Με ένα πολύ σημαντικό έργο της παγκόσμιας δραματουργίας εγκαινιάζεται το εκ νέου άνοιγμα του Θεάτρου Αθηναΐς από την Olympia Culture, σε σκηνοθεσία Ρέινας Εσκενάζυ: τον πολύσημο και ελάχιστα παιγμένο στην Ελλάδα Μανδραγόρα, του Νικολό Μακιαβέλι.
Το έργο γράφτηκε το 1518, πέντε χρόνια μετά τον Ηγεμόνα, όταν ο Μακιαβέλι ζούσε εξόριστος και την σκέψη του επηρέαζαν οι συζητήσεις με μια ομάδα ουμανιστών.
Ανάμεσα στον Ηγεμόνα και την Τέχνη του Πολέμου, φαίνεται παράξενο για αυτόν τον δραστήριο σε θέματα εξουσίας άνδρα το να συγγράψει μια θεατρική κωμωδία. Εδώ λοιπόν κρύβεται η ιδιαιτερότητα του έργου, που είναι βαθύτατα πολιτικό και κρύβει πίσω από την σάτιρα, την φθορά και την ανεντιμότητα της καθεστηκυίας τάξης, της Εκκλησίας και των δημόσιων λειτουργών και την πτώση των ηθικών και πολιτικών αρχών. Ταυτόχρονα όμως, είναι μια χαρούμενη κωμωδία, γεμάτη εκπλήξεις και ανατροπές, όπου τίποτα δεν είναι όπως αρχικά φαίνεται.
Με παντοδύναμα όπλα του το χιούμορ και την σάτιρα, ο Μακιαβέλι θέλησε με τον Μανδραγόρα να στηλιτεύσει τα κακώς κείμενα και τα κακώς επόμενα της εποχής του, εκθέτοντας στην δημόσια κριτική τον «σκοπό που αγιάζει τα μέσα»
Η Λουκρητία είναι η πιο όμορφη γυναίκα της Φλωρεντίας και ταυτόχρονα συνετή, σοφή, σεμνή, ώριμη και ικανότατη στην διαχείριση της περιουσίας του συζύγου της Νικία, ενός πλούσιου νομοδιδάσκαλου, ηλικιωμένου και εύπιστου, που δεν μπορεί να αποκτήσει παιδί με την νεαρή γυναίκα του.
Ο Καλλίμαχος, ένας επαγγελματίας κομπιναδόρος, αποφασίζει να κατακτήσει την Λουκρητία και βρίσκει βοήθεια στο πρόσωπο ενός δαιμόνιου υπηρέτη. Μια απίστευτη πλεκτάνη στήνεται όταν στην ιστορία ανακατεύονται επίσης ένας επίορκος καθολικός ιερέας και μια αχαλίνωτη και ραδιούργα πεθερά. Όλοι τους προσπαθούν να παγιδεύσουν την όμορφη Λουκρητία και να πείσουν τον σύζυγό της, να την οδηγήσει μόνος του στο κρεβάτι του εραστή της.
Πρόκειται για ιστορία που όμως μεγάλο βάθος, πολλές αλληγορίες και αντιστοιχίες του χτες με το σήμερα. Μια ωραία κωμωδία και ταυτόχρονα ένα έργο με ενδιαφέροντες συμβολισμούς.
