικά μού αξίζει. Επέστρεψα, όμως, και φέτος η ομάδα είναι πιο ταιριαστή από ποτέ. Ο Πάνος Παπαδόπουλος και η Γαλήνη Χατζηπασχάλη πάνε την παράσταση σε άλλο επίπεδο. Φυσικά, η Ταράτσα έχει κάτι πολύ καλοκαιρινό, έχει αυτή την ξεγνοιασιά που θέλεις να έχει το καλοκαίρι. Αυτό το έχω ανάγκη και σε προσωπικό επίπεδο στην Αθήνα. Αισθάνομαι ότι αυτή η παράσταση δεν με κουράζει καθόλου, αλλά με ‘αναγκάζει’ να βγω έξω. Είναι αυτό το feeling κάθε φορά που βρίσκομαι στην Ταράτσα.

Σε κάποιον που δεν έχει έρθει ποτέ στην Ταράτσα του Φοίβου, πώς θα περιέγραφες αυτό που κάνετε;

Η Ταράτσα είναι ένα πολυθέαμα. Έτσι το ονομάζουμε, γιατί περιέχει όλες τις τέχνες. Οπότε κατά κάποιον τρόπο δεν υπάρχει κάτι που δεν θα δεις. Είναι γεμάτο μουσική, πολύ θέατρο, ίσως πιο πολύ από άλλες χρονιές, μιας και οι ηθοποιοί υπερισχύουν. Οπότε θα δεις πολλά θεατρικά, πολύ χορό, πολύ τραγούδι. Γενικά η ενέργεια είναι στα ύψη. Εγω έχω και λίγη πρόζα φέτος, οπότε βγαίνω και από το comfort zone μου. Μου το είχε δηλώσει ο Φοίβος ότι όλοι παίζουμε σε όλα τα νούμερα. Παλιά ήταν πιο προσωπικό, τώρα είναι πολύ συλλογικό όλο το εγχείρημα, οπότε έπρεπε και εγώ με τη σειρά μου να δοκιμάσω και κάτι διαφορετικό.

Η Νεφέλη Φασούλη συμμετέχει στην Ταράτσα του Φοίβου στο Θέατρο Άλσος και θα κάνει μια σειρά συναυλιών με τον Εισβολέα σε διάφορα φεστιβάλ.

Σου αρέσει αυτή η νέα συνθήκη;

Αν και καθόλου δεν διεκδικώ τη δουλειά ενός ηθοποιού, να σου πω την αλήθεια, μου αρέσει, περνάω τέλεια. Στην αρχή φοβόμουν, αλλά τώρα που το έχω βρει, μου είναι πολύ ευχάριστο, ίσως και επικίνδυνα ευχάριστο.

Από την πρώτη σου Ταράτσα τι θυμάσαι;

Θυμάμαι ότι, αν και ήταν σε πάρα πολύ πρωτόγονο επίπεδο, αν και ήταν η ίδια ιδέα, τότε ήμασταν όλοι παιδιά, από όλες τις απόψεις. Από τον τρόπο που γράφονταν τα κείμενα, μέχρι το πώς προσεγγίζαμε την παράσταση, η οποία ήταν πολύ πιο μουσική τότε ούτως ή άλλως, μετά απέκτησε άλλο χαρακτήρα. Νομίζω ότι στην πρώτη Ταράτσα δεν είχαμε καταλάβει πόσο μακριά μπορεί να πάει αυτό. Οπότε τώρα γίνεται με τελείως άλλη οπτική και νομίζω ότι προτιμώ την τωρινή κατάσταση – αν και τότε είχε μια όμορφη αφέλεια και επίσης πολύ όμορφο location. Δεν έχει μεγάλη διαφορά, και εδώ πανέμορφα είναι – και βλέπεις και τον Λυκαβηττό – αλλά εκεί είχε μια άλλη μαγεία. Τώρα, βέβαια, το Άλσος είναι πολύ πιο προσιτό και χωράει και περισσότερο κόσμο, που είναι και πρακτικά πιο χρήσιμο.

Αν δεν ήταν ο Φοίβος, δεν ξέρω πού θα ήμουν τώρα

Εσύ πόσο θεωρείς ότι έχεις αλλάξει από τότε;

Αυτά τα 7-8 χρόνια για εμένα ήταν πολύ καθοριστικά. Έχω αλλάξει πολύ είναι η αλήθεια. Ή μάλλον άλλαξε η ζωή μου ριζικά. Τότε, όταν πρωτοξεκίνησα στην Ταράτσα δηλαδή, είχα πάει σαν φοιτήτρια. Τώρα δεν έχει αλλάξει μόνο ο τρόπος ζωής μου, αλλά και το mentality μου σε σχέση με τη δουλειά που κάνω. Το ερωτεύτηκα πολύ και αποφάσισα να το υπηρετήσω με πολύ σοβαρότητα. Και τότε έτσι το προσέγγιζα, αλλά δεν το καταλάβαινα. Ή ίσως είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι δεν θα κρατήσει και πολύ. Τώρα το κάνω σαν πιο μακροπρόθεσμο πλάνο και νομίζω ότι μου αρέσει πολύ περισσότερο έτσι.

Mίνι φόρεμα Fiorucci / ANSWEAR. Ξαπλώστρα Παραλίας PRAKTIKER

Ίσως είναι αυτονόητη αυτή η ερώτηση, αλλά πόσο καθοριστική ήταν για σένα η συνάντηση με τον Φοίβο Δεληβοριά;

Πολύ καθοριστική. Αρχικά, η συνάντησή μου με τον Φοίβο υπήρξε καθοριστική, ακόμα και ως ακροάτρια του. Για εμένα άλλαξε γενικά τον τρόπο που απολαμβάνω τη μουσική, από 15 χρονών που είχα πάθει μανία μαζί του. Δηλαδή, ακόμα και από τη σχέση καλλιτέχνη – ακροάτριας μού άλλαξε τη ζωή. Οπότε αυτό που άλλαξε στην πραγματικότητα είναι ότι ήρθε στη ζωή μου πια και όχι μόνο σαν καλλιτεχνική παρουσία, αλλά και σαν φίλος και μέντορας. Αγαπηθήκαμε πολύ. Και πρακτικά, όμως ήταν καθοριστική η συμβολή του. Με τον πρώτο μου δίσκο, μου έδωσε την πιο μεγάλη σπρωξιά. Μου είπε πάρτο και βγες εκεί έξω. Αν δεν ήταν ο Φοίβος, δεν ξέρω πού θα ήμουν τώρα.

Κοιτώντας πίσω τώρα, τι σημασία έχει για σένα ο πρώτος αυτός δίσκος, Ο Κόσμος σου; Πώς θυμάσαι αυτή την περίοδο;

Το θυμάμαι σαν χθες. Δεν έχω απομακρυνθεί ακόμη, αν και έχω κάνει κι άλλες δουλειές από τότε. Νομίζω ότι τώρα το χωνεύω. Τότε δεν ήμουν σε θέση πραγματικά να αξιολογήσω τι μου συνέβη, μου ήρθαν δέκα τραγούδια από τον Φοίβο Δεληβοριά και έτρεξα στο στούντιο. Δεν το έκανα μηχανικά, αλλά με έναν ενθουσιασμό – γιατί από μόνο του σαν γεγονός, το να σου δίνει κάτι να τραγουδήσεις ο Φοίβος Δεληβοριάς είναι εντυπωσιακό. Οπότε τώρα αρχίζω να το αφομοιώνω. Τι τραγούδησα, τι είπα, τι έκανα. Ίσως επειδή και η ζωή τους δίνει πια και ένα άλλο νόημα για ‘μένα, μεγαλώνοντας. Είμαι ακόμα εκεί. Εννοείται ότι αγαπάω όλες μου τις δουλειές, αλλά ακόμα νιώθω ότι εκεί κρύβονται κάποιοι μικροί θησαυροί, και αν και κλείνουμε 4 χρόνια πλέον από την κυκλοφορία του δίσκου, είναι πολύ πρόσφατο στην καρδιά μου.

Χρειάζομαι την αγάπη του κοινού. Όση επιβεβαίωση και να πάρω, δεν μου είναι αρκετή

Πώς διαχειρίστηκες την αγάπη του κοινού;

Για εμένα δεν υπάρχει καλή και κακή στιγμή για ένα καλό σχόλιο. Είμαι πάντα πολύ open και στην πραγματικότητα τη χρειάζομαι κιόλας αυτή την αγάπη. Δηλαδή, όση επιβεβαίωση και να πάρω δεν μου είναι αρκετή. Έχω την τάση να βλέπω το αρνητικό αντί για το θετικό, οπότε πάντα όσα και να ‘ναι τα θετικά σχόλια, είμαι ανοιχτή, δεν την ψωνίζω ποτέ. Θέλω αγάπη. Την χρειάζομαι.

Mίνι φόρεμα Fiorucci/ Σανδάλια MSGM /ANSWEAR. Ξαπλώστρα Παραλίας PRAKTIKER

Θες επιβεβαίωση από το κοινό ή και από κριτικούς;

Από όλους. Επιβεβαίωση, εννοώ, ότι αυτό που κάνω αγαπιέται.

Πάντως αγαπήθηκε πάρα πολύ και για ντεμπούτο, αυτό είναι κάπως πρωτόγνωρο. Σου έκανε εντύπωση;

Ναι, μου έκανε, αλλά έγινε με πολύ ωραίο τρόπο και σταδιακά. Δεν έγινε απότομα, δεν έγινε, για παράδειγμα tiktok viral, γιατί τότε δεν υπήρχε ακόμα αυτό – και το χάρηκα αυτό. Πιστεύω, δηλαδή, ότι έγινε πολύ ουσιωδώς πετυχημένο. Βλέπω αισθητά τις διαφορές, όταν γίνεται τώρα ένα κομμάτι μου tiktok viral, βλέπω τι σημαίνει αυτό. Εννοείται ότι είναι απολύτως θεμιτό γιατί έτσι έρχεται ο κόσμος πια στα live. Άλλα αν είμαι ειλικρινής, το χάρηκα που έγινε έτσι. Τότε ήταν και η καραντίνα και ο κόσμος ήρθε πολύ πιο κοντά στο να ακούει άλμπουμ. Είχε χρόνο να τα ακούσει όλα, δεν έτρεχε. Ήταν αλλιώς. Το timing ήταν πολύ καλό.

Το Πρόσωπο Δικό Μου είναι ένα τραγούδι σου που έγινε πρόσφατα viral. Εκλαμβάνεις διαφορετικά αυτού του είδους την επιτυχία;

Δεν την εκλαμβάνω διαφορετικά. Απλά όταν ξεχωρίζει ένα κομμάτι μόνο, έχεις αυτό τον κίνδυνο να μην ξέρει ο άλλος περί τίνος πρόκειται. Δηλαδή, είμαι σίγουρη ότι πολλοί φαν του κομματιού αυτού δεν μπήκαν πιο βαθιά να ψάξουν τι άλλο έχει γράψει ο Αντώνης Απέργης. Αυτό δεν με πειράζει και δεν το λέω με αρνητική χροιά καθόλου. Απλά δημιουργεί ένα πιο διαχωρισμένο κοινό. Μετά στο live θες να απευθυνθείς σε όλους, αλλά αναπόφευκτα κάποιους δεν θα τους ‘πάρεις’. Δεν ξέρω αν είναι πραγματικότητα αυτό που λέω, μπορεί να είναι δικός μου φόβος, αλλά φοβάμαι ότι κάποιος θα περιμένει κάτι συγκεκριμένο και μετά τι; Ευελπιστώ βέβαια ότι όποιος έρθει στα live θα αγαπήσει και τα υπόλοιπα τραγούδια μας. Νομίζω ότι το έχουμε χτίσει με τρόπο τέτοιο, που θα ακούσετε όλο μας τον ‘κόσμο’.

Βαμβακερή πετσέτα Adidas Originals, Καουμπόικες μπότες Guess JALELLA / ANSWEAR.

Εσύ είχες καταλάβει από την αρχή την δυναμική του τραγουδιού αυτού;

Μπορεί να ακουστεί κάπως ρηχό, αλλά κι εγώ από αυτό το κομμάτι πήρα τη δύναμη και είπα στον Αντώνη να κάνουμε μαζί έναν δίσκο. Αισθανόμουν ότι αυτό το κομμάτι κουβαλάει στην πλάτη του πολύ μεγάλη ενδεχόμενη αποδοχή και θεώρησα αυτονόητο ότι δεν έπρεπε να βγει μόνο του. Ήταν τόσο δυνατό, που θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια πολύ όμορφη ιστορία γύρω από αυτό. Και χαίρομαι που το κάναμε έτσι, γιατί ακόμα και τώρα ακούω κομμάτια από τον Κήπο, που δεν έχουν πάρει αντίστοιχη αναγνώριση και είμαι έτοιμη να πω ότι του χρόνου θα κάνει αυτό ή το άλλο το μπαμ. Είμαι σίγουρη, γιατί έχει πάρα πολλά διαμαντάκια μέσα.

