O Υπέροχος Γκάτσμπυ, του F. Scott Fitzgerald στο Θέατρο Αγγέλων Βήμα
«Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ», το μυθιστόρημα-σταθμός μιας εποχής, του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ έρχεται στο Αγγέλων Βήμα, για πρώτη φορά σε ελληνική θεατρική σκηνή, σε σκηνοθεσία του Αλέξιου Κοτσώρη.
«Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ», το μυθιστόρημα-σταθμός μιας εποχής, του Αμερικανού συγγραφέα Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ που δημοσιεύθηκε το 1925, έρχεται στο Αγγέλων Βήμα, για πρώτη φορά σε ελληνική θεατρική σκηνή, σε θεατρική διασκευή του Σάιμον Λέβι, επιλογή δραματολογίου και μετάφραση Μαργαρίτας Δαλαμάγκα-Καλογήρου και σκηνοθεσία Αλέξιου Κοτσώρη.
Ο «Υπέροχος Γκάτσμπυ», είναι μια από τις πιο γοητευτικές ερωτικές ιστορίες του εικοστού αιώνα. Σε αυτό το μυθιστόρημα, ο Φ. Σ. Φιτζέραλντ κατορθώνει να εκφράσει με συγκινητικό τρόπο τις ψευδαισθήσεις του έρωτα μέσα στο λαμπερό περιβάλλον της νεοϋορκέζικης «αριστοκρατίας». Είναι η εποχή της τζαζ, μια εποχή υπερβολής, όπου κυριαρχεί ακόμη η πεποίθηση πως τα λεφτά μπορούν να αγοράσουν την Ευτυχία.
O επίδοξος συγγραφέας Νικ Κάραγουεϊ εγκαταλείπει τις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ για την Νέα Υόρκη της άνοιξης του 1922. Εκεί βασιλεύει μία νέα τάξη που χαρακτηρίζεται από τον νεοπλουτισμό και τα χαλαρά ήθη. Κυνηγώντας το δικό του Αμερικάνικο Όνειρο, ο Νικ Κάραγουεϊ θα βρεθεί δίπλα στον μυστηριώδη εκατομμυριούχο Τζέι Γκάτσμπυ, και κοντά στην εξαδέλφη του Ντέζι και τον ερωτύλο σύζυγό της Τομ. Ο ελκυστικός κόσμος του έρωτα και της απάτης τους γίνεται πλέον ο κόσμος του Νικ, που καταγράφει την ιστορία του ατελέσφορου έρωτα και των ονείρων των ηρώων. Ένας κόσμος απόλυτα τεχνητός, μεγαλόστομος και θρασύς, που δεν απέχει πολύ από ένα κομμάτι της δικής μας σύγχρονης εποχής. Τα όσα κρύβονται πίσω από την επιδερμίδα των ηρώων, δεν εξαντλούνται στην ομορφιά και τη λάμψη. Από κάτω κρύβεται κάτι πολύ πιο άγριο, πιο σκληρό. Η ασυγκράτητη δίψα για άνοδο, η σαρκοφάγα θλίψη της ανεκπλήρωτης επιθυμίας, η σιγανή φωτιά του συμβιβασμού ή ακόμη χειρότερα ένα ηχηρό, χαώδες κενό. Οι ήρωες είναι άνθρωποι της εποχής τους, μα τα όσα τούς ορίζουν και κυρίως όσα τούς στοιχειώνουν, μοιάζουν άχρονα, σημερινά. Ο κόσμος του Γκάτσμπυ είναι ένα συναισθηματικό και ηθικό ναρκοπέδιο του Αμερικάνικου ονείρου, του σαρωτικού υλισμού, της απόστασης ανάμεσα στο προσωπείο και τον αληθινό εαυτό μας.
