Η έκθεση ζωγραφικής του Πάνου Καμπύλη, με τίτλο “εΣερευνητές”, αποτελεί μια εσωτερική εξερεύνηση που απεικονίζει την πορεία της επούλωσης και της παραδοχής του τραύματος. Ο καλλιτέχνης, μέσα από προσωποκεντρικές συνθέσεις, μας οδηγεί σε φανταστικούς, μακρινούς και ξένους τόπους, οι οποίοι ανήκουν σε άλλες εποχές και παράλληλα φέρουν το απόκοσμο και το ζωώδες ένστικτο στο προσκήνιο. Οι φορεσιές των μορφών είναι φορτισμένες με αναφορές από άλλες εποχές, ενισχύοντας την αίσθηση του αρχέγονου και του άγνωστου.
Οι εικόνες του Πάνου Καμπύλη διαθέτουν αφηγηματική δομή με ονειρική και σουρεαλιστική διάθεση, συνδυάζοντας το εξπρεσιονιστικό στοιχείο με την επιρροή των κόμικ αλλά και του κινηματογράφου. Ο καλλιτέχνης αντλεί έμπνευση από το φαντασιακό και το παραμυθιακό των ταινιών και των σειρών δράσης, προσθέτοντας μια δυναμική αφήγηση στα έργα του και πλήθος γνώριμων αναφορών. Παράλληλα, αποπνέουν μια ατμόσφαιρα σιωπής, η οποία προέρχεται από τα ήρεμα, σχεδόν ακίνητα τοπία που θυμίζουν ερημωμένα μέρη και πλάστηκαν μονάχα για να δημιουργούν το πλαίσιο δράσης του εκάστοτε πρωταγωνιστή του έργου.
Οι πίνακές του λειτουργούν σε δύο επίπεδα παρατήρησης. Σε ορισμένα έργα, ο θεατής παραμένει αποστασιοποιημένος, σαν να παρακολουθεί από μακριά μια ξένη σκηνή. Σε άλλα έργα, ο θεατής γίνεται αναπόσπαστο μέρος της σύνθεσης, καλούμενος να εισέλθει ενεργά στον κόσμο του καλλιτέχνη. Ορισμένες μορφές μας κοιτούν ευθέως, απαιτώντας τη δική μας αντίδραση και θέση, ενώ άλλες αποκαλύπτονται σαν να τις κοιτάμε κρυφά, μέσα από μια “κλειδαρότρυπα”, φωτίζοντας τις πιο προσωπικές και κρυφές πτυχές του δημιουργού. Σε αυτό το αποτέλεσμα συμβάλλει η κίνηση του βλέμματος στο κάθε έργο αλλά και η ίδια η σύνθεση του θέματος.
Επιπλέον, σημαντικό ρόλο στη συναισθηματική ένταση των έργων παίζει και η χρωματική παλέτα του Καμπύλη, η οποία κινείται στην αντίστιξη θερμών και ψυχρών τόνων. Τα ανοιχτά κοβάλτια αντιπαρατίθενται με θερμές ώχρες, εκφράζοντας τις «μπλε» ημέρες της βαριάς παραδοχής που συνοδεύει την εσωτερική εξερεύνηση. Κάθε έργο είναι ένα βήμα προς τη συνειδητοποίηση, μια νέα κατάκτηση στον ψυχισμό του καλλιτέχνη. Οι φόβοι, τα άγχη, η θλίψη και οι σχέσεις, είτε με τους σημαντικούς άλλους είτε με τον ίδιο τον εαυτό, γίνονται το πεδίο δράσης του εικαστικού.
Η έκθεση “εΣερευνητές” μας προσκαλεί να αναμετρηθούμε με το προσωπικό μας ταξίδι, προσφέροντας μια εναλλαγή ρόλων μεταξύ παρατηρητή και συμμετέχοντα, σε ένα παιχνίδι μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας με σκοπό να μας παροτρύνει προς μια πορεία παραδοχών του Έσω.