Πώς γεννήθηκε η συνεργασία με τον Αντώνη Απέργη; Πώς γνωριστήκατε;

Το κυνηγούσα εγώ. Είμαι πάρα πολύ μεγάλη φαν του, είναι η ενήλικη μου εμμονή. Όταν τον ανακάλυψα, σοκαρίστηκα με αυτά που γράφει και θέλησα πάρα πολύ να έρθω κοντά του. Στην αρχή δεν με πολυ-ήθελε κιόλας, νόμιζε ότι έρχομαι από άλλη σκηνή, πιο ‘ευγενική’. Προσπάθησα πάρα πολύ να τον κερδίσω και τελικά όταν τα καταφερα, αγαπηθήκαμε πολύ. Πιστεύω ότι του αξίζει όλη αυτή η αναγνώριση, η οποία σίγουρα αργά ή γρήγορα θα ερχόταν και χαίρομαι πολύ που την πετυχαίνουμε τώρα με αυτή τη δουλειά. Ανυπομονώ να βγάλει τις επόμενες δουλειές του και να πάρει έκταση και το επόμενο βήμα του, να συνεχίσει αυτό το hype γιατί του αξίζει.

Τι είναι αυτό που σε κέρδισε στη μουσική του;

Συνδυάζει στοιχεία, τόσο έξυπνα και δημιουργικά. Είναι η μουσική που πάει τη μουσική ένα βήμα παρακάτω. Εγώ έχω πάντα αυτή την τάση να θέλω να ακούω κάτι που όχι μόνο δεν έχω ξανακούσει, αλλά που να γαργαλάει το μυαλό μου, την ώρα που το ακούω. Και θυμάμαι πολύ καλά τη στιγμή που άκουσα για πρώτη φορά μια μουσική του και σκέφτηκα ότι θα ήθελα εγώ να το έχω σκεφτεί. Ένιωσα σαν να ξεκαθάρισε όλο το τοπίο του τι θέλω εγώ να κάνω. Μου έδωσε μία πολύ ωραία σπρωξιά, οπότε είμαι μόνιμα ερωτευμένη με αυτό που κάνει. Έχει έναν φοβερό κόσμο, δικό του στιχουργικά, που καταλαβαίνω ότι δεν είναι για όλους, αλλά εγώ τον βρίσκω πολύ γοητευτικό. Βρίσκω πολύ γοητευτική την πνευματικότητα που έχει. Πάντα περιστρέφεται γύρω από αυτή τη θεματολογία και εμένα με συγκινεί πολύ.

Βαμβακερή πετσέτα Adidas Originals, Τσάντα Desigual, Γυαλιά ANSWEAR

Πόσο εύκολο είναι να βγάλεις έναν τόσο σύγχρονο και φρέσκο λαϊκό δίσκο σήμερα;

Αυτή ήταν πάντα η γραφή του Αντώνη, απλά επειδή ο κόσμος δεν ήταν εξοικειωμένος, το βρήκε μάλλον τόσο φρέσκο. Τότε που η Ελλάδα ήταν πιο συνηθισμένη στην έντεχνη σκηνή, του είχαν δώσει αυτό το χρώμα, ενώ πιστεύω ότι δεν ήταν αυτό. Έχει όντως κάτι πάρα πολύ φρέσκο αυτή η μουσική. Γενικά, η πνευματικότητα στην μουσική δεν είναι κάτι συνηθισμένο στα ελληνικά δεδομένα. Συνήθως προέχει για παράδειγμα η καψούρα – που και ο Αντώνης ασχολείται με αυτό, αλλά με έναν άλλο τρόπο. Άξιζε αυτή η πένα να υπάρχει.

Κι εσύ γράφεις στίχους. Τι σε εμπνέει όταν γράφεις;

Εμπνέομαι κυρίως από βιώματα, από τον άνθρωπο γενικά. Με αφορούν οι ανθρώπινες σχέσεις και το πώς οι άνθρωποι λειτουργούν μεταξύ τους – εννοείται και σε σχέση με τη φύση. Πιστεύω ότι το συναίσθημα σε κινητοποιεί να γράψεις οτιδήποτε, είτε μουσική είτε στίχο, και αν μπορείς να είσαι συνδεδεμένος άμεσα με το συναίσθημά σου και να μην το καταπιέζεις, σίγουρα θα σου βγει σε κάτι δημιουργικό.

Πουκάμισο και Παντελόνι Diane Von Furstenberg, Δερμάτινα σανδάλια Karl Lagerfeld Jeans MANOIR,  ANSWEAR

Όταν δεν υπογράφεις εσύ τους στίχους, με ποιο κριτήριο επιλέγεις ποιο τραγούδι θα πεις;

Εμπιστεύομαι πολύ το ένστικτό μου – και αυτό μου πήρε χρόνια να το καταφέρω. Πάντα σκεφτόμουν τα πάντα δυο και τρεις φορές, αλλά πια όταν ακούω κάτι νομίζω ότι καταλαβαίνω πότε μου μιλάει και πότε όχι. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια μυστική συνταγή, απλά το ένστικτό μου μου δίνει κάτι εκείνη την ώρα – σαν έναν μικρό ηλεκτρισμό. Όταν κάτι μου αρέσει δηλαδή, καταλαβαίνω ότι το συναίσθημα μου κινητοποιείται με κάποιο τρόπο. Θυμάμαι πολύ καλά όταν άκουσα το ‘Πρόσωπο δικό μου’. Το τραγούδησα εντελώς τυχαία. Σε αυτό το βίντεο που κυκλοφορεί με τον Αντώνη Απέργη, ήμασταν μαζί με τον Δημήτρη Μπάκουλη και θυμάμαι να μοιράζουμε τραγούδια επιτόπου και μου λέει ο Δημήτρης να το πω εγώ. Μου έκανε αμέσως αυτό το κλικ, είναι κάτι πολύ μαγικό αυτό που συμβαίνει. Εμπιστεύομαι το ένστικτό μου για το πότε μου δίνει αυτές τις στιγμές. Αυτό είναι το αδιαμφισβήτητο κριτήριό μου αυτή τη στιγμή.

Μου αρέσει το storytelling. Δεν είμαι απλά μια καλή φωνή, έχω 2-3 ιστορίες που θέλω να πω

Σε μια εποχή που οι περισσότεροι βγάζουν singles, εσύ μέσα σε 4 χρόνια έχεις κυκλοφορήσει 3 δίσκους και 1 EP. Είναι συνειδητή αυτή η επιλογή;

Το κάνω εντελώς συνειδητά. Πρακτικά αν το δεις βέβαια, έχω συνεργαστεί με δημιουργούς που είναι all inclusive, γράφουν δηλαδή στίχο και μουσική, που σημαίνει ότι υπήρχε στο συρτάρι πολύ υλικό. Είχα την τύχη να δουλεύω με ανθρώπους που δεν λειτουργούν με τη λογική του ‘πάμε για την επιτυχία’, αλλά λειτουργούν με το storytelling. Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ η ιστορία. Με εξυπηρετεί στο live, με κάνει να νιώθω ασφαλής, ότι εγώ εδώ είμαι με ένα κόνσεπτ. Δεν είμαι απλά μια καλή φωνή, έχω 2-3 ιστορίες που θέλω να πω. Μακάρι να είχα και 15 άλμπουμ. Έτσι έμαθα να αγαπάω τη μουσική. Μέσα από ιστορίες και κόνσεπτ, όχι από single. Βέβαια ξέρω πολύ καλά πόσο δύσκολη και ακριβή μπορεί να είναι μια τέτοια παραγωγή σε αυτή τη φάση, οπότε θα έβγαζα εννοείται και single, αν υπήρχε κομμάτι που το πίστευα. Όμως νομίζω ότι και πάλι θα επιδίωκα να βγει κι από αυτό μια ιστορία. Και στο EP, δηλαδή, βγήκαν 4 τραγούδια, γιατί τόσα προλάβαινα μέχρι να τελειώσει η σεζόν. Αλλιώς θα το γέμιζα και με άλλα τόσα, πιστεύω.

Βαμβακερό φόρεμα AllSaints ALBER, Καουμπόικες μπότες Guess JALELLA / ANSWEAR.

Τι είδους ιστορίες σε αφορά να λες;

Αυτές που με συγκινούν. Δεν μπορώ να τις διαχωρίσω με κάποιο κριτήριο. Μπορεί να είναι επικαιρότητα, μπορεί να είναι μια ιστορία που αφορά στο παρελθόν, μπορεί να είναι οτιδήποτε. Θέλω όμως να είναι κάτι που θα κάνει τον άλλον να φύγει λίγο πιο ηλεκτρισμένος, πιο αναστατωμένος – και με την θετική και με την αρνητική έννοια, και τα δύο είναι πάρα πολύ επιθυμητά από μένα. Για παράδειγμα, μου έστελναν μηνύματα για το τραγούδι Ο Κόσμος Σου, το οποίο ερμηνεύτηκε ως τραγούδι χωρισμού και μετάνοιας. Μου αρέσει που μοιραζόμαστε το συναίσθημα, ακόμα κι αν είναι αρνητικό. Ο σκοπός αυτός είναι, εξάλλου. Να μοιραζόμαστε.

Ο ήχος μου είναι το μόνο πράγμα για το οποίο νιώθω σίγουρη

Θυμάμαι ότι για τον δίσκο, Ο Κόσμος Σου, υπήρξαν και κάποιες κριτικές ότι ήταν ‘λίγο απ’ ολα’. Σε πλήγωσε καθόλου αυτό;

Είναι από τις πάγιες κριτικές που μου κάνουν, αλλά δεν με είχε πληγώσει καθόλου. Βρίσκω τις κριτικές κάτι πάρα πολύ απαραίτητο. Τώρα σε ποια βάση γίνεται και ως τι μιλάει όποιος μιλάει είναι μια άλλη κουβέντα. Γιατί είναι τεράστια ευθύνη να έχεις τέτοιου τύπου δημόσιο λόγο και να καθορίζεις τη δουλειά ενός άλλου. Μου φαίνεται πολύ επικίνδυνο πράγμα. Πιστεύω όμως ότι αυτές οι κριτικές επιβεβαιώνουν τελικά, μετά από τόσα χρόνια, τον κανόνα, δηλαδή ότι αυτό που κάναμε ήταν ήταν τελικά σωστό. Δεν έχω απομακρυνθεί καθόλου από αυτή την ιδέα. Ίσα ίσα που την επιβεβαιώνω ολοένα και περισσότερο και θα εστιάζω πάντα στο πολύ χαρακτηριστικό μου ήχο και στην ποικιλία αυτή. Πιστεύω ότι οτιδήποτε άλλο θα με έκανε μονοδιάστατη και βαρετή. Ανοιχτά αυτιά έχω σε όλες τις κριτικές, πάντως, πάντα έχω να πάρω πράγματα, αλλά χαίρομαι που επέμεινα σε αυτό.

Στις 3 Ιουλίου η Νεφέλη Φασούλη ξεκινά τις συναυλίες με τον Εισβολέα στην Τεχνόπολη.

Άρα νιώθεις δικαιωμένη από τις επιλογές σου;

Δικαιωμένη δεν ξέρω, αλλά σίγουρα νιώθω αυτοπεποίθηση, ότι αυτή η ποικιλία στον ήχο ήταν κάτι που το ήθελα πολύ και υπάρχει με δική μου επιθυμία. Νιώθω σίγουρη. Γιατί καμιά φορά, οι κριτικές μπορεί να σε κάνουν να έχεις δεύτερες σκέψεις. Μπορεί για άλλα πράγματα να είχα δεύτερες σκέψεις, αλλά για τον ήχο δεν έχω καθόλου. Είναι το μόνο πράγμα, για το οποίο νιώθω σίγουρη.

Να πάμε στο Phases, τον μοναδικό τζαζ δίσκο σου μέχρι τώρα. Πώς γεννήθηκε;

Γεννήθηκε όσο ήμουν στην Νέα Υόρκη με υποτροφία στο ίδρυμα Fulbright. Πήγα με σκοπό, να απομονώσω το μυαλό μου από όλα τα ερεθίσματα που έχω εδώ, από τις διαφορετικές μουσικές που κάνω. Ήθελα να συγκεντρωθώ στην τζαζ και έτσι έγινε. Ευτύχησα εκεί και είχα την πολυτέλεια του χρόνου να αναλωθώ σε ένα τζαζ δισκάκι που ήθελα πολύ. Το έκανα με πολύ αγάπη. Έγραψα εκεί τα κομμάτια, συνεργάστηκα με κάποιους φανταστικούς μουσικούς και πήγε πολύ καλά. Και θα το ξανάκανα χίλιες φορές, δεν το μετάνιωσα. Μετανιώνω λίγο που δεν το έχω παίξει πολύ στην Ελλάδα, δεν μου δόθηκε πολύ η ευκαιρία.

Κορμάκι από λεπτό, ελαστικό πλεκτό Diesel , Δερμάτινα σανδάλια Karl Lagerfeld Jeans MANOIR/ ANSWEAR

Η τζαζ δεν είναι λίγο πιο ‘δύσκολη’ για ένα πιο ευρύ κοινό;

Οπωσδήποτε. Πάντα. Μόνο στις δεκαετίες του ’50 και του 60 πήγε η τζαζ σε παγκόσμιο επίπεδο καλά. Εμένα, βέβαια, μου αρέσει που δεν είναι μουσική για όλα τα γούστα. Κι εγώ την αγάπησα ως κάτι ειδικό, με τα ειδικά της χαρακτηριστικά. Δεν την αγάπησα ως popular μουσική και δεν έχω και παράπονο που ο κόσμος δεν την επιλέγει, γιατί είναι ένα πολιτιστικό χαρακτηριστικό. Γενικά, η μουσική που ακούς είναι ένα πολιτιστικό χαρακτηριστικό που δεν είναι άσχετο με το πού μεγαλώνεις και το τι βιώνεις. Υπάρχει γενικά αυτή η γκρίνια στην Ελλάδα για το κοινό και μου φαίνεται πολύ αυστηρή κριτική να κάνεις σε ένα κοινό, ότι δεν ακούει τζαζ ενώ έχει μεγαλώσει στο Παγκράτι. Δεν είναι δείγμα επιπέδου, αν ακούς τζαζ ή όχι. Πιστεύω ότι απλά είναι για συγκεκριμένους χώρους που προσφέρουν καλή ακουστικη για παράδειγμα. Απαιτεί μια συγκεκριμένη συνθήκη ώστε το κοινό να μπορεί να την απολαύσει χωρίς να μιλάει. Δηλαδή πρέπει να πετύχει η συνταγή αυτή και δεν είναι για όλες τις ώρες. Για ‘μένα είναι κάτι πολύ ειδικό, που το αγαπάω πολύ και το σέβομαι και όσο μπορώ θα το κάνω σε σωστές συνθήκες.

Φαντάζομαι, ήταν πολύ διαφορετική η σκηνή στην Νέα Υόρκη.

Έχει πολύ περισσότερη τζαζ, ναι. Αλλά έχει και πολλά μέρη που μπορείς να παίξεις. Για εμένα αυτό καθορίζει τη σκηνή, τα καλά μαγαζιά. Δεν υπάρχουν πολλά μαγαζιά για τζαζ στην Αθήνα. Βέβαια, η Νέα Υόρκη το χρησιμοποιεί και σαν τουριστικό προϊόν, με αποτέλεσμα να συντηρείται και οικονομικά. Όμως είναι και στην ιστορία τους. Είναι περήφανοι για αυτή τη μουσική. Εμείς έχουμε άλλη ιστορία και είναι οκέι αυτό. Για αυτό και εγώ επέλεξα πολύ συνειδητά να είμαι εδώ και να κάνω ελληνική μουσική. Γιατί αυτό με συνδέει με αυτό που είμαι.

Δεν θα σκεφτόσουν να πας ποτέ στο εξωτερικό, να δοκιμάσεις κάτι πιο διεθνές;

Νομίζω όχι. Τώρα πια δεν θα το έκανα. Έχει πάρει άλλο δρόμο η ζωή για να πω ότι τα παρατάω όλα και φεύγω. Τώρα νιώθω ότι έχω πατήσει καλά στα πόδια μου και το κυριότερο ότι αυτό που κάνω είναι που μου ταιριάζει. Το 7μηνο που ήμουν στην Νέα Υόρκη, κάποια στιγμή κατάλαβα ότι θα μπορούσα να μείνω εκεί και να τραγουδάω στα αγγλικά, αν ήθελα. Εκεί μου έφυγε και η επιθυμία να το κάνω. Ήταν σαν να ήθελα απλά να δω αν περνάει η μπογιά μου. Ήταν ένα τικ στη λίστα, αλλά στο τέλος ήθελα να γυρίσω στον εαυτό που έχω εδώ πέρα. Στον ελληνικό ήχο και στίχο, στο ελληνικό κοινό που έχει αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά, στο σπίτι μου στο Παγκράτι. Θέλω πολύ να πάω τη μουσική που κάνω στο εξωτερικό, αλλά με τον τρόπο που το κάνω τώρα με την ομάδα μου. Θα του έβαζα διεθνή χαρακτηριστικά για να πάει έξω. Δηλαδή με το Wyrd αυτό προσπάθησα να κάνω. Έδωσα ένα ξένο τίτλο και πιο διεθνές ήχο με αυτό το στόχο. Αλλά θέλω να γίνει έτσι, με τον ελληνικό μου χαρακτήρα.

Δερμάτινα σανδάλια Karl Lagerfeld Jeans MANOIR/ ANSWEAR

Τι σημαίνει το Wyrd; Πώς γεννήθηκε αυτό το πρότζεκτ;

Το πρότζεκτ αυτό γεννήθηκε σε συνεργασία με την ομάδα μου. Είναι το πιο ‘δικό μου’ πράγμα που έχω φτιάξει ποτέ. Τα παιδιά τα διάλεξα ένα-ένα, είναι η ομάδα μου. Ψαχτήκαμε πάρα πολύ για να κάνουμε μία πρόταση πάνω στη μουσική που είχα ήδη κυκλοφορήσει. Εννοώ ότι είχα βγάλει τραγούδια που μεταξύ τους είχαν λίγο διαφορετική αίσθηση. Ο Κήπος με τον Κόσμο σου δεν είναι πάρα πολύ κοντά στα όργανα για παράδειγμα. Οπότε ψάχναμε συνέχεια τη χρυσή τομή. Και καταλήξαμε να παίζουμε στο Σταυρό του Νότου με έναν συγκεκριμένο ήχο που εγώ ερωτεύτηκα. Τον Φλεβάρη, λοιπόν, αποφασίσαμε ότι δεν μπορεί αυτή η χρονιά να περάσει και να μην κάνουμε μια κυκλοφορία. Και έτσι βγάλαμε το Wyrd. Προφανώς τη λέξη τη πήρα από τη λέξη περίεργο στα αγγλικά, αλλά στα παλιά αγγλοσαξονικά, Wyrd με y είναι το μοιραίο. Επίσης στα 70ς, η μουσική που είχε λίγο ψυχεδελικό φολκ ήχο, όπως έχει αυτό το σχήμα, πήρε και το όνομα wyrd folk.

Είναι ευλογία να έχεις βήμα και είναι κρίμα να μην το χρησιμοποιείς για καλό σκοπό

Το ‘Θα τα κάψω’ σε funky disco εκδοχή πώς το εμπνεύστηκες; Φοβήθηκες καθόλου τη διασκευή αυτή; Γιατί κάποιοι αντιδρούν όταν καποιος τολμάει να δώσει μια διαφορετική ανάγνωση σε ένα τόσο κλασικό τραγούδι.

Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι. Την κριτική τη βρίσκω γόνιμη διαδικασία, όπως σου είπα. Δεν φοβήθηκα καθόλου, όμως, γιατί μου άρεσε πάρα πολύ αυτό που έκανα. Ήταν δική μου ιδέα και θυμάμαι πολύ καλά όταν συνειδητοποίησα ότι αυτό μπορεί να γίνει κάτι πολύ καλό. Είμαι σπάνια, τόσο σίγουρη για τον εαυτό μου. Αυτό είναι το πρόβλημα. Είναι φορές που έχω πει ότι αυτό μου κουμπώνει τόσο καλά που δεν θα μου πει κανείς τίποτα. Και αυτη ήταν μια από αυτές τις φορές, ήξερα ότι αυτό που βγαίνει είναι κοντά στα δεδομένα που ήθελα εγώ να φτάσω στη μουσική μου. Οπότε δεν το φοβήθηκα καθόλου. Σέβομαι πάρα πολύ αυτούς που τους αρέσει το παλιό και δεν τους αρέσει να το πειράζουν. Δεν πειράζει, δεν περιμενω να έρθουν να μας ακούσουν. Πάντως,όσο περνάει από το χέρι μου θα βγάζω καινούργια τραγούδια για να μην τους ταλαιπωρώ.

Πουκάμισο και Παντελόνι Diane Von Furstenberg, Δερμάτινα σανδάλια Karl Lagerfeld Jeans MANOIR,  ANSWEAR

Το αραβικό κομμάτι πώς το ανακάλυψες;

Από την αρχή του πολέμου, έχοντας παγώσει με το γεγονός ότι όλοι κάνουν σαν να μη συμβαίνει τίποτα, με έπιασε μια μανία να δω τι κάνουν οι Παλαιστίνιοι καλλιτέχνες. Τους παρακολουθούσα στα social media – πολλοί από αυτούς προφανώς είχαν ήδη φύγει. Ανακάλυψα, λοιπόν, μια συγκεκριμένη ακτιβίστρια από τη Γάζα, τη Ρόλα Αζάρ, που είναι μία πολύ περήφανη Παλαιστίνια. Τραγουδάει με κεφίγια, είναι πολύ ενεργή. Άκουσα όλη τη δισκογραφία της και είπαμε ότι αυτό μας ταιριάζει περισσότερο. Βέβαια, τελικά, αυτό το κομμάτι ήταν διασκευή από ένα άλλο, αλλά μέχρι να το ανακαλύψω μου πήρε πολύ χρόνο γιατί ήταν αρκετά πειραγμένο από την ίδια. Τελικά, το τραγούδι είναι λιβανέζικο, δεν είναι παλαιστινιακό. Όχι ότι κάνει διαφορά, για εμάς ήταν περισσότερο statement. Αφενός γιατί στην Ελλάδα κυριαρχεί μια αραβοφοβία – ούτως ή άλλως από το προσφυγικό, αλλά ακόμα πιο πολύ τώρα. Αφετέρου, έχει γίνει κάπως επικίνδυνο το να μιλάς για την Παλαιστίνη ανοιχτά. Οπότε είπαμε να το κάνουμε μέσα από την τέχνη, αφού αυτό είναι το εργαλείο μας. Θεωρώ ότι όποιος ήταν να ενοχληθεί, ευτυχώς ενοχλήθηκε και όποιος ήταν να πάρει το μήνυμα, το πήρε.

Είδα ότι στήριξες και το March to Gaza Greece. Τι σε συγκινεί σε αυτή την πρωτοβουλία;

Εγώ είμαι πάντα ανοιχτή στην συζήτηση, για το αν αυτές οι κινήσεις όντως οδηγούν κάπου. Πιστεύω πάρα πολύ στη συμβολική δύναμη των κινήσεων, όμως. Κάθε κίνηση, ακόμα και η πιο μικρή και η πιο συμβολική είναι σημαντική, αν σκεφτείς ότι πόσο καταφανείς είναι οι παραβιάσεις που κάνει αυτή τη στιγμή το Ισραήλ – δηλαδή εισέβαλαν σε ένα καράβι σε διεθνή νερά λες και δεν συμβαίνει τίποτα, τα σύνορα είναι κλειστά και δεν αφήνουν να μπει ανθρωπιστική βοήθεια και πολλά άλλα. Πιστεύω στην αντίδραση, δεν είμαι ειδική να πω αν αυτό θα αλλάξει τα πράγματα, αλλά σίγουρα στρέφει την κοινή γνώμη εκεί και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό – και δεν έχει γίνει εδώ και ενάμιση χρόνο. Το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή όλος ο κόσμος στρέφει το βλέμμα του εκεί, είναι από τα λίγα όπλα που έχουμε.

Το ελληνικό κοινό είναι πολύ ιδιαίτερο. Δημιουργεί από μόνο του ένα ασφαλές περιβάλλον για τον καλλιτέχνη

Σου ήταν πάντα εύκολο να μιλάς δημόσια για αυτό που θεωρείς σωστό;

Ναι. Είναι καθαρή η συνείδησή μου. Δεν είχα δεύτερες σκέψεις ποτέ. Είμαι σίγουρη ότι αυτό θα μου στερήσει κόσμο, αλλά συνειδητά πιστεύω ότι είναι ΟΚ να μην ταιριάζεις με όλους. Αλλά δεν μου ήταν δύσκολο, όχι. Νομίζω ότι είναι ευλογία να έχεις βήμα και είναι κρίμα να μην το χρησιμοποιείς για καλό σκοπό.

Άρα δεν σκέφτηκες τις επαγγελματικές συνέπειες;

Όχι, ποτέ. Πιστεύω, βέβαια, ότι εδώ είναι ιδιαίτερη η συνθήκη. Το ελληνικό κοινό είναι ένα πάρα πολύ καλό κοινό, για να υπάρχει έστω και στο πίσω μέρος του μυαλού μου ο φόβος ότι δεν μπορώ να πω αυτό που πιστεύω. Το ίδιο το ελληνικό κοινό δημιουργεί από μόνο του ένα ασφαλές περιβάλλον για τον καλλιτέχνη. Και επειδή υπάρχει αυτή η παράλυση στα μίντια και ο φόβος να χάσει κάποιος τη δουλειά του, είμαστε οι μόνοι που έχουμε το βήμα να λέμε πράγματα χωρίς να φοβόμαστε ότι αύριο κάπου θα μας ‘κόψουν’. Εγώ ξέρω ότι θα χρησιμοποιώ τη σκηνή για να λέω αυτά που πιστεύω ότι πρέπει να λέγονται. Και όποιος θέλει να είναι μαζί μας ας είναι.

Στους περίεργους αυτούς καιρούς που ζούμε, για εσένα η μουσική τι ρόλο παίζει;

Καταπραϋντικό. Είναι η παρηγοριά μου και κινητήριος δύναμη. Την έχω πολύ ψηλά τη μουσική. Και λέω καταπραϋντικό γιατί θεωρώ ότι έχει αυτές τις ιδιότητες στην απελπισία, έχει τον τρόπο να βοηθά, να καθορίζει κάπως τα πράγματα, να τους αλλάζει ρότα, να επηρεάζει, να κινητοποιεί. Έχει όλη αυτή την τεράστια δύναμη. Οπότε είμαι πολύ τυχερή που έχω αυτό το εργαλείο.

Mίνι φόρεμα Fiorucci/ Σανδάλια MSGM /ANSWEAR

Οι νέοι μπορούν να ονειρεύονται;

Ναι, βέβαια, μπορούν. Αλίμονο. Πιστεύω ότι είναι η μεγαλύτερη παγίδα να απαντήσεις ‘όχι δεν μπορώ να ονειρεύομαι, έτσι όπως τα έχουν κάνει’. Αυτό θέλουν να σε κάνουν να πιστεύεις. Ότι δεν έχεις τίποτα και δεν έχεις άλλη επιλογή από το να μπεις και εσύ στην ίδια τροχιά. Πιστεύω ότι επιβάλλεται κιόλας να ονειρεύεσαι. Μόνο έτσι είσαι ελεύθερος πραγματικά.

Εσύ τι όνειρα κάνεις;

Δεν ξέρω. Ονειρεύομαι να σταματήσει ο πόλεμος στην Παλαιστίνη. Εδώ και πολύ καιρό δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Ονειρεύομαι πολλά πράγματα. Να έρθει η δικαιοσύνη για τα Τέμπη. Έχω και για την Ελλάδα όνειρα. Την πιστεύω πολύ. Πιστεύω πολύ στη δύναμη που έχει ο κόσμος εδώ, αρκεί να το καταλάβει.Έτσι όπως έχει αλλάξει η ζωή τα τελευταία 10 χρόνια, με τα κινητά και την τεχνολογία, ο κόσμος έχει πολύ δύναμη στα χέρια του που δεν την καταλαβαίνει.

Δεν θα πάρω ποτέ δημόσια τον ρόλο του απαισιόδοξου

Παρ’ όλο που είσαι παιδί της κρίσης, είσαι πολύ αισιόδοξη.

Πολλές φορές δεν είμαι τόσο αισιόδοξη μέσα μου, αλλά δεν θα πάρω ποτέ δημόσια το ρόλο του απαισιόδοξου, γιατί νομίζω ότι είναι επικίνδυνο. Πιστεύω στη δύναμη των ανθρώπων. Πιστεύω ότι είναι μισό κλικ για να σταματήσει η σκέψη να βλέπει τα αρνητικά και να βλέπει τα θετικά. Και υπάρχουν πολλά θετικά, μωρέ.

Βαμβακερή πετσέτα Adidas OriginalsANSWEAR

Εσύ δηλαδή πιστεύεις στη δύναμη των social media;

Εννοείται. Τα χρησιμοποιώ ως τέτοια μέσα. Κάνω μια συνειδητή χρήση, γιατί πιστεύω ότι έχουν τεράστια δύναμη και καλώς τα χρησιμοποιούμε στο σημείο που πηγαίνουν το μυαλό μας ένα βήμα παρακάτω. Φυσικά τα χρησιμοποιούμε – δυστυχώς – και ως μέσα ενημέρωσης. Δηλαδή σκέφτεσαι τι θα γινόταν αν ξαφνικά δεν είχαμε σόσιαλ μίντια; Θα μάθαινες ποτέ, για παράδειγμα, για το Μαντλίν; Ή τα Τέμπη; Οπότε ναι, πιστεύω στη δύναμη της τεχνολογίας, αλλά σίγουρα υπάρχουν παγίδες στη χρήση.

Ως μουσικός, σε απασχολεί καθόλου αυτό το κυνήγι του viral σε αυτά τα μέσα;

Δεν με ανησυχεί και πιστεύω ότι ξεφουσκώνει αργά ή γρήγορα. Αν κάτι γίνεται viral με χαρακτηριστικά αλγορίθμου είναι λίγο επικίνδυνο. Αν γίνεται όμως, γιατί πραγματικά κάτι είναι καλό, είναι αλλιώς τα πράγματα. Είναι πολύ σχετικό. Πιστεύω ότι πάντα υπήρχαν τραγούδια που γράφονταν για να γίνουν επιτυχίες και αυτό κάποιες φορές έφερε και καλά πράγματα. Εμπιστεύομαι όμως το κριτήριο των ανθρώπων. Τώρα αν μαθαίνουν κάτι, μόνο και μόνο γιατί απλά είναι συνέχεια στο κινητό, αυτό είναι άλλη συζήτηση. Θέλω να πιστεύω ότι οι πραγματικοί μουσικόφιλοι θα συνεχίσουν να καλύπτουν τη μουσική όπως της αξίζει, στο σωστό περιβάλλον και με τη σωστή σειρά. Ούτως ή άλλως την καλή μουσική πάντα την ανακάλυπταν λίγοι, δεν την ανακάλυπταν πολλοί.

