Η Κυριακή Σπανού ταξιδεύει με το Θεσσαλικό Θέατρο στην Κίνα και το Βιετνάμ

Η σκηνοθέτις και καλλιτεχνική Διευθύντρια του Θεσσαλικού Θεάτρου Κυριακή Σπανού καλείται από το Διεθνές Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου της Σαγκάης (Shanghai International Experimental Theatre Festival) και από το Διεθνές Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου στο Ανόι (The International Experimental Theatre Festival V, Hanoi-2022) να συμμετάσχει με δυο σκηνοθεσίες της.

Πρόκειται για τα έργα «Τα Αγάλματα Περιμένουν» του Ανδρέα Φλουράκη και «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν» και Μπέρτολτ Μπρέχτ, αντίστοιχα.

Με τη διάκριση αυτή το Θεσσαλικό Θέατρο προσθέτει άλλη μια διεθνή παρουσία στο ενεργητικό του, παραμένοντας πιστό στον στόχο του για διαρκή ενίσχυση της εξωστρέφειάς του.

Ήταν το 2019, στο προηγούμενο Διεθνές Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου του Ανόι, όταν το Θεσσαλικό Θέατρο απέσπασε τρία αργυρά βραβεία στην υποκριτική, ένα χρυσό στην υποκριτική και ένα αργυρό βραβείο για τη σκηνοθεσία, με το έργο «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» σε σκηνοθεσία και θεατρική προσαρμογή της Κυριακής Σπανού.

Δείτε εδώ τα αποσπάσματα από την κρατική τηλεόραση του Βιετνάμ 

Η παράσταση συνδυάζει το αφηγηματικό στοιχείο από ντοκουμέντα της εποχής της Απόκρυψης του 1940, με τη μυθοπλασία: εικόνες ενός σύγχρονου κόσμου σε περίοδο αποσύνθεσης, φθοράς, εικόνες ανθρώπων χαμένων στην άγνοια και την εικονική πραγματικότητα, ανθρώπων που ερμηνεύουν τη ζωή με όρους NETFLIX. Αυτοί οι διασκορπισμένοι άνθρωποι, οι μοναχικοί και απελπισμένοι – τα «μελλοντικά αγάλματα» – δίπλα στα απομεινάρια του Ελληνικού Πολιτισμού αποκτούν ένα χαρακτήρα ανησυχητικό, μελαγχολικό, απόκοσμα επικίνδυνο.
Πρόκειται για σύγχρονα, αντι-ηρωικά πρόσωπα που μπαίνουν στην ορχήστρα του Αρχαίου Θεάτρου και αυτή η τολμηρή και ριψοκίνδυνη επιλογή, ίσως ανοίγει έναν δρόμο για τη διερεύνηση της σχέσης μας με την αρχαιότητα. Τι είναι τα αγάλματα για τα αγόρια των γυμναστηρίων, για τις καθαρίστριες των μουσείων, για τα παιδιά των κλαμπ και των μπαρ της παραλίας, για όλα τα πρόσωπα που περπατούν σήμερα μπροστά από τα μνημεία και τα αρχαία θέατρα;

Αυτός ο ανοίκειος συνδυασμός ντοκουμέντου, χιούμορ, λαϊκής κουλτούρας, επιστημονικής φαντασίας μέσα στο χώρο του Αρχαίου Θεάτρου είναι μια τολμηρή και ερευνητική καλλιτεχνική παρέμβαση, στην ανίχνευση της δικής μας σχέσης με τον πολιτισμό του τόπου μας.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Θεατρικό έργο: Ανδρέας Φλουράκης
Σκηνοθεσία: Κυριακή Σπανού
Σκηνικά: Άση Δημητρολοπούλου
Κοστούμια: Ολυμπία Σιδερίδου
Κίνηση: Αναστασία Μπρουζιώτη
Πρωτότυπη Μουσική : Δεσποινίς Τρίχρωμη
Σχεδιαστής φωτισμών: Γιώργος Τέλλος
Παίζουν με αλφαβητική σειρά οι ηθοποιοί: Χριστίνα Βράκα, Θανάσης Ζέρβας, Χρήστος Κορδελάς, Μαρσέλα Λένα, Αναστασία Μπρουζιώτη, Αθηνά Σακαλή, Ηρακλής Τζαφέτας, Παναγιώτης Τόλιας.

* Το Διεθνές Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου της Σαγκάης φέτος πραγματοποιείται διαδικτυακά λόγω των υγειονομικών μέτρων, στις 17-23 Οκτωβρίου 2022.

