Όταν ο Ντέιβιντ Μπόουι άλλαξε για πάντα τη δυτική μουσική βιομηχανία (και όχι μόνο)…

Σήμερα συμπληρώνονται οκτώ χρόνια, από την ημέρα που ο David Bowie έφυγε από την ζωή. Από το τελειωτικό αντίο στις αξέχαστες, σουρεάλ περσόνες, τον Ziggy, τον Aladdin, τον Haloween Jack και τον Λεπτό λευκό Δούκα. Από τότε που ξεκίνησε την αναζήτηση, άλλων, μεταφυσικών και αλλιώτικων προσωπικοτήτων.

Ο θρύλος της ροκ, στην διάρκεια της 50ετούς καριέρας του, κατάφερε -ήδη από τα πρώτα του βήματα- να αποτελέσει μια μοναδική κατηγορία καλλιτέχνη από μόνος του. Οι χαρακτηρισμοί αμέτρητοι, όμως πάντα πολύ λίγοι μπροστά στο μεγαλείο της παρακαταθήκης που μας έχει αφήσει ο πιο χαρακτηριστικός «χαμαιλέοντας» της παγκόσμιας μουσικής.

Ο David Bowie αποτέλεσε ένα από τα μουσικά icons με την μεγαλύτερη επιρροή, απλώνοντας τις επαναστατικές και αντικομφορμιστικές αντιλήψεις που αντιπροσώπευε πέρα από τα όρια της μουσικής. Ο κόσμος της μόδας, του θεάματος γενικότερα, καθώς επίσης και η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, αντιμετωπίζει έως σήμερα τον καλλιτέχνη ως ένα πρόσωπο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή τους.

Μέσα από τα τραγούδια που κυριάρχησαν στην δισκογραφία του κατά την χρυσή δεκαετία του ‘70 και κυρίως τις διαρκώς εναλλασσόμενες και εκκεντρικές περσόνες του, ο Daviv Bowie ανέτρεψε μια για πάντα, τόσο τα δεδομένα της ποπ κουλτούρας, όσο και την καθιερωμένη εικόνα ενός άντρα καλλιτέχνη. Εξωγήινα look, έντονα πορτοκαλί μαλλιά, μια εκ πρώτης όψεως ανδρόγυνη εμφάνιση, που μετέπειτα θα εντάσσονταν σε μια μόνο κατηγορία, το στιλ “Bowie”. Μέχρι και σήμερα δεν μπορείς να τον εντάξεις σε κάποιο ήδη υπάρχον στυλ. Λάνσαρε εξ αρχής κάτι εντελώς δικό του, κάτι το οποίο ο κόσμος της τέχνης γενικότερα δεν είχε ξαναδεί. Ένα φαινόμενο που έμελλε να αγγίξει, να αλλάξει και να ανατρέψει κάθε στερεότυπο που κυριαρχούσε. Το πως άλλαξε τον κόσμο της μουσικής, έγκειται κυρίως στο ότι διαρκώς την αναδημιουργούσε. Σε κάθε δίσκο επανεφεύρισκε ένα διαφορετικό alter-ego, σε διαφορετικό πλαίσιο και διαφορετικό μουσικό είδος. Folk, glam-rock, rock με θραύσματα από pop, pop με πιτσιλιές ηλεκτρονικής μουσικής και οι πειραματισμοί δεν σταματούσαν ποτέ. Η μουσική -που έμελλε να αποτελέσει καθοριστική επιρροή στην μουσική αναρίθμητων καλλιτεχνών μετέπειτα (βλέπε Lady Gaga) – μπορεί να άλλαζε, όμως το είδος παρέμενε πάντα το ίδιο. Bowie.

Ο Bowie πολύ απλά “φώναζε” στις κοινωνικές επιταγές της εποχής, πως ένας άντρας που φοράει μέικ-απ και φόρεμα, δεν είναι απαραίτητα γκέι, ενώ εκείνος που παντρεύεται ένα από τα ομορφότερα μοντέλα στον κόσμο δεν είναι απαραίτητα στρέιτ. Πολύ πριν ακόμα το gender fluid, το queer και λοιπές ορολογίες της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας εδραιωθούν, ο υπερταλαντούχος μουσικός αποτελούσε το παράδειγμα που ενέπνευσε πολλά μέλη της, που μέχρι τότε ήταν διστακτικά στο να αγκαλιάσουν την φύση τους. Μια ζωντανή απόδειξη του τι μπορεί να συμβεί όταν κάποιος είναι 100% άνετος με την σεξουαλικότητά του, ακόμα κι αν δεν ξέρει ακριβώς ποια είναι αυτή. Ο ίδιος, είχε αναθεωρήσει τρεις φορές για την δική του δημοσίως, χωρίς να αναιρεί την υπόσταση και το νόημα του έργου του. Προβάλλοντας την ρευστότητα της σεξουαλικότητάς του, τον υπέρμετρο φιλελευθερισμό του και απλά όντας ο εαυτός του -απλά σε διαφορετικές πτυχές του κάθε φορά-, έριξε φως σε μια αθέατη μέχρι τότε μερίδα της κοινωνίας και άνοιξε τον δρόμο για την ελεύθερη και περήφανη έκφρασή της, χωρίς να υπολογίζει τυχόν συνέπειες.

“Η μουσική μου πρέπει να μοιάζει οπτικά με το πώς ακούγεται”…

…έλεγε ο Bowie, ο οποίος όντως όταν έφτιαχνε την μουσική του, δεν άφηνε τίποτα στην τύχη του. Ήταν τόσο ενωμένος και αφοσιωμένος σε αυτό που δημιουργούσε που φρόντιζε και για την παραμικρή λεπτομέρεια. Μια από τις οποίες αποτελούσε και η στιλιστική πτυχή της μουσικής του. Τα φουτουριστικά και εκκεντρικά του ντυσίματα, οι εντυπωσιακές και πολύχρωμες, ολόσωμες φόρμες, οι γυαλιστερές ψηλές μπότες, το αιθέριο με Ιαπωνικές επιρροές μακιγιάζ του, αποτύπωναν στο έπακρο την μοναδικότητα των θεατρικών του στίχων. Κάθε δίσκος και ένα σχεδόν κινηματογραφικό κόνσεπτ με μια διαφορετική περσόνα, καθώς βαριόταν εύκολα και αναζητούσε συνεχώς νέες προσωπικότητες. Μετέπειτα, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για ποικίλους σχεδιαστές παγκοσμίου φήμης και κύρους, όπως ο Alexander McQueen, με τον οποίο είχε συνεργαστεί πολλές φορές και ο Gareth Pugh. Ο Pugh, μάλιστα, έχει σχεδιάσει τα εντυπωσιακά outfit της Lady Gaga, στο τελευταίο άλμπουμ της, Chromatica, τα οποία, όπως και η αισθητική του δίσκου έχουν φανερές επιρροές από τον David Bowie.