Εσύ πώς ανακαλύπτεις καλή μουσική;

Την ανακαλύπτω κι εγώ από το ίντερνετ. Ψάχνω καλλιτέχνες πιο πολύ. Παλιά εμένα μόνο στον ήχο, αλλά τώρα πια μου αρέσει να τους ανακαλύπτω και σαν περσόνες, να βλέπω τι άνθρωποι είναι, πώς υπάρχουν ως καλλιτέχνες κάνοντας τη μουσική που κάνουν. Πιστεύω βέβαια ότι η απουσία πραγματικής βιβλιοθήκης μπερδεύει αρκετά τα πράγματα. Δηλαδή παλιά οι άνθρωποι είχαν μια βιβλιοθήκη με τα βασικά και αυτό ήταν πολύ απαραίτητο. Αν μη τι άλλο, κάτι που πρέπει όλοι να έχουμε είναι μια βασική κανονική βιβλιοθήκη με φυσικά πράγματα, να είναι τα θεμέλιά σου αυτά. Είναι όπώς έχεις πέντε βασικές αρχές σαν άνθρωπος, να έχεις και πέντε βασικές αρχές σαν ακροατής. Δηλαδή προτιμώ να ξέρεις πέντε δίσκους τέλεια, παρά 25 από ένα τραγούδι. Είμαι αυτής της λογικής. Λίγα και καλά.

Βαμβακερό φόρεμα AllSaints ALBER/ANSWEAR

Δεν ξεχνάμε και τις συναυλίες με τον Εισβολέα. Ποιος το σκέφτηκε αυτό το τόσο ενδιαφέρον double bill;

Νομίζω ότι εγώ πρέπει να πάρω τα credits για την ιδέα. Τον αγαπάω πάρα πολύ τον Ηλία. Τον πιστεύω πολύ. Με συγκινούν οι άνθρωποι που ζουν για αυτό που κάνουν. Ο Ηλίας είναι σωστός υπηρέτης της τέχνης του, με πειθαρχία, με όρεξη, με ενθουσιασμό. Είναι ο πιο ενθουσιώδης άνθρωπος που ξέρω. Παίρνω πάρα πολύ από την όρεξη του, γι’ αυτό με βλέπεις μάλλον σε αισιόδοξη φάση. Ίσως να φταίει ο Ηλίας. Οπότε ήθελα πάρα πολύ να δουλέψω μαζί του. Πιστεύω ότι έχουμε πολλά κοινά μουσικά και η μπάντα μου έχει πάρα πολλή εμπειρία παίζοντας με hip hop. Εντάξει, δεν χώνω ρίμες, αλλά κάνουμε όλα τα υπόλοιπα. Είμαι πολύ περήφανη για το μουσικό αποτέλεσμα. Τώρα είμαστε στις πρόβες αλλά θα είναι πάρα πολύ ωραίο. Δεν λέω εύκολα ότι κάτι είναι καλό, αλλά με τον Ηλία το πιστεύω.

Οπότε σε περιμένει ένα γεμάτο καλοκαίρι.

Ναι, ευτυχώς δεν θα είναι ασφυκτικό. Θέλω δηλαδή τις διακοπές μου και το χρειάζομαι το καλοκαίρι, μου κάνει πολύ καλό. Αλλά ναι, θα έχει και πολλά πράγματα που είναι ‘δικά μου’. Είναι από τα πρώτα καλοκαίρια που έχω δικές μου τέτοιες συναυλίες και είναι δημιουργικό πολύ. Είναι πρωτόγνωρο το συναίσθημα να έρχονται οι άνθρωποι περιμένοντας να ακούσουν τη μουσική σου. Και με το Wyrd, δηλαδή, που πήρε την αγάπη που πήρε τόσο γρήγορα, για εμένα είναι πρωτόγνωρο. Οπότε προσπαθώ να το απολαμβάνω χωρίς φόβο και πάθος.

Μια ευχή για το καλοκαίρι αυτό;

Να το απολαύσουμε όσο γίνεται. Να μην καούν τα δάση. Να μην περάσει τίποτα κάτω από τη μύτη μας χωρίς να το καταλάβουμε. Και κυρίως να απολαύσουμε την διακοπή που προσφέρουν οι διακοπές. Είναι πολυτέλεια στη ζωή μας να είμαστε ΟΚ με το να σταματάνε λίγο τα πράγματα. Προσπαθώ να το διδάξω στον εαυτό μου.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Η Νεφέλη Φασούλη συμμετέχει στην Ταράτσα του Φοίβου στο Θέατρο Άλσος, κάθε Τετάρτη μέχρι τις 6 Αυγούστου.

Την Πέμπτη 3 Ιουλίου, θα μοιραστεί τη σκηνή της Τεχνόπολης με τον Εισβολέα. Μαζί θα εμφανιστούν στις Γιορτές της Γης, στη Βλαστή, στις 12 Ιουλίου, στο Φεστιβάλ Οιτής, στην Υπατη, στις 17 Ιουλίου, στον Βελβεντό στις 26 Ιουλίου και στη Θεσσαλονίκη στις 2 Σεπτεμβρίου. Μπορείτε να βρείτε όλες τις εμφανίσεις της για αυτό το καλοκαίρι εδώ.

Ομάδα παραγωγής

Art Director, Fashion Editor: Σίσσυ Σουβατζόγλου
Photographer: Κατερίνα Τσατσάνη
Production Director: Μάρη Τιγκαράκη
Hair Styling/ Μake up: Κωνσταντίνος Σακκάς D-Tales
Commercial team: Unique Era Agency
Tα ρούχα και τα αξεσουάρ της φωτογράφισης είναι από την online shopping πλατφόρμα Answear
Ξαπλώστρα παραλίας: Praktiker
Περισσότερα από Πρόσωπα