Η ιστορία του Θεσσαλικού Θεάτρου συνδέεται άρρηκτα με το έργο του Μπρεχτ, καθώς ξεκίνησε την πορεία του ως ΔΗΠΕΘΕ με την εμβληματική παράσταση του Κύκλου με την κιμωλία σε σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα. Ο Μπρεχτ και το έργο του αποκτούν πάντα μια νέα επικαιρότητα σε κρίσιμες στιγμές, ακριβώς γιατί δημιουργήθηκε σε δύσκολες συνθήκες.

Ο Καλός άνθρωπος του Σετσουάν, κωμωδία και δράμα μαζί, ανεβαίνει για πρώτη φορά στο Θεσσαλικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Κυριακής Σπανού. Το έργο γράφτηκε στα χρόνια 1935-1941 και απηχεί την αγωνία του συγγραφέα για τα μεγάλα διλήμματα που έθετε μια τρομαχτική πραγματικότητα – είμαστε στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου- για το άτομο που θέλει να επιβιώσει με οποιοδήποτε τρόπο. Συνάμα διερευνά την έννοια της ατομικής ευθύνης όταν όλα γύρω είναι τόσο αδυσώπητα. Η ηρωίδα του έργου αναρωτιέται «πώς να είσαι καλός όταν όλα είναι τόσο ακριβά?». Τί σημαίνει να είναι κάποιος καλός και γενναιόδωρος στο σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο?

Ο Μπρεχτ είναι (μαζί με τον Μπέκετ) η πιο επιδραστική προσωπικότητα στο δυτικό μεταπολεμικό θέατρο. Άνοιξε χωρίς δισταγμούς τη θεατρική φόρμα σε όλα τα είδη της παράδοσης και έτσι οδήγησε τους νεότερους σε πολλούς και διαφορετικούς καλλιτεχνικούς δρόμους. Ο ίδιος πίστευε στην ψυχαγωγική αλλά και παιδαγωγική διάσταση του θεάτρου. Με έναυσμα τις απόψεις του όλοι οι μεταγενέστεροι κλήθηκαν να απαντήσουν στο ερώτημα, εάν το θέατρο μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.

Στον Καλό άνθρωπο του Σετσουάν, μια καλή πόρνη είναι η μόνη, σ΄όλο το Σετσουάν, που φιλοξενεί τρεις θεούς που κατεβαίνουν στη γη σε αναζήτηση ενός τουλάχιστον καλού ανθρώπου. Σε ανταμοιβή οι Θεοί της δίνουν ένα μικρό ποσόν και η Σεν Τε (αυτό είναι το όνομά της) αγοράζει ένα μικρό καπνοπωλείο. Όταν κάμποσοι φτωχοί του Σετσουάν ζητούν τη βοήθειά της, η Σεν Τε τη δίνει απλόχερα και σε δυο μέρες κιόλας κινδυνεύει να χάσει το μαγαζί της. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν ερωτεύεται έναν άνεργο αεροπόρο και προσπαθεί να του εξασφαλίσει μια θέση πιλότου στο Πεκίνο. Μπροστά στο αδιέξοδο επινοεί έναν ξάδελφο το Σουι Τα, που μπορεί να τη βγάλει από τη δύσκολη θέση, όπως και γίνεται. Για να το κάνει όμως αυτό ο ξάδελφος γίνεται ένας σκληρός επιχειρηματίας που ξέρει να επενδύει σωστά. Οι φίλοι της όμως αναζητούν την Σεν Τε και κατηγορούν τον Σουι Τα ότι την εξαφάνισε. Στη Δίκη που ακολουθεί φαίνεται η γυμνή αλήθεια, ότι ο καλός και ο κακός άνθρωπος είναι το ίδιο πρόσωπο.
Ο Καλός άνθρωπος του Σετσουάν έχει τη μορφή μιας παραβολής για τα διλήμματα και το διχασμό του ανθρώπου και των σύγχρονων κοινωνιών.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Μετάφραση: Άννυ Κολτσιδοπούλου
Δραματουργική επεξεργασία: Κυριακή Σπανού
Σκηνικά: Φωκίων Βέττας
Καλλιτεχνικός συνεργάτης: Ολυμπία Σιδερίδου
Κοστούμια: Μάρθα Φωκά
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Κίνηση: Αναστασία Μπρουζιώτη
